نقد و بررسی Woody Woodpecker Goes to Camp

Woody Woodpecker Goes to Camp به نظر می رسد تنها یک هدف دارد: نابود کردن خاطرات ما از کارتون های تاریک.

وودی دارکوب یا دارکوب یکی از شخصیت های معروف کارتون های قدیمی است. در فیلم Woody the Woodpecker Goes to Camp، وودی دارکوب از جنگل بیرون رانده می شود و باید خانه جدیدی برای خود پیدا کند. وقتی او به کمپ ووهو می رود، از اینکه می تواند در آنجا بماند ناامید می شود، اما بازرس مشتاقانه منتظر است که کمپ را ببندد.

اگرچه این روزها بازار تولید فیلم‌های لایو اکشن با ترکیبی از شخصیت‌های انیمیشن داغ است، مثلاً فیلم‌های سونیک در گیشه عالی عمل کرده‌اند، اما سوال اصلی این است که آیا صرف استفاده از شخصیت‌های محبوب قدیمی می‌تواند کیفیت فیلم را تضمین کند. فیلم سینما. یک شغل؟ Woody Woodpecker Goes to Camp قصد دارد نشان دهد که چگونه یک شخصیت محبوب می تواند به چیزی تبدیل شود که حتی طرفداران قدیمی هم نمی توانند تحمل کنند.

فیلم از ابتدا شروعی عذاب آور دارد و به نظر می رسد از ابتدا می خواهد بگوید تا آخر جوری شما را شکنجه می دهم که دیگر دلتان برای دیدن شخصیت وودی دارکوب نباشد. اگرچه فیلم می خواهد فیلمی مناسب برای کودکان و نوجوانان باشد، اما از همان ابتدا با مشکلاتی مواجه است که باعث می شود حتی فیلم نیز نتواند به اهداف خود برسد. این فیلم همان روایت کلیشه‌ای را دارد که وودی به تیمی می‌پیوندد که اعضای آن معتقدند بازنده هستند، اما در نهایت همه چیز در شرف تغییر است.

Woody Woodpecker Goes to Camp یک ناامیدی بزرگ برای طرفداران دارکوب است

کل داستان فیلم حول این پرونده می چرخد ​​که طی آن وودی باید به اعضای کمپ کمک کند تا او را نجات دهند. یک فیلم روی کاغذ ممکن است همه چیزهایی را داشته باشد که یک مرد جوان می تواند از آن لذت ببرد. اما در واقعیت، اگرچه فیلم تمام مواد لازم را دارد، اما همه آن را فقط روی کاغذ دارد و در عمل قرار است داستانش را به شکلی دردناک جلو ببرد. این فیلم در واقع دو مجموعه بازیگر دارد، یک مجموعه بازیگران جوان و یک مجموعه بازیگران بزرگسال که همانطور که انتظار می رفت، شخصیت های بسیار باهوش تری نسبت به شخصیت های بزرگسال فیلم هستند.

در واقع فیلم از نظر شخصیتی و داستانی مشکلات زیادی دارد که بی شک بخش قابل توجهی از آن حماقت مفرط شخصیت های آن است. اگرچه هدف این شماره خلق صحنه های کمدی است، اما تخلفات عجیب سازندگان آن، این صحنه ها را به صحنه های دردناکی تبدیل کرد که حتی تماشای آن ها ممکن است سخت باشد. مشکل این است که فدا کردن یک چیز برای رسیدن به چیز دیگر همیشه کارساز نیست و می تواند فیلم را به یک فاجعه تبدیل کند.

در واقع، استفاده بیش از حد از فرمول شخصیت هوشمندانه کودکان زمانی می تواند کارساز باشد که شخصیت های بزرگسال فقط دست و پای شخصیت های دیگر نباشند، بلکه حتی خود کودکان نیز به اندازه کافی جذاب باشند. اما از نظر داستانی فیلم حرف خاصی برای گفتن ندارد و کل داستان و هدفش نشان دادن اهمیت اتحاد و همکاری نیست که البته در نهایت بیننده قرار نیست این کار را انجام دهد. ما این پیام را احساس می کنیم و فقط از زبان شخصیت ها می توانیم آن را درک کنیم.

