نقد و بررسی فیلم اکشن Operation Fortune توسط گای ریچی

این فیلم داستان ماموری به نام اورسون فورچون را دنبال می کند که توسط سازمان اتحاد اطلاعات جهانی به نام “پنج چشم” استخدام می شود تا فروش یک سلاح مرگبار جدید را که می تواند نظم جهانی را مختل کند، پیدا کند و متوقف کند. برخلاف میل خود، او باید با یک متخصص فناوری پیشرفته سیا برای این مأموریت جهانی که در آن باید به یک شرکت تسلیحاتی میلیارد دلاری نفوذ کند، کار کند.

از طرفی ابری پلازا با اینکه در طول فیلم چند لغزش دارد اما برای نقشش کاملا مناسب است. اما جفت هیو گرانت و جاش هارتنت در واقع نقطه برجسته بخش کمدی فیلم هستند. رابطه این دو شخصیت به قدری خوب و مناسب در فیلم است که دوست داشتیم صحنه های مشترک بیشتری به آنها اختصاص داده شود و نقطه قوت صحنه های کمدی و حتی فیلم می تواند بازی خوب گرانت و هارتنت باشد. اگرچه گرانت نقش پر رنگی مانند دیگر شخصیت ها ندارد، اما او ستاره بی چون و چرای فیلم است و او تبدیل به فردی می شود که فیلم هر لحظه برای ادامه دادن به آن نیاز دارد.

گای ریچی در استفاده از جوک ها و صحنه های کمدی در Operation Fortune: Cunning War کمی زیاده روی کرد.

اگرچه گای ریچی با علاءالدین موفقیت هایی کسب کرد، اما تصمیم گرفت از کارگردانی فیلم های پرفروش دور شود و به فیلم های کوچکتر و آثاری که بیشتر به خاطر آنها شهرت دارد بپردازد. پس از موفقیت «آقایان» و «خشم انسان»، گای ریچی کارگردانی «عملیات ثروت: طعنه جنگ»، یک فیلم اکشن جاسوسی و یک کمدی دیگر از خودش را بر عهده گرفت. آیا بازگشت موفقی است؟

البته همه شوخی‌ها و صحنه‌های کمدی نقطه ضعف نیست، اما گاهی افراط می‌شود. مخصوصاً که گاهی این تصور را داریم که اگر Operation Fortune: Ruse of War لحن جدی‌تری داشت، می‌توانستیم با فیلم بسیار بهتری همراه باشیم. اما انتخاب بازیگران بر اساس شوخی های فیلم عاقلانه بود. اگرچه جیسون استاتهام ستاره فیلم است، اما با توجه به لحن فیلم، شاید ریچی می توانست بازیگری را استخدام کند که بتواند کمدی بیشتری انجام دهد و اگر لحن فیلم جدی تر بود، استاتهام بسیار مناسب تر بود. انتخاب

Operation Fortune: War Trick بلافاصله نشان می دهد که قصد دارد حقیقت را بگوید، کمدی گای ریچی را دنبال کند و کلیشه ای درباره یک فیلم اکشن جاسوسی بگوید. چنین مضمونی تکلیف بیننده را با فیلم و محتوایی که قرار است نزدیک به دو ساعت تماشا کند روشن می‌کند و یک پس‌زمینه کلی به ما این امکان را می‌دهد که از همان ابتدا تصمیم بگیریم که آیا فیلم ارزش دیدن را دارد تا آخر. با سلیقه ما همخوانی داره یا نه؟

اما یک مشکل فیلم درست از ابتدا شروع می شود و تقریبا تا آخر ادامه پیدا می کند و آن شوخی های بیش از حد فیلم است. درست است که ما در مورد فیلم گای ریچی صحبت می کنیم و لحن فیلم کمدی است، اما همانقدر که ریچی روی قرار دادن هر نوع شوخی و صحنه کمدی در فیلم آقایان بسیار حساس بود، اینجا گاهی اوقات جوک هایی را می بینیم که از خوب آنها به خصوص از نظر وظایف مفید نیستند و کمی آزار دهنده هستند.