لیمبو علاوه بر طراحی صحنه عالی، از نظر داستانی نیز حرف های زیادی برای گفتن دارد. این شخصیت کیست و چرا اینجاست؟ چرا این بلاها برای او اتفاق می افتد و هزاران سوال دیگر در طول بازی پیش می آید و فضای فوق العاده بازی که با استفاده صحیح از قدرت صدا و تصویر ایجاد می شود تاثیر همه چیز را چند برابر می کند و در نهایت ، برای هر کاری یک پایان بندی خاص در نظر گرفته شده است تا ذهن مخاطب مدت زمان بیشتری درگیر بسیاری از مسائل باشد.
همه چیز برای Playdead Studio در سال 2006 شروع شد. Arndt Jensen و Dino Pati امسال استودیوی خود را در کپنهاگ دانمارک تأسیس کردند و برای اولین بازی آنها به اثری به نام Limbo بسنده کردند. ایده بازی Limbo به سال 2004 برمی گردد. در آن زمان آرنت جنسن در استودیو IO Interactive کار می کرد و محیط کاری این استودیو برای او به محیطی آزاردهنده تبدیل شده بود. این مشکل باعث شد که جنسن ایده های خود را برای یک بازی بنویسد که بعداً به Limbo تبدیل شد.
به هر حال لیمبو به عنوان اولین ساخته این استودیو اثری بسیار موفق و پرطرفدار بود و امتیاز متای 90 و جوایز بسیاری را کسب کرد. اتفاقی که سازندگان بازی را بیشتر تشویق کرد تا اثر بعدی خود را خلق کنند.
بازی در محیط داخلی
در این قسمت از مقالات آخر هفته چه بازی کنیم، به سراغ بازی های یک استودیو می رویم تا با این آثار فراموش نشدنی خاطره خود را تازه کنیم.
بازی برزخ
تلاش جنسن منجر به ساخت یک تریلر شد که امیدوار بود با انتشار آن یک نفر علاقه مند به پروژه پیدا کند و با هم روی بازی کار کنند.این تریلر توجه بسیاری از افراد را به خود جلب کرد و جنسن دینو پتی را تهیه کرد و آنها استودیو Playdead را تاسیس کردند. در ماه های اول فقط این دو نفر روی بازی کار کردند اما به تدریج افراد بیشتری به تیم پیوستند. بودجه اولیه بازی Limbo توسط جنسن و پتی و کمک های دولت دانمارک تامین شد. توسعه دهندگان بازی علاقه ای به همکاری با ناشران بزرگ نداشتند و می خواستند در ساخت بازی آزادی کامل داشته باشند.نکته جالب دیگر در مراحل ساخت Limbo پیشنهاداتی بود که افراد مختلف برای بازی داشتند. پیشنهاداتی مانند افزودن حالت دو نفره به بازی یا ارائه گزینه ای برای تنظیم درجه سختی، اکثر این موارد توسط سازندگان Limbo رد شده و جایی در نسخه نهایی ندارند!
یکی از مواردی که در شکل گیری ایده کلی Inside نقش اساسی داشت، موجودی به نام هادل بود. طراحی اولیه این موجود توسط هنرمندی به نام مورتن برامسن انجام شد و Playdead نیز یک انیماتور را برای ساخت انیمیشن ها استخدام کرد. جالب است بدانید که موسسه فیلم دانمارک بودجه یک میلیون دلاری برای ساخت بازی Inside در اختیار Playdead قرار داده است.
به عبارتی لیمبو از همان ابتدا مخاطب را غافلگیر می کند و این رویه در طول بازی ادامه دارد و اغلب وقتی به یک تله می رسید اولین اتفاقی که برای شما می افتد مرگ شخصیت اصلی است و تنها در تلاش بعدی. شما باید با فکر و عمل سریع راهی برای نجات او پیدا کنید. پازل ها و شاید بهتر است بگوییم تله های بازی، همانقدر که بی رحم هستند و گاهی به خشن ترین شکل ممکن به حساب شخصیت می رسند، خلاقیت فوق العاده ای هم در خود دارند و این باعث می شود مدام تحسین سازندگان آن در حین تجربه Limbo لذت بزرگی است.
