ناامید کننده تر، بازی من دو بار در 10 ساعت اول خراب شد. چیزی که این تصادف‌ها را به‌ویژه دردناک می‌کرد، نبود ویژگی ذخیره خودکار همراه با سیستم ذخیره سخت Tales of Symphonia بود. شما فقط می‌توانید در مکان‌های خاصی ذخیره کنید، و برخی از مکان‌های ذخیره بدون یک مورد خاص غیرقابل دسترسی هستند. این به این معنی است که یک تصادف با زمان بندی نامناسب می تواند ساعات کار را از بین ببرد. من در مجموع دو ساعت را به دلیل تصادف از دست دادم. هر دو خرابی در طول جلسات بازی طولانی مدت چهار ساعت یا بیشتر رخ داده است. از آن زمان، من به طور منظم بازی را ذخیره کرده و هر چند ساعت یک بار آن را مجدداً راه اندازی کرده ام و از آن زمان تاکنون حتی یک بار خرابی نداشته ام. همچنین شایان ذکر است که هر دو خرابی قبل از یک پچ روز اول رخ داده اند که اکنون به صورت زنده منتشر شده است. امیدواریم، این بدان معناست که بازیکنانی که بازی را در زمان راه اندازی انتخاب می کنند، این مشکلات را تجربه نخواهند کرد.
داستان و شخصیت‌ها گاهی اوقات به دلیل بومی‌سازی نامناسب متوقف می‌شوند، اما فقدان یک سیستم ردیابی جستجوی مناسب چیزی است که واقعاً حرکت را متوقف می‌کند. مانند نسخه اصلی، یک منوی خلاصه وجود دارد که ماجراجویی شما را تا کنون خلاصه می‌کند و گاهی به شما می‌گوید کجا باید بروید. مشکل این است که پیمایش این ورودی‌های «خلاصه» دشوار است و گاهی اوقات ممکن است مبهم باشند، به این معنی که می‌توانید بی‌هدف در اطراف نقشه پرسه بزنید تا زمانی که با نقطه‌ای جالب مواجه شوید که یک صحنه برش ایجاد می‌کند. راه حل بی ظرافت، اما اغلب ضروری، نشان دادن یک راه حل است. Tales of Symphonia همچنین دارای تعدادی ماموریت جانبی است که می توان برخی از آنها را از دست داد. باز هم، هیچ راه قابل اعتمادی برای ردیابی این ماموریت ها وجود ندارد، بنابراین از دست دادن برخی از آنها بسیار آسان است.
آلبوم عکس
با این حال، چیزی که داستان را واقعاً خاطره انگیز می کند، بازیگران عالی شخصیت ها است. تا به امروز، سمفونیا هنوز بهترین بازیگران سریال را دارد. لوید یک کودک کاریزماتیک و پرشور است که برای اولین بار دنیا را کشف می کند. جنیس یک طلسم گر دست و پا چلفتی است که به عنوان بهترین دوست و فویل لوید عمل می کند. در حالی که کریتوس، در نگاه اول، یک مزدور سرد و جدا به نظر می رسد، او به سرعت به یک شخصیت پدری رواقی برای لوید تبدیل می شود. پویایی بسیار خوبی بین همه اعضای گروه وجود دارد که منجر به لحظات خنده دار، دلچسب و ویرانگر در طول سفر می شود.
آلبوم عکس
اگرچه اکثر مبارزات نسبتاً آهسته و ساده هستند، باس فایت ها یک نکته برجسته هستند. اینها نیاز به ترکیب گروهی متفکرانه، تاکتیک‌های هوشمندانه و مدیریت هوشمندانه آیتم‌ها دارند. حتی در سختی های معمولی، بازیکنان ممکن است در برخورد با باس ها همانطور که معمولاً انجام می دهند با مشکل روبرو شوند. در حالی که اصول اولیه هنوز کمی ناهموار به نظر می رسد، چالش افزایش یافته باعث می شود که باس مبارزه به طور قابل توجهی جذاب تر شود.
Tales of Symphonia برای من یک تجربه سازنده بود. برای مغز جوان 11 ساله من، درک من از ژانر JRPG را دوباره تعریف کرد. ارائه پر جنب و جوش، مبارزات اکشن محور، و داستان بالغ من را شگفت زده کرد. آخر هفته به آخر هفته، من و یکی از دوستان با هم دنیای Sylvarant را کشف می‌کردیم، به تدریج در هر جلسه بازی پیشرفت می‌کردیم. در حالی که قبلاً چند JRPG بازی کرده بودم، هیچ‌یک مانند Tales of Symphonia من را جذب نکرده بود.
