Rise of the Ronin، جدیدترین ساخته تیم نینجا، حداقل از نظر گیم پلی، پتانسیل تبدیل شدن به یک تجربه سرگرم کننده و جذاب را داشت، اما از پتانسیل آن کم استفاده شد. با تماشای این بازی با یک گیمر همراه باشید.
نمی توان انکار کرد که Team Ninja یکی از بازی سازان خوب شرقی است که مهارت خاصی در ساخت بازی های چالش برانگیز دارد. از سری Ninja Gaiden گرفته تا سری Nioh، همه آنها یک ماجراجویی چالش برانگیز را به مخاطبان ارائه کرده اند و برخی از آنها واقعاً تجربیات خوبی هستند. در همین حال، تیم نینجا سعی کرده است در مواردی مانند سری Nioh یا Ninja Gaiden از ژاپن و تاریخ باستانی آن الهام بگیرد. او اکنون این کار را در Rise of the Ronin انجام داده است. Rise of the Ronin جدیدترین ساخته استودیو Team Ninja است و یک بازی انحصاری جدید برای پلی استیشن 5 است که قرار بود یک بازی جاه طلبانه و منحصر به فرد از استودیوی Team Ninja باشد.
محصولی که چالش های زیادی را برای آنها به همراه داشت. اما نتیجه نهایی نشان می‌دهد که تیم نینجا برخلاف انتظار و تصور، به خوبی از پس چالش‌های ساخت Rise of the Ronin برنمی‌آید و شاهد محصولی هستیم که حتی از نظر گیم‌پلی نیز تا آخرین لحظه سرگرم‌کننده باقی نمی‌ماند. . در این بین تیم نینجا در ساخت بازی های خود حداقل سیستم مبارزاتی و حرکتی را معرفی کرد که مدت هاست کاربران به آن علاقه داشتند.
برای حمایت از یک گیمر، لطفا ویدیو را در یوتیوب تماشا کنید
داستان بازی در اواخر دوره ادو ژاپن و اواسط قرن نوزدهم روایت می شود. جنگ بوشین بین دولت شوگونات توکوگاوا و دولت ژاپن با نیروهای ضد شوگون اتفاق افتاد. قهرمان داستان، رونین و عضو گروه Veiled Edge، بر اثر تصادف تیغه دوتایی خود را از دست می دهد. او در آینده مصمم به یافتن تیغه دوقلو است و به همین دلیل باید مستقیماً با طرف های جنگ بوشین ارتباط برقرار کند. داستان Rise of the Ronin شروعی کلیشه ای دارد، اما از آن دست داستان هایی است که با وجود تمام کلیشه ها، توانایی سرگرم کردن مخاطب را دارد. با این حال، هر چه جلوتر می روید، داستان سرایی بیشتر و بیشتر می لنگد.
وقایع و بازه زمانی تاریخی داستان پتانسیل زیادی برای تبدیل شدن به یک داستان تمیز و جذاب داشت، اما کارگردانی ناامیدکننده است.
ساختار روایی بازی به این صورت است که بین گروه های شوگون و ضد شوگونی تبادل دائمی وجود دارد و به اصطلاح باید یک جناح رزمی را انتخاب کنید. اما بازی و ساختار آن به هیچ وجه به انتخاب شما احترام نمی گذارد و مدام در حال انجام کارهای مختلف برای هر دو جناح هستید. در یک ماموریت اعضای شوگان را سلاخی می کنید و در ماموریت بعدی با آنها دوست می شوید و این روند و نوع داستان گویی در مورد گروه ضد شوگان نیز صدق می کند. Rise of the Ronin تلاش می کند تا داستانی واقع گرایانه را با انتخاب های تاثیرگذار روایت کند، اما انتخاب های شما تاثیر کمی بر داستان دارند و آن طور که باید داستان سرایی را تغییر نمی دهند.
در این میان تیم نینجا می تواند داستانی را به گونه ای روایت کند که انتخاب جناح در بازی دو داستان متفاوت را تعریف کند. به این ترتیب ارزش تکرار بازی بیش از پیش افزایش می یابد. با این حال، ساختار فعلی و انتخاب هایی که انجام می دهید تاثیر کمی بر تایم لاین بازی دارد و جذاب نیست. از نظر شخصیت پردازی، شخصیت های Rise of the Ronin آنطور که باید پرداخت نمی شوند. حتی شخصیت پردازی شخصیت هایی مانند ریوما ساکاموتو، شخصیت مهم جنگ بوشین، نمی تواند توجه شما را جلب کند. تنها خوبی Rise of the Ronin رابطه بین قهرمان داستان و تیغه دوقلو است که می خواهید سرنوشت آن را بدانید. به غیر از آن، تیم نینجا جنگ بزرگ بوشین را به گونه‌ای تعریف کرده است که پایان و نحوه پیش‌روی چیزها از اهمیت کمتری برخوردار است.