بازی Limbo اولین بار در سال 2010 بر روی Xbox 360 منتشر شد و به مدت یک سال در انحصار آن پلتفرم بود. بسیاری از کسانی که در این زمان لیمبو را بازی کردند، بدون اغراق می توان گفت که با اثری روبرو شده اند که کمتر کسی می تواند نمونه ای مشابه آن را پیدا کند. اثری تاریک، ظالمانه و حتی خشن از یک سو معماهایش ذهن را درگیر می کند و از سوی دیگر داستانی که در پس وقایع ظاهری آن می گذرد، می تواند مخاطب را درگیر ایده ها کند و نظریه های متفاوتی را برای مدت طولانی ارائه دهد. همه چیز در یک منطقه تاریک جنگل مانند شروع می شود. پسری که نامی ندارد و حتی راهنمای مشخصی برای جابجایی او نداریم، تحت نظر افکار عمومی قرار دارد و در همان ابتدا، ظاهر یک عنکبوت بزرگ و ترسناک نشان می دهد که این بازی قرار نیست یک بازی باشد. تجربه پازل یک بازی پلتفرم ساده و معمولی.
طبق معمول چهارشنبه ها، این هفته نیز دو اثر را در بخشی دیگر از مقالات آخر هفته به نمایش خواهیم گذاشت. با این حال، تفاوت بازی های این هفته با هفته های قبل این است که تصمیم گرفتم این هفته روی یک استودیو برای تنوع تمرکز کنم و دو بازی ارزشمندی را که تاکنون به مخاطبان خود ارائه کرده است، در حال حاضر و اگر قبلاً بازی کرده اند، بررسی کنم. شما به دلایلی از آنها بازدید نکرده اید، شاید این مقاله بهانه ای باشد برای بازدید مجدد از آنها.
در نهایت، نظرات خود را در مورد خلاقیت های Playdead با یک گیمر و کاربران آن به اشتراک بگذارید.
از برخی جهات، Inside چیزی را که Limbo را قانع کننده و ارزشمند کرده است، حفظ کرده است. دنیایی با فضایی سنگین و تاریک، پازل و طراحی مکانیکی عالی و داستانی حتی دقیق تر که تئوری های مختلفی برای آن ارائه شده است و شاید بسیاری از ما هنوز ندانیم واقعیت برخی از جنبه ها چگونه است. این بار همه چیز با یک پسر مرموز شروع می شود. پسری که در ابتدای بازی باید از دست نگهبانان و سگ هایشان پنهان شود و فرار کند و بعداً پایش را به محیط های دیگر باز می کند.
Inside دقیقاً همان جنبه ای از Limbo را حفظ کرد و حتی آن را توسعه داد که می خواست دائماً مخاطبان را شگفت زده کند. به طور مشخص، این بار غافلگیری اصلی تنها در مواجهه با معماها و تله ها رخ نمی دهد و گاهی اوقات برای مثال سازندگان با رسیدن به یک محیط جدید، تمام فضا و چیزهایی را برای مخاطب آماده کرده اند که حتی از سطح اولیه آن نیز فراتر رفته است. تخیل دیوانه! من نمی خواهم در مورد جزئیات بازی خیلی چیزها را فاش کنم، اما برخی از موجودات و یا برخی از اتفاقاتی که در بازی شاهد آن هستیم، کاملاً مات کننده هستند و اغراق نیست اگر بگوییم که گاهی اوقات همه چیز حتی به یک نتیجه می رسد. کمی خیلی ترسناک! البته بازی در جنبه هایی مانند طراحی کلی پازل و مکانیک حل پیشرفت زیادی داشته است و Playdead واقعاً توانسته نشان دهد که موفقیت قبلی آن اصلا تصادفی نبوده است.
تنها چند ماه پس از انتشار Inside، Playdead شروع به کار بر روی پروژه بعدی خود کرد و نام پروژه دوم در ابتدا برای این پروژه انتخاب شد. سازندگان در این بازی از برخی از طرح های قبلی خود برای Limbo نیز استفاده کرده اند، اما در کل خیلی چیزها دوباره ساخته شده است. به عنوان مثال موتور بازی در این اثر به Unity تغییر پیدا کرد و استودیو Playdead به دنبال کاری بود که ثابت کند موفقیت اولین بازی آنها تصادفی نبوده و به گفته آنها “دیوانه تر” و غریبه”.
بازی The Inside در سال 2016 برای ایکس باکس وان منتشر شد و به زودی نسخه PC آن نیز در دسترس قرار گرفت و به مرور زمان شاهد انتشار نسخه های لینک شده برای پلتفرم های دیگر بودیم. این بازی همچنین توانست امتیاز متای ۹۳ و جوایز مختلفی مانند بهترین بازی مستقل را در گیم جوایز آن سال دریافت کند. اگرچه Playdead تاکنون دو بازی ساخته است، اما یک استودیوی بسیار موفق و محبوب است که انتظار برای بازی بعدی آنها را سخت تر می کند.
