اما شاید یکی از جالب ترین بحث ها مربوط به گیرمو آریاگا و تجربیات شخصی او به عنوان مثال، او در این کتاب به خوبی توضیح می دهد که چگونه بر اساس تجربیات شخصی خود، بدون سفر به هیچ یک از کشورهای ژاپن و مراکش، سناریو بابل نوشت آریاگا همچنین از شرایطی می‌گوید که می‌توان در قرارداد فیلمنامه ایجاد کرد تا کارگردان در کار نهایی شما دخالت نکند.
جذابیت این مصاحبه ها این است که هر یک از فیلمنامه نویسان رازهای شخصی خود را در مسیر تبدیل شدن به یک فیلمنامه نویس حرفه ای به اشتراک گذاشته اند. به عنوان مثال حسین امینی به عنوان یک نویسنده ایرانی، روند جذب بازار کار فیلمنامه نویسی و همکاری با کارگردانانی مانند نیکلاس ویندینگ Refn بگو یا جان آگوست او روندی را که برای اقتباس از یک رمان و تبدیل آن به فیلمنامه طی کرده است به تفصیل توضیح می دهد.
نکته جالب دیگر این کتاب، نظرات شخصی و صریح فیلمنامه نویسان بر آثار دیگران است. مثلا آریاگا دیالوگ های طولانی تر از دو خط را دوست ندارید، اما تنها استثنا در این تکنیک است تارانتینو و وودی آلن می داند. او در بخشی از مصاحبه خود می گوید که به تارانتینو گفته است:
تیم گریسون در این کتاب، به برخی از فیلمنامه نویسان بزرگ مانند گیرمو آریاگا (نویسنده آثاری چون عشق سگی، 21 گرم و بابل)، حسین امینی (نویسنده ایرانی فیلمنامه درایو) جان آگوست (نویسنده یکی از آثار معروف تیم برتون، ماهی بزرگ)، ژان کلود کریر (نویسنده آثار معروف لوئیس بونوئل، مانند جذابیت پنهان بورژوازی، شبح آزادی و میل مبهم شهوت)، لی چانگ دونگ (فیلمساز برجسته سینمای کره جنوبی با آثاری چون چاپ، شعر و نبات نعنایی) و دیگر افراد مشهور این عرصه رفتند و با آنها مصاحبه صمیمی انجام دادند. مصاحبه ای که سوالات آن حذف شده است تا در نثری شیوا و پیوسته و با ترجمه ای روان، عصاره تجربه حرفه ای هر یک از نویسندگان ملیت های مختلف در اختیار خوانندگان قرار گیرد.
فیلمنامه نویس کیست؟ فیلمنامه نویسان بزرگ با چه چالش هایی روبرو بودند؟ استودیوها چگونه با فیلمنامه نویسان کار می کنند؟ پاسخ بسیاری از این سوالات را می توانید در کتاب «فیلمانم نویس» نوشته گیلگمش بیابید.
