در سال 2020، دیزنی اعلام کرد که قصد دارد یک مجموعه انیمیشنی اقتباس شده از کتاب های محبوب Diary of a Wimpy Kid، معروف به Diary of a Wimpy Kid در ایران، تولید کند. اولین قسمت این مجموعه یک سال بعد مستقیماً در سرویس استریم دیزنی پلاس منتشر شد. برخلاف انتظار، نظرات بینندگان و منتقدان درباره این انیمیشن چندان مثبت نبود و حتی برخی سری قبلی فیلم‌های اکشن زنده استودیوی فاکس قرن بیستم را اقتباسی نامیدند. بیشتر انتقادات به این انیمیشن بر مواردی مانند کوتاه بودن فیلم، نادیده گرفتن های متعدد، انیمیشن کم رنگ و عدم انعکاس روح اثر اصلی در این اقتباس متمرکز بود. Diary of a Wimpy Kid: Rodrick Rules، قسمت دوم این مجموعه که به تازگی اکران شده است، از بسیاری جهات از نظر کیفی کم و بیش بهتر از فیلم اول است و گامی در مسیر درست است، اما با این وجود، با تبدیل شدن به اقتباسی که «دفتر خاطرات یک ناراضی» سزاوار آن است، فاصله زیادی دارد.
در حالی که فیلم اول درباره دوستی بود، فیلم دوم درباره خانواده و رابطه خواهر و برادر بود. پیوند گرگ و رودریک در این انیمیشن آشناست. یک برادر بزرگتر که ممکن است بخواهد یا نخواهد الگوی برادر کوچکترش باشد، اما خود را بهتر و برتر از آن می داند که بخواهد با یک بچه وقت بگذراند و برادر کوچکتر که می خواهد خود را به برادر بزرگترش ثابت کند و باشد. در شرایطی برابر با او… یکی از ایرادات اصلی این اقتباس اینجاست; آنچه بین گرگ و رودریک وجود دارد جزئی‌تر و پیچیده‌تر از آن کلمات است، اما با حذف موقعیت‌ها و برخوردهای بین این دو، این انیمیشن نسبت به کتاب‌ها و مجموعه فیلم‌ها، به تصویری سطحی‌تر از آن رابطه رضایت می‌دهد.
جزئیات بیشتر داستان فاش خواهد شد.
قسمت اول این ریبوت گاهی اوقات از زوایای دوربین و انیمیشن مشکوک رنج می برد. اگرچه Rodrick Rules به طور کامل این مسائل را برطرف نکرد، اما جوان لوک کرمیکن توانست تا حدودی این نقاط ضعف را پوشش دهد. نکته ای که همچنان مورد انتقاد بسیاری از بینندگان است، مدل های شخصیت و ترجمه آن ها به دنیای سه بعدی است. دیزنی پلاس تقریباً همه طرفداران این مجموعه را با پخش اولین انیمیشن این سری راه اندازی مجدد هیجان زده کرد. در این نمایش، به نظر می‌رسید که این سریال با حفظ سبک طراحی خاص جف کینی، در جلوه‌های بصری راه Snoopy & Charlie Brown: The Peanuts Movie را دنبال می‌کند و بینندگان شاهد ترکیبی لذت‌بخش از انیمیشن‌های سه بعدی و دو بعدی خواهند بود. نتیجه نهایی، با این حال، فاصله قابل توجهی با آنچه قبلا در تیزر دیده شده بود بود.
با حذف بسیاری از موقعیت‌ها و برخوردهای گرگ و رودریک، این انیمیشن نسبت به کتاب‌ها و مجموعه فیلم‌های لایو اکشن به نمایش سطحی‌تری از رابطه بین این دو رضایت می‌دهد.
انیمیشن The Diary of a Wimpy Kid: Rodrick Rules یک پله بالاتر از قسمت اول این مجموعه است، اما آیا برای نجات سریال کافی است؟ با یک گیمر همراه باشید.
مقاله مرتبط:
- نقد و بررسی انیمیشن Diary of a Wimpy Kid
اولین و پر رنگ ترین نشانه رابطه این دو برادر را در لحظات ابتدایی فیلم، در مهمانی گرگ می بینیم. کاری که رودریک در مهمانی با گرگ انجام می دهد تنها یکی از بسیاری از رفتارهای نادرست اوست. از دروغ او در مورد پروژه علمی تا تلاش او برای تخریب زندگی اجتماعی گرگ، ویژگی های رودریک باعث می شود که او را برادر خوب خطاب نکنیم.
Rodrick Rules با بینندگان مانند طرفداران قدیمی رفتار می کند، اما این تصمیم باعث می شود که پایان و نتیجه داستان آنطور که می توانستند تأثیرگذار نباشد. مادر گرگ از همان دقایق اول فیلم به او می گوید که از مشکلات بین دو برادر خبر دارد، اما این آخر هفته فرصت خوبی است تا دوباره با هم پیوند بخورند، اما شما از چه مشکلاتی صحبت می کنید؟ در چند دقیقه ای که رودریک در این سریال حضور دارد، خبری از مشکلی بین آنها نیست. حتی در دیالوگ اولیه گرگ در ابتدای فیلم، به جز تمایل او به برقراری ارتباط با رودریک، به موضوع خاصی اشاره نشده است. در واقع، نه تنها پایان، بلکه حتی لحظاتی در اواسط فیلم که برای مدت کوتاهی بین گرگ و رودریک اتفاق می افتد نیز رنگ می بازد. بهبود رابطه گرگ و رودریک می‌تواند تجربه‌ای فوق‌العاده باشد، زمانی که، مانند فیلم لایو اکشن این قسمت، ابتدا آنچه را که معمولاً بین این دو اتفاق می‌افتد تماشا کردیم و سپس ارزش واقعی آن لحظات خوب را درک کردیم.
از میان شخصیت‌های فرعی، بزرگترین تغییر نسبت به منبع منبع، شخصیت پدربزرگ است.
در فیلم اول، طول کوتاه و سرعت کند فیلم لحظات مهمی را از منبع اقتباسی که اطلاعات مهمی در مورد گرگ و رابطه آن با دنیای اطراف بیان می کرد، مانند بازی در نقش یک گرگ در مدرسه را برانگیخت. تئاتر، نمایش داده نشدند، بنابراین بخشی از شخصیت گرگ در این اقتباس گم شده است. از آنجایی که مدت زمان انیمیشن دوم بیشتر از اثر اول بود، امید می رفت این مشکل کمتر احساس شود، اما با تکرار همان سرعت کم روایت قبلی، پیشرفت چندانی در این زمینه حاصل نشد. در واقع این انیمیشن قسمت اول داستان کتاب را که به شخصیت رودریک، نقش او در دنیای گرگ ها و تاثیرات مطلوب و نامطلوب آن بر زندگی او می پردازد، نادیده می گیرد، سپس با یک بافت چینی مختصر به سراغ داستان می رود. که باید در میانه داستان گفته می شد. .
اگرچه نمی توان جلوه بصری این اثر را ضعیف و غیرقابل انکار نامید