کارشناسان همچنین اشاره می‌کنند که حباب‌های هوا احتمالاً غبار یا ذرات یخی هستند که توسط فضانوردان در طول پیاده‌روی‌های فضایی آزاد می‌شوند. جاشوا کولولیک دانشمند سیاره‌شناسی از دانشگاه فلوریدا مرکزی می‌گوید: «حباب‌های گازی که در یک سیال حرکت می‌کنند، وقتی به سطح می‌آیند، یک خط کاملاً مستقیم را دنبال نمی‌کنند. در حالی که به اصطلاح حباب ها از یک نقطه مبدا مشترک پخش می شوند و با سرعت ثابت در خطوط کاملاً مستقیم حرکت می کنند.
با پیدایش شبکه های اجتماعی، این تئوری ها در فضای مجازی جا افتاده و فرصت پیدا کرده اند تا مخاطبان جدیدی به دست آورند. آن را با الگوریتم هایی که راه های جدیدی برای سرعت بخشیدن به گسترش این نظریه ها ارائه کرده اند، ترکیب کنید. بنابراین درک اینکه چرا ما هنوز به آن اعتقاد داریم، آسان است.
در نهایت این سوال پیش می آید که چرا ناسا چنین کارهایی را انجام می دهد؟ اگر سفرهای فضایی جعلی بود، آیا نمی‌توانستند به جای پیروی از پروتکل‌های خسته‌کننده و مواجهه با تاخیرهای زیاد، فیلم‌های فضایی هیجان‌انگیزتری بسازند؟
ما حتی برای تشخیص ایستگاه فضایی از روی زمین به تلسکوپ هم نیاز نداریم، زیرا هر 24 ساعت 16 بار به دور زمین می چرخد. با این حال، استفاده از دوربین دوچشمی می تواند مفید باشد. ایستگاه فضایی بین‌المللی به دلیل اندازه عظیم، کیفیت بازتابش و نزدیکی به زمین، سومین شی درخشان در آسمان پس از ماه و زهره است.
برخی استدلال کرده‌اند که چنین سطحی از بدبینی، که به شکل‌گیری تئوری‌های توطئه جدید منجر می‌شود، ریشه‌های عمیقی در بحران گسترده‌تر اعتماد به دولت دارد. این بحران با اتفاقات مختلفی مانند اسناد مخفی پنتاگون در مورد بشقاب پرنده ها یا ترور جان اف کندی، رئیس جمهور سابق ایالات متحده، تشدید شد.
تصور اینکه آژانس فضایی ایالات متحده، که سالانه نزدیک به 3.1 میلیارد دلار برای برنامه ایستگاه فضایی هزینه می کند، سخت است که زحمت ساخت یک استودیوی ضبط پیچیده و خسته کننده برای شبیه سازی یک سفر فضایی را بدهد.
تحریریه مجله بازی یک گیمر