عناصر گیم پلی آن عمق و جذابیت لازم برای سرگرمی طولانی مدت مخاطب را ندارند
گیم پلی بازی Rise of the Ronin سعی دارد مخاطب را سرگرم کند و تجربه جدیدی را ارائه دهد. تلاش برای دنبال کردن یک مسیر ثابت. اما به دلیل عدم توجه به یک سری جزئیات، اصلاً در این راه موفق نشد. Rise of the Ronin می‌خواهد یک بازی جهان باز با فعالیت‌های مختلف و سرگرم‌کننده باشد، اما ساده‌سازی بیش از حد این عناصر باعث می‌شود که یک بازی جهان باز مناسب نباشد. این در مورد سایر عناصر بازی نیز صدق می کند. سیستم مبارزه مانند سری Nioh دارای عناصر هک اند اسلش و سلاح های زیادی است که می توانید استفاده کنید. هر سلاح ساختار جنگی خاص خود را دارد و مبارزه با آن سرگرم کننده است. علاوه بر دو سلاح سرد که می توانید همزمان حمل کنید، دو سلاح برد مانند شوریکن، بمب، شعله افکن و شاتگان نیز در اختیار کاربر قرار می گیرد.
هر چه دشمنان بیشتری را با سلاح های بازی بکشید، مهارت های بیشتری برای سلاح خود به دست خواهید آورد. مهارت های طراحی شده موجود در موقعیت های مبارزه آنچنان که باید تاثیرگذار نیستند و بازیکن ترجیح می دهد از همان نوع ضربات معمولی استفاده کند. سیستم مبارزه نیز موقعیت های رزمی مختلفی دارد. ساختار موقعیت های رزمی باید به گونه ای باشد که نحوه مبارزه شما را تغییر دهد و موثر باشد. در Rise of the Ronin، موضع‌گیری‌ها صرفاً تغییرات ظاهری با کمترین تأثیر در مبارزات هستند و استفاده از آنها هیچ مزیت یا ضعف خاصی را برای مبارزه اعمال نمی‌کند. جاخالی دادن و طفره رفتن از دیگر ویژگی های مبارزات بازی است و طراحی پاریینگ در Rise of the Ronin بسیار خوب و چشمگیر است. وجود سیستم Genie در کنار طراحی خوب سلاح های بازی، سیستم مبارزه را لذت بخش می کرد. اما وجود نقاط ضعف دیگر در کیفیت مبارزات قهرمان اصلی و سادگی و بی استفاده بودن آیتم های طراحی شده باعث شد تا نبردها لذت واقعی خود را نشان ندهند.
سیستم Parry of Rise of the Ronin طراحی جذابی دارد که با آن می توانید دشمنان را راحت تر از بین ببرید.
وقتی بازی را شروع می کنید، باید شخصیت خود را بسازید. سفارشی سازی Rise of the Ronin در سطح خوبی قرار دارد و به شما این امکان را می دهد که شخصیت خود را آنطور که می خواهید شخصی سازی کنید. بعد باید کلاس شخصیت خود را انتخاب کنید. قدرت، جادو، مهارت و هوش چیزهایی هستند که باید از بین آنها انتخاب کنید. هر کلاس با سلاح های مختلف تخصصی می شود. به عنوان مثال، قدرت مخصوص سلاح های سنگین و هنرهای رزمی خاصی است (مبارزه تن به تن). بنابراین، اگر به این نوع سلاح یا سبک مبارزه علاقه مند هستید، Power نقطه خوبی برای شروع است. طبیعتا با پیشرفت در بازی می توانید روی شاخه های دیگر تمرکز کنید و سبک مبارزه خود را تغییر دهید. جدا از این، درخت مهارت بازی و شاخه های آن شامل ارتقاهای دیگری مانند افزایش نوار سلامتی، توانایی دروغ گفتن، توانایی متقاعد کردن دیگران و مواردی از این دست است. بنابراین خود بازی شما را وادار می کند تا برای کسب تجربه متنوع تری به شعبه های دیگر بروید.
یکی دیگر از مشکلات Rise of the Ronin این است که برخی از این ارتقاها بی اثر هستند و این بیشتر به دلیل طراحی دیالوگ ها و تاثیر آنها بر نوع ارتباط شما و شخصیت هاست. در برخی از دیالوگ ها باید در پاسخ به طرف مقابل، انتخاب های متفاوتی داشته باشید. این انتخاب ها می تواند در قالب یک مرحله داستانی یا افزایش سطح دوستی شما با شخصیت های بازی باشد. اکنون برخی از دیالوگ ها هنگام خرید ارتقاءهایی مانند دروغگویی فعال می شوند. حالا چه از دروغ گفتن استفاده کنید و چه از گزینه های دیگر موجود، همان نتیجه را می گیرید و در بیشتر مواقع همان چیزی را خواهید گرفت. بنابراین خرید آن چنین تغییری در روند بازی بازیکن ایجاد نمی کند.
