در ابتدا، کاوشگرهایی مانند وویجر که وارد فضای بین ستاره ای شده اند، جزو اولین کاوشگرهایی خواهند بود که فرستاده می شوند. البته، اسمیت فکر می کند که این ایده باید با احتیاط مورد استفاده قرار گیرد، با این حال، او از آن برای تکمیل بحث استفاده می کند. با توجه به او:
در چنین سناریویی فرقی نمی کند کاوشگر مورد نظر وویجر 2 باشد یا پایونیر 11. تبلت طلایی الهام بخش وویجر 2 برای معرفی انسان ها به بیگانگان در واقع یک تلاش بیهوده است. تمدن بیگانه خیلی قبل از رسیدن لوح طلایی اطلاعاتی در مورد بشریت به دست خواهد آورد.
اما در این مثال، کاوشگرهای زمینی به یک ستاره نسبتاً نزدیک فرستاده می شوند. حال اگر کاوشگر را با افزایش برد به ستاره ای در فاصله 100 سال نوری از ما بفرستیم چه می شود؟ در چنین مثالی، نسل 140 کاوشگر اولین کاوشگری خواهد بود که به مقصد می رسد. چنین کاوشگری در سال 14000 از برنامه اکتشاف بین ستاره ای پرتاب می شود و مطمئناً بسیار سریعتر از یک کاوشگر نسل صفر مانند وویجر 2 خواهد بود. این کاوشگر 28200 سال پس از شروع برنامه و اولین کاوشگر به مقصد خود می رسد. ارسال شده در این سناریو تا سال 1972000 سال بعد وارد نخواهد شد.