فصل دوم ریچر داستان جک ریچر را با اکشن های خشن تر، خونین تر، بی رحمانه تر و بهتر از فصل اول ادامه می دهد.
مقالات مرتبط:
فصل اول ریچر یکی از آثار غافلگیرکننده آمازون بود که توانست اقتباسی نسبتاً وفادار از رمان های لی برخلاف آثار سینمایی او ببیند. بیایید بچه باشیم و حالا جک ریچر برای ادامه ماجراجویی خود در فصل دوم این سریال بازگشته است. فصل دوم سریال بر اساس رمان بد شانس و دردسر است که یازدهمین رمان جک ریچر از بین ۲۸ رمان لی چایلد است. در فصل دوم این سریال، جک ریچر یک پیام رمزگذاری شده دریافت می کند که در آن اعضای سابق واحد تحقیقات ویژه 110 ارتش ایالات متحده یکی یکی کشته می شوند.
ریچر سبک زندگی خود را ترک می کند تا دوباره با سه هم تیمی سابق خود متحد شود، راز این رویدادها را کشف کند و کشف کند که چه کسی به آنها خیانت می کند و آنها را می کشد. حال سوال اصلی این است که آیا فصل دوم این سریال توانسته کیفیت فصل اول را حفظ و حتی ارتقا دهد یا اینکه موفقیت فصل اول فقط یک اتفاق بوده است. سازندگان سریال در فصل اول تقریباً همه چیز را محدود و کوچک می دانستند تا در صورت موفقیت، دنیای اتفاقات سریال را گسترش دهند و شاهد داستان ها و اتفاقات بزرگ تری باشند.
البته این ایده همیشه جواب نمی دهد و شکی نیست که ترس از اینکه شاهد رشد وقایع سریال باشیم طبیعی است، حتی این احتمال وجود دارد که سریال از اصولی که باعث شده ما آن را دوست داشته باشیم دور شود. در فصل اول و کاری متفاوت انجام دهید. اما فصل دوم سریال ریچر از همان ابتدا خیال بیننده را راحت می کند و نشان می دهد که نمی خواهد از اصول و قواعد فصل اول عدول کند و دقیقا می خواهد شخصیت ریچر را با شخصیتی بسیار بزرگتر و خطرناکتر به چالش بکشد. . داستان.
فصل دوم سری ریچر داستانی کاملاً کلیشه ای دارد اما از جنبه های دیگر پیشرفت کرده است
فصل دوم سریال تمام ویژگی های مثبت فصل اول را کاملاً حفظ کرد و حتی آنها را بهبود بخشید. داشتن شخصیت‌های فرعی جذاب‌تر و شایسته‌تر در مقایسه با فصل اول کمک زیادی کرد تا تمام بار اکشن بر دوش جک ریچر نیفتد. به همین دلیل اگرچه روند داستان و حل پرونده مانند فصل اول است، اما صحنه های اکشن بیشتری نیز وجود دارد و خبر خوب این است که صحنه های اکشن کیفیت خود را از دست نمی دهند.
اگر بخواهیم صرفا از منظر داستانی به سریال نگاه کنیم، بدون شک با داستانی کاملا کلیشه ای روبرو هستیم که قرار نیست حرف جدیدی برای گفتن داشته باشد و اصلا هدفی ندارد. سریال به جای تلاش بیشتر برای داستان، ابتدا بر روابط شخصیت ها و در مرحله دوم بر صحنه های اکشن متمرکز شد. روابط بین شخصیت ها به لطف صحنه های فلش بک کیفیت خوبی دارد و شخصیت های جدید با جک ریچر شیمی بهتری دارند.
در واقع سعی شد از افراد گروه قبلی ریچر استفاده شود تا هر کدام ویژگی خاصی داشته باشند و البته همه آنها شخصیت های قوی و شجاعی مثل جک ریچر نباشند. البته ممکن است این عاشقانه متوسط که به جک ریچر تقدیم شده است در نگاه اول جالب باشد، اما کمی هم آزار دهنده است. این موضوع با پایان سریال و تصمیمات شخصیت ها بیشتر نمایان می شود و سازندگان می توانستند به جای اینکه احساس کنند پتانسیل هدر رفته، بهتر از این فرصت استفاده کنند.