این ارائه به Tales of Symphonia نیز لطف زیادی نمی کند. رابط کاربری چند اصلاحات جزئی دریافت کرده است، اما به نظر تقریباً مشابه درگاه PS3 است که در سال 2013 منتشر شد. کات سین ها به همان اندازه که در سال 2004 بودند سفت و درهم و برهم هستند و دنیای بیرون بی روح و بی روح است. و به نظر می‌رسد سبک کلاسیک چیبی با برخی از تم‌های تیره‌تر بازی مغایرت داشته باشد.
Tales of Symphonia Remastered هنوز هم یک JRPG جذاب است که – متأسفانه – امروز با توجه به برخی از مکانیک‌های اکتشافی قدیمی و ارائه‌ای خشن، توصیه آن کمی سخت است. چند وسیله مدرن می‌توانستند راه طولانی را مانند ذخیره خودکار و ردیابی جستجو پیش ببرند، اما داستان احساسی آن به طور منظم انتظارات را زیر سوال می‌برد و مناطق خاکستری را در چیزی که ممکن است یک ماجراجویی ساده به نظر برسد، بررسی می‌کند. در مجموع، این یک ریمستر باریک است که به یکی از JRPG های مورد علاقه من نور چندان جذابی نمی تاباند.
برای جبران ماهیت تکراری مبارزه، می توانید با اعضای مختلف حزب بازی کنید. هر شخصیت دارای یک سبک بازی متفاوت با Artes منحصر به فرد و ترکیب های سفارشی است. طلسمگرانی مانند Genis در لبه میدان نبرد و طلسم های دور دست رشد می کنند، در حالی که قاتل شینا با صداپیشگی جنیفر هیل شگفت انگیز از کارت های عنصری برای حمله به دشمنانش استفاده می کند. مهم نیست که چه کسی را بازی می کنید، با این حال، نمی توانید از سرعت بی خیال مبارزه فرار کنید.
در نینتندو سوییچ، در 10 ساعت اول با برخی مشکلات فنی مواجه شدم. تعداد کمی از اتاق ها در سیاهچال های خاص از نرخ فریم پایین قابل توجهی رنج می برند. این بازی به جنگ منتقل نمی‌شود، بنابراین مستقیماً روی گیم‌پلی تأثیر نمی‌گذارد، اما هنوز هم دیدن یک بازی 19 ساله از مشکلات نرخ فریم در سخت‌افزار مدرن تکان‌دهنده است – به خصوص اگر نسخه اصلی Nintendo GameCube را هدف قرار دهیم. 60 فریم در ثانیه همچنین در شهر آسگارد هر بار که وارد ساختمان می شوید، بازی فعال می شود. تا کنون، این تنها نمونه ای از این مورد است که من دیده ام، اما این یک نقص عجیب دیگر است که اگرچه مستقیماً روی گیم پلی تأثیر نمی گذارد، اما دیدن آن عجیب است.
علیرغم احترام عمیقی که برای Tales of Symphonia دارم، از سال 2004 به آن دست نزده ام. واقعاً نمی دانم چرا. من چند سال پیش آن را روی رایانه شخصی خریدم، اما از بازی کردن این بازی که یک عصر تصادفی بعد از کار پشت میزم نشسته بودم، احساس وحشتناکی داشتم – تقریباً انگار جادوی این تجربه را خدشه دار می کند و خاطرات موجود در آن به هم مرتبط هستند. با این حال، با انتشار Tales of Symphonia Remastered، تصمیم گرفتم که بالاخره زمان آن رسیده است که به آن دنیا بازگردم تا ببینم آیا آنقدر که به یاد دارم خوب است یا نه. نتیجه کمی مختلط بود.
Tales of Symphonia داستان کودکی به نام لوید ایروینگ را دنبال می‌کند که در یک ماجراجویی با منتخب همراهی می‌کند. برگزیده، کولت، که توسط نبوت الهی دستور داده شده است، باید جهان را “بازسازی” کند تا به جنگ، قحطی و نفرت پایان دهد. به نظر می رسد کرایه استاندارد JRPG است، اما داستان تاریک تر و بسیار پیچیده تر از آن چیزی است که در ابتدا نشان می دهد. اگرچه آنها سعی می کنند کار درست را انجام دهند، لوید و همراهانش با معضلات اخلاقی روبرو می شوند که اغلب ردپایی از تخریب را پشت سر آنها به جا می گذارد. چیزی که داستان را بسیار موثر می کند این است که به ندرت از عواقب اعمال قهرمانان ما اجتناب می کند. تعارض ها به ندرت به طور خالص حل می شوند و داستان برای آن بهتر است.
تحریریه مجله بازی یک گیمر