در سال‌هایی که از انفجار سرمایه‌گذاری جمعی در بازی‌ها می‌گذرد، ننگی پیرامون این عناوین پدیدار شده است. بله، بسیاری از بازی‌ها پس از کمپین‌های سرمایه‌گذاری جمعی، موفقیت‌های زیادی کسب کرده‌اند، اما افراد بیشتری شکست‌های برجسته را به یاد می‌آورند: بازی‌هایی با نام‌های بزرگ و وعده‌های بلندپروازانه که به دلایل مختلف، به امیدهای بزرگ طرفداران خیانت کردند. آنها بسیاری از آنها احیاگر – شوخ یا غیرمستقیم – سریال های محبوب قرن های گذشته بودند. اکنون ما Eiyuden Chronicle: Hundred Heroes را داریم، یک بازی با سرمایه‌گذاری جمعی که برای حمل مشعل سری محبوب PS1 و PS2 طراحی شده است – و با چنین شجره‌نامه‌ای بالا، ترس قابل درک وجود دارد: آیا بازگشتی باشکوه خواهد بود؟ در فرم، یا ناامیدی دیگر؟ خوشبختانه، برای ما (و برای همه اهداکنندگان)، فوق العاده پیش رفت.
آلبوم عکس
Eiyuden Chronicle زمانی شروع می شود که مرد جوانی به نام نوا به Eltisweiss Watch، یک واحد شبه نظامی کوچک تحت فرماندهی کنتس Perielle از جامعه ملل می پیوندد. در طی یک ماموریت مشترک با یک تیم نظامی از امپراتوری گالدین، گارد یک مصنوع باستانی و قدرتمند به نام لنز پرایم را کشف می‌کند که به همه افراد درگیر شهرت فوری می‌دهد. با این حال، طولی نکشید که اختلافات بین امپراتوری و لیگ بر سر این دستگاه، و همچنین مبارزات قدرت داخلی در امپراتوری، به تهاجم Eltisweiss و یک جنگ به طور کامل تبدیل شد. با گسترش دامنه درگیری، داستان نیز گسترش می‌یابد: نوا یک ارتش مقاومت را در قلعه‌ای متروکه بازسازی می‌کند، سیگن، اعجوبه نظامی امپراتوری، با احساس تعهد، دوستی و وفاداری خود مبارزه می‌کند و جنگجوی جوانی به نام ماریسا قبیله خود را پیدا می‌کند. به دام افتاده بین.
داستان شباهت های خود را با بازی های سری Suikoden پنهان نمی کند. از بسیاری جهات کاملاً آنها را در بر می گیرد: داستانی که به دیدگاه های متعدد تقسیم می شود، وفاداری بین دوستانی که در طول جنگ آزمایش شده اند، دسیسه های سیاسی داخلی، رون های جادویی قدرتمند که عنصری حیاتی در طرح است و، البته، ایده قرار دادن با هم یک گروه بزرگ از رزمندگان برای رویارویی با دشمن بزرگتر. داستان توسط خالق و نویسنده Suikoden، یوشیتاکا مورایاما (که متأسفانه اندکی قبل از انتشار بازی درگذشت) هدایت شد و سرشار از گرما، شوخ طبعی و پیچش هایی است که اولین عناوین Suikoden را بسیار جذاب و به یاد ماندنی کرده است.
در طول بازی، شما به دنبال شخصیت های دیگری برای تقویت صفوف گارد و در نهایت کمک به ساخت پایگاهی برای ارتش مقاومت خواهید بود. پیدا کردن و استخدام برخی از شخصیت‌ها آسان است، اما برخی دیگر به تحقیق یا تلاش بیشتری نیاز دارند: ممکن است لازم باشد خیلی زودتر در بازی به یک شهر یا سیاه‌چال برگردید، یک آیتم کمیاب را پیدا کنید، یک مینی بازی انجام دهید یا یک دشمن شریر را دفع کنید. برای اینکه کسی به خدمه ملحق شود جستجوی قهرمانان بسیار سرگرم کننده است (و زیاد هنگامی که توانایی سفر سریع را به دست می آورید، آسان تر است)، و پاداش مشاهده رشد و بهبود پایگاه شما به لطف تلاش های رفقای جدید بسیار رضایت بخش است.