در قسمت انتخاب دیالوگ بین شما و شخصیت های بازی، فرقی نمی کند کدام گزینه را انتخاب کنید، در اکثر مواقع همان نتیجه را خواهید گرفت.
مراحل اصلی Rise of the Ronin به خوبی طراحی نشده اند. در ساعات اول جهت گیری جالبی دارند اما به دلیل عدم تنوع در این قسمت جذابیت خود را از دست می دهند. با این حال، برخی از مراحل، باس فایت های چالش برانگیز و سرگرم کننده هستند و مبارزه با آنها می تواند هیجان انگیز باشد. به غیر از آن، مراحل اصلی در بهترین حالت، ماموریت های فرعی ناهموار هستند. حال در این شرایط بهتر است از ماموریت های فرعی که در ساده ترین حالت ممکن است عبور نکنید. بازی سازان شرقی معمولاً توجه کافی به کوئست های جانبی ندارند، اما تیم نینجا در Rise of the Ronin از این موضوع بسیار غافل شد. ساخته جدید تیم نینجا دارای یک سیستم دوستی یا به اصطلاح پیوند بین شخصیت ها است. افزایش سطح دوستی شما با شخصیت ها می تواند جوایز مختلفی را برای شما فراهم کند.
از نظر بصری، Rise of Ronin شبیه بازی‌هایی است که در اواخر نسل هفتم بازی‌های ویدیویی منتشر شدند.
از آنجایی که Rise of the Ronin به طور خاص بر جمع آوری غارت متمرکز است، باید بگویم که در آن بخش کار خوبی انجام می دهد. لوت های بیهوده و لوت های با ارزش زیادی به دست خواهید آورد و حتی با ارتقاء برخی از آن ها می توانید از قدرت حمله و دفاع خوب خود تا آخر اطمینان حاصل کنید. ماموریت های اصلی و فرعی و همچنین ماموریت های ویژه مرتبط با باند با شخصیت های تخیلی، جوایز و غنیمت های خوبی را ارائه می دهند.
از نظر بصری، Rise of Ronin شبیه بازی‌هایی است که در اواخر نسل هفتم بازی‌های ویدیویی منتشر شدند. حتی تیم سازنده نیز به دلیل نورپردازی ظریف و چشم نواز محیطی نتوانستند محیط های مرده و بی روح بازی را به گونه ای نشان دهند که بازیکن از بودن در آن لذت ببرد. جدا از مواردی که در بخش طراحی ذکر شد، طراحی انیمیشن های حرکتی قهرمان به خصوص انیمیشن های سواری می توانست بهتر باشد، اما بزرگترین مشکل در بخش طراحی برای تیم جدید نینجا مربوط به هوش مصنوعی است. دشمنان اغلب حتی در نزدیکترین موقعیت ها متوجه حضور ظریف شما نمی شوند و مهم نیست که چند نفر را در نزدیکی و با چه سلاحی کشته اید. تنها راه شناخت این است که در چند قدمی آنها بایستید.
در ابتدا گفته شد که فعالیت های فرعی و فرعی بازی با وجود پاداش های خوبی که ارائه می دهند، طراحی ساده ای دارند. فعالیت هایی مانند چالش تیراندازی با تفنگ، پرواز یا تیراندازی با کمان می توانند پیچیده تر و در نتیجه ساده و استاندارد نباشند. همچنین نبردهایی با الهام از دوئل های Ghost of Tsushima در اینجا با نام Fugitive به عموم ارائه می شوند و ساختار کمی متفاوت دارند اما نبردهای بسیار ساده ای را ارائه می دهند که نیازی به هیچ چالشی ندارند.
از نظر موسیقی و صداگذاری، Rise of the Ronin خوب عمل می کند. موسیقی های متفاوتی در حین نبرد با باس ها و کات سین های اصلی شنیده می شود که به خوبی با فضا و حال و هوای مبارزات یا سکانس های مورد نظر همخوانی دارد. دوبله انگلیسی و ژاپنی بازی نیز از کیفیت بالایی برخوردار است و با توجه به سلیقه خود می توانید از یکی از آنها استفاده کنید. جلوه های صوتی از مبارزه با شمشیر، اسب سواری، تیراندازی با سلاح های دوربرد و انفجار نیز قابل قبول است. در نهایت Rise of the Ronin می توانست یک بازی سرگرم کننده و جذاب باشد. با این حال، سهل انگاری تیم سازنده و ضعف های فراوانی که گریبانگیر این محصول شد باعث شد Rise of the Ronin حتی 70 دلار هم ارزش نداشته باشد. اگر با این همه صحبت هنوز از امتحان کردن بازی رنج می برید، به آن تخفیف بدهید و سپس آن را دریافت کنید.