در طول فیلم با گروه های مختلفی صف آرایی می کنیم و در نهایت قرار نیست این تنوع استعدادها تاثیر عجیبی در داستان بگذارد و حتی در نهایت اهمیت مسابقه موعود در طول داستان ناچیز می شود. البته به طور کلی انتخاب بازیگران در کنار فیلمنامه ضعیف نقش زیادی در اجرای کلی این شخصیت ها داشت و در نهایت شاهد بازی های ضعیف و متوسطی در طول فیلم هستیم که متاسفانه انتخاب های نامناسبی هستند.

به طور کلی فیلم می خواهد تجربه ای سرگرم کننده ارائه دهد و وقتی متوجه می شود که با شخصیت های انسانی خود نمی تواند به این هدف دست پیدا کند، تنها یک هدف باقی می ماند و آن تمرکز بیشتر روی شخصیت دارکوب زیپل و دیگر شخصیت های انیمیشنی است. فیلم البته وقتی از فیلم Woody Woodpecker Goes to Camp صحبت می کنیم، بدون شک انتظار زیادی از شخصیت اصلی فیلم طبیعی است، اما متاسفانه او ما را نیز ناامید خواهد کرد.

متأسفانه، وقتی صحبت از مشکلات اسکریپت می شود، نمی توانید کار را به تنهایی ذخیره کنید. شخصیت هیزم شکن آشغال است، او باید یک شخصیت شیطان پرست و شیطانی باشد و در طول فیلم شاهد چنین تلاشی هستیم، اما در نهایت نحوه نمایش این شخصیت به گونه ای نیست که ما را راضی کند و او به درون می افتد. تله مشکلات از فیلم. اگر مقایسه کنیم، شخصیت سونیک در واقع نقطه شکست یا نجات فیلم های سونیک بود و در نهایت توانست جهان خود را گسترش دهد.

شخصیت پایان باز وودی دارکوب به کمپ می رود یکی از معدود نکات مثبت آن است

اما در اینجا نمی‌توانیم در مورد Woody Woodpecker همین را بگوییم، زیرا مشکلاتی در طول فیلم وجود دارد که مانع از وقوع آن می‌شود. یکی از مشکلات کمدی بودن فیلم هاست که کیفیت بسیار پایینی دارد و حتی اگر بگوییم فیلم برای کودکان است، نمی توان کیفیت پایین آن را توجیه کرد. در واقع، در طول انیمیشن، شما حتی نمی توانید لبخند بزنید و کل نرم افزار سازندگان برای قسمت کمدی فیلم کار نمی کند، که می تواند خبر بدی برای او باشد.

البته بخشی از این موضوع به کیفیت پایین شخصیت های انسانی فیلم برمی گردد، اما در نهایت حتی شخصیتی به شهرت وودی دارک کیوب هم قرار نیست فیلمش را نجات دهد. با این حال کاراکتر Buzz Buzzard بهتر از سایر شخصیت ها انجام شده است و می توان گفت تنها شخصیتی که واقعاً نقش او را بازی می کند شخصیت شرور است و حداقل از طرف او می توان او را ستاره فیلم نامید. با این حال، یکی دیگر از مشکلات بزرگ بدون شک کیفیت پایین شخصیت های انیمیشن است.

اولین نکته این است که طراحی شخصیت تا حدودی متفاوت است و به نظر می رسد سازندگان بین یک شخصیت واقع گرایانه و یک شخصیت داستانی، حداقل در مورد زبل دارکوب، سرگردان هستند. از طرفی کیفیت هنری آن به حدی است که واقعا نمی توان تصور کرد که فیلم در سال 2024 پخش شده است و البته بودجه کم و اینکه هدف اولیه پخش خانگی بوده است می تواند تا حدودی این موضوع را توجیه کند. اما این موضوع در کل فیلم تاثیر منفی می گذارد و باعث می شود نتوانیم ارتباط لازم را با فیلم برقرار کنیم و این موضوع حتی می تواند برای جوانان هم صدق کند.

Woody Woodpecker Goes to Camp به عنوان دومین تجربه لایو اکشن دارکوب نمی تواند اجرای قابل قبولی باشد و با تیم کارگردانی و نویسندگی ضعیف، بازیگران متوسط، بازی ضعیف، کمدی ضعیف و انیمیشن شخصیتی بی کیفیت نیز می تواند تجربه دردناکی برای وودی باشد. بادبزن به نام دارکوب. با این حال، این فیلم را می توان به عنوان یک ناامیدی بزرگ برای طرفداران Zebla Woodpecker توصیف کرد.