اما خود شخصیت ها اغلب پاداش خودشان هستند. با وجود چنین بازیگران بزرگ، Eiyuden Chronicle موفق می شود به هر شخصیت صدا و شخصیت خاص خود را بدهد. آنها همچنین پس از پایان دوره استخدام آنها در پس زمینه قرار نمی گیرند. آنها در حین مهمانی شما درباره رویدادهای داستانی فعلی نظر می دهند، در حین کاوش در شهرها چت می کنند و در طول سفر با شخصیت های دیگر در پایگاه و جاهای دیگر تعامل خواهند داشت. گاهی اوقات آنها ظاهر می‌شوند تا در زمانی که انتظارش را ندارید، حس بیشتری به آن اضافه کنند، مانند زمانی که به داوری یک مسابقه آشپزی کشیده می‌شوند.
گذشته از اینکه به شما آزادی زیادی می دهد تا هر زمان که دوست دارید به دنبال دوستان بگردید، پیشرفت داستان Eiyuden Chronicle شبیه به یک JRPG معمولی است: عمدتاً خطی با قطعات اصلی و نبرد برای برجسته کردن نکات کلیدی در داستان. شما از سیاه چال‌ها، بیابان‌ها، تندراها، جنگل‌ها و معادن معمولی عبور خواهید کرد و گاهی اوقات برای پیشرفت باید معماها را حل کنید. در حالی که بیشتر پازل ها نسبتاً ساده هستند، گاهی اوقات به دلیل برخوردهای تصادفی با دشمنانی که کارها را در بدترین لحظه ممکن قطع می کنند، می توانند بیش از حد انتظار مضطرب باشند. با این وجود، طراحی سیاه چال محکم است و کاوش به طور کلی پاداش دارد.
با وجود چنین بازیگران بزرگ، Eiyuden Chronicle موفق می شود به هر شخصیت صدا و شخصیت خاص خود را بدهد.
مبارزه نیز به شدت بر اساس بازی های Suikoden است: مبتنی بر نوبت، با حداکثر شش عضو فعال در یک زمان، به علاوه یک عضو پشتیبانی هفتم که می تواند مزایای غیرفعال مانند افزایش آمار یا افزایش قدرت را به شما بدهد. کاراکترها می‌توانند هم مهارت‌های مبتنی بر SP (که در طول زمان بازسازی می‌شوند) و هم مهارت‌های مبتنی بر MP (که نیاز به مواردی برای بازیابی دارند) داشته باشند، و هر کدام را می‌توان بر اساس رونزهای مجهز به شخصیت تغییر داد. قرار گرفتن کلید است: برخی از حملات و مهارت‌ها فراتر از ردیف جلو نمی‌رسند، در حالی که برخی از شخصیت‌های زره‌دار کمتر در عقب بهتر عمل می‌کنند – و همچنین مهارت‌هایی وجود دارند که تمام ردیف‌ها را هدف قرار می‌دهند. یک عنصر رزمی متمایز که از Suikoden منتقل می‌شود، حملات تیمی چند شخصیتی است که به دو یا چند شخصیت با نوعی ارتباط نیاز دارند که در مهمانی با هم باشند، که سپس می‌توانند یک حمله تخصصی را پشت سر هم انجام دهند.