در واقع، رابطه عاشقانه بین ریچر و دیکسون مانند کاری است که قهرمان اصلی در هر فیلم عاشق شخصیتی می شود و این در فصل دوم سریال ریچر نیز دیده می شود. اما از طرف دیگر، شخصیت O'Donnell در واقع همان شخصیتی است که به نظر می رسید فصل 2 ریچر به آن نیاز دارد. در واقع O'Donnell تنها شخصیت تیم سابق ریچر است که گذشته و حال او کاملاً متفاوت است و از طرفی ویژگی های شخصیتی و تفاوت های او با ریچر باعث ایجاد یک شیمی جذاب بین آنها شده است.
البته صحنه های فلاش بک O'Donnell بینش زیادی از تاریخچه گذشته این شخصیت به دست نمی دهد و این بیشتر بر اساس گفته های شخصیت ها است. با این حال، رابطه او با ریچر صحنه های خنده دار و کمدی زیادی را در طول فصل دوم ایجاد کرد. اما در مورد کاراکترهای اضافی نیز شاهد پیشرفت هایی مانند شخصیت روسو هستیم، زیرا فصل دوم قبلاً بخشی از مشکلات فصل اول را بهبود بخشیده است اما از طرف دیگر برخی از مشکلات فصل اول را بهبود بخشیده است. هنوز وجود دارد.
اگرچه معرفی شخصیت های جدید کمک زیادی به فصل دوم سریال کرد، اما همچنان فاقد کیفیت جالبی در برابر اشرار بود. در واقع یکی از مشکلات فصل اول شخصیت شرور بود که آنطور که ما انتظار داشتیم خوب نبود. این مشکل در فصل دوم هم وجود دارد. اگرچه اغلب در طول فصل احساس می کنیم که شخصیت یا شخصیت های منفی فصل در واقع به شخصیت مورد انتظار ما تبدیل می شوند، اما در نهایت آنها فقط شخصیت های تک بعدی هستند که تنها چند مانع در مقابل ما هستند. جک ریچر.
صحنه های اکشن فصل دوم ریچر بسیار خشن تر، وحشیانه تر و خونین تر از فصل اول شده است
اگرچه شخصیت های منفی فصل دوم سریال ریچر پتانسیل خوبی از خود نشان می دهند، اما در نهایت نقش توسعه دهنده داستان را بازی می کنند و از پتانسیل آنها به خوبی استفاده نمی شود. حتی یک توسعه داستانی جالب در این مورد دیده نمی شود، در واقع سریال خیلی زود تسلیم می شود و این موضوع از نیمه دوم کل سریال را تحت تاثیر قرار داده است. اگرچه شخصیت های منفی و شرور در نیمه دوم چندان به دل نمی نشینند، اما صحنه های اکشن سریال در سطح بالایی قرار دارد.
فصل دوم سریال ریچر صحنه های اکشن بسیار بیشتری نسبت به فصل اول دارد و کیفیت آن نیز اضافه شده است. این افزایش کیفیت به مبارزه محدود نمی شود، بلکه در واقع کیفیت صحنه های اکشن با خشن و خونین شدن آنها افزایش یافته است. اگرچه فصل 1 یک سریال خشن در نظر گرفته می شود، فصل 2 آن را چندین پله تر می کند و اکنون که جک ریچر به یک ماشین کشتار غیرقابل توقف تبدیل شده است، در واقع با سریالی بسیار خشن و وحشیانه تر روبرو هستیم.
این موضوع با توجه به داستان و اتفاقات فصل 2 منطقی به نظر می رسد و در واقع این واقعیت که ریچر در طول فصل 2 نسبت به کسی احساس دلسوزی نمی کند و او را به وحشتناک ترین شکل ممکن می کشد، نشان می دهد که سازندگان به درستی عمل کرده اند. آهنگ در فصل دو در واقع هدف ریچر رسیدن به عدالت است، اما او یک افسر مجری قانون نیست و در طول فصل دوم به دنبال انتقام از دوستانش است و سپس می خواهد جلوی یک حادثه تروریستی را بگیرد.
این به فیلمبرداری صحنه های اکشن بدون هیچ خط قرمز خاصی کمک زیادی کرد و تغییر نحوه مبارزه جک ریچر در فصل 2 ریچر در واقع همان چیزی است که سریال به آن نیاز داشت. این مشکل حتی فضای سریال را جدی تر و دلگیرتر کرد و هر از چند گاهی شاهد شوخی بین شخصیت ها هستیم که البته زیاد نیست و مانع از تاثیرگذاری هر چه بیشتر آن بر کل سریال می شود. .
اما از طرف دیگر، صحنه های فلش بک فصل دوم سریال ریچر را نیز داریم که در واقع به برقراری رابطه بین شخصیت ها و دلیل نزدیکی آنها کمک می کند. این صحنه ها کمک زیادی به بهبود داستان سریال و استدلال پشت تصمیمات ریچر و تیمش کرد. اما در نهایت هیچ رابطه خاصی بین اتفاقات گذشته و اتفاقات حال سریال وجود ندارد و در واقع یکی از دلایل تمرکز سریال روی صحنه های فلش بک همین است.
در واقع، ما احساس می کنیم که علاوه بر اینکه ریچر و تیمش شبیه دوستان شدند، اتفاقی در گذشته رخ داد که باعث کشته شدن اعضای تیم او در زمان حال شد. اگرچه در انتها دلیل این امر مشخص شده است، اما عدم وجود رابطه بسیار خاص بین این دو تایم لاین کمی آزاردهنده است و باعث می شود فکر کنیم که صحنه های فلش بک در افزایش زمان هر قسمت نقش داشته است. در واقع اگر سازندگان سریال بین این دو قسمت ارتباط و پل ایجاد کنند، این احتمال وجود دارد که مشکل شخصیت شیطان صفت برای فصل دوم از بین برود.
که در فصل دوم در سری ریچر بار دیگر شاهد یک شخصیت شیطانی ضعیف، متوسط و منفعل هستیم
اما در مورد پایان فصل دوم باید گفت که سریال Reacher نسبت به فصل اول پیشرفت چشمگیری داشته و برخلاف فصل اول که پایانی تا حدودی ناامیدکننده داشت، پایان فصل دوم می تواند رضایت بخش تر باشد. با این حال، هنوز کارهای زیادی برای انجام دادن وجود دارد و نمی توان گفت که پایان فصل 2 کاملاً عالی بود. در نهایت، سریال به همان شیوه وحشیانه قسمت اول به پایان می رسد، اما تصمیمات جک ریچر می تواند نسبتاً دشوار باشد.
نکته جالب این است که ریچر حتی می تواند راهی را انتخاب کند که در آن فصل سوم واقعی را نبینیم. با این حال سریال پیش زمینه خاصی برای فصل بعد ارائه نمی دهد که می تواند نکته جذابی باشد. با این حال، انتظاراتی مانند ارائه یک شرور مناسب و حفظ لحن تاریک و خشن موجود، بدون شک از نکات مهمی است که در فصل سوم سریال ریچر انتظار داریم.
در نهایت فصل دوم ریچر نشان می دهد که موفقیت فصل اول تصادفی نبوده و این سریال همچنان یکی از بهترین سریال های اکشن شبکه آمازون محسوب می شود. فصل دوم سریال با ارائه داستانی خشن و وحشیانه تر از انتقام همراه با حوادث خشن و خونین تر، توانست تجربه هیجان انگیزتری نسبت به فصل اول ارائه دهد. با این حال هنوز مشکلاتی مانند نبود شخصیت شرور قوی در فصل دوم وجود دارد.