در سال 2021، محققان شفق های زیبایی را در جو فوقانی اورانوس مشاهده کردند. در اتمسفر فوقانی، دما و فشار بالا، مولکول های متان را شکسته و کربن آزاد می کند و شکل کریستالی را تشکیل می دهد. باران الماس در اورانوس رخ می دهد.
سیاره اورانوس به طور متوسط 2.9 میلیارد کیلومتر از خورشید فاصله دارد که تقریباً 20 برابر فاصله زمین تا خورشید است. یک سال اورانایی برابر با 84 سال زمینی است، در حالی که یک روز اورانی تنها 17 ساعت زمینی است.
چرا اورانوس تقریباً به طرفین می چرخد؟
بیشتر اتمسفر اورانوس از هیدروژن و هلیوم تشکیل شده است و آثار کوچکی از متان در آن یافت می شود. در واقع رنگ سبز و آبی اورانوس حاصل وجود متان در جو این سیاره است. اگرچه اورانوس دورترین سیاره منظومه شمسی نیست، اما سردترین جو را در بین این سیارات دارد. دلیل این مشکل گرمای داخلی کم برای جبران گرمای خورشیدی است.
اورانوس با قطر 50724 کیلومتر، کمی بزرگتر از همسایه خود نپتون است، اما جرم کمتری دارد و آن را به دومین سیاره کم چگال بعد از زحل تبدیل می کند. حداقل دما در اورانوس می تواند به منفی 224 درجه سانتیگراد برسد، بنابراین برخی از مناطق اورانوس سردتر از نپتون هستند.
اورانوس با زاویه 98 درجه نسبت به محور مداری خود می چرخد. این ویژگی اورانوس را به سیاره ای خاص تبدیل می کند که در کنار خود می چرخد. سیاراتی مثل زمین سیاره مریخ و زحل دارای انحراف مداری 25 درجه هستند و سیارات دیگر مانند مشتری و عطارد انحراف کمی دارند یا اصلاً انحراف ندارند. اما اورانوس تنها سیاره منظومه شمسی است که به پهلو می چرخد. رایج ترین توضیح برای این انحراف اورانوس این است که احتمالاً در هنگام شکل گیری با یک پیش سیاره به اندازه زمین برخورد کرده است. اگر چنین برخوردی رخ دهد، مدار اورانوس را برای همیشه تغییر می دهد.
5 درصد جو اورانوس از هیدروژن، 15.2 درصد هلیوم و 2.3 درصد متان تشکیل شده است. ساختار داخلی این سیاره شامل یک گوشته یخی از آب، آمونیاک و متان و همچنین هسته ای از سیلیکات آهن-منیزیم است.