همه شخصیت‌های ارتش شما برای جنگیدن در دسترس نیستند، اما شما هنوز گزینش بسیار گسترده‌ای از اعضای حزب را دارید که می‌توانید از بین آنها بجنگید. احتمالاً قرار نیست از هر شخصیتی که استخدام می‌کنید در مبارزه استفاده کنید، و این خوب است: دیدن افرادی که روی آنها کلیک می‌کنید و ساختن آنها معمولاً به خوبی کار می‌کند. و اگر نیاز دارید شخصیتی را که نادیده گرفته اید ارتقا دهید، یک سیستم XP پیشرو کمک می کند تا سریعاً آنها را با جنگجویان سطح بالای شما برابر کنید. کمی مبارزه خودکار و باید تنظیم شوند.
باس فایت جایی است که همه چیز جالب می شود. بسیاری از باس فایت ها در بازی با نوعی ترفند تعاملی همراه هستند که نحوه نزدیک شدن به نبرد را تغییر می دهد. اینها می توانند اشیایی باشند که باید پشت آن پنهان شوند تا آسیبی نبیند، اشیاء پس زمینه ای که بسته به اینکه چه کسی زودتر به آنجا می رسد به شما یا حریف آسیب می زند، یا حتی گنجی که درست فراتر از یک ردیف از دشمنان قرار دارد. گاهی اوقات این ابزارها واقعاً سرگرم کننده و هوشمند هستند، مانند رئیسی که وقتی یکی از لاکی ها که آنها را روی کمرش می اندازد، تعادل خود را از دست می دهد و او را درمانده می کند. گاهی اوقات بدبختی است، مانند اینکه باید حدس بزنید که دشمن در کدام سمت میدان ظاهر می شود تا به کتابی برای آسیب بیشتر ضربه بزند، اگر اشتباه متوجه شوید کاملاً گم می شود. وقتی ابزارها خوب هستند، دعواهای واقعاً سرگرم کننده ای را برای شما به ارمغان می آورند، اما اگر اینطور نباشند، دعواهای ساده تری می خواهید. و گاهی اوقات رئیس به طور کلی فقط یک نقطه سختی بزرگ است و اگر ناآماده وارد شوید، شما را در موقعیت بسیار بدی قرار می دهد.
آلبوم عکس
با این حال، بدترین تجربه جنگی، نبردهای نظامی در مقیاس بزرگ است. این بازی‌ها مانند یک بازی استراتژی نوبتی انجام می‌شوند، با اعضای حزب شما که ارتش‌ها را فرماندهی می‌کنند و در اطراف یک شبکه حرکت می‌کنند، اما فاقد سرگرمی و هیجانی هستند که در یک بازی استراتژیک RPG اختصاصی پیدا خواهید کرد. شما بیشتر وقت را صرف تماشای اتفاقات می‌کنید، احساس می‌کنید که کنترل بسیار کمی بر روند کار دارید، زیرا ارتش‌هایی که حرکت می‌کنید به آرامی با دشمن درگیر می‌شوند. شما امیدوارید که آنها آسیب بیشتری نسبت به حریف وارد کنند تا بتوانید در عوض به قسمت های سرگرم کننده بازی بازگردید.
به طور کلی، Eiyuden Chronicle به خوبی به نقطه شیرین رترو آرپی جی می رسد. هدف آن ارائه آن احساس گرم و آرامش بخش یک JRPG کلاسیک و حتی همه حواس‌پرتی‌های جانبی است – مینی بازی کارتی، مینی بازی عجیب و غریب هیبریدی Pokémon/Beyblade، سیم‌کارت reroll/race، حتی مواد خام تجاری – دان انجامش نده حواس پرتی بیش از حد از ماموریت اصلی بازی به این ترکیب اضافه کنید که به زیبایی نقاشی شده و متحرک شده و یک موسیقی متن فوق العاده را خواهید داشت، و تجربه لذت بخشی خواهید داشت که گاهی اوقات از بین می رود، اما به اندازه ای نیست که شما را رها کند. Eiyuden Chronicle: Hundred Heroes ممکن است پیشگامانه نباشد، اما توانست به وعده اصلی خود عمل کند – و این واقعاً تمام کاری است که باید انجام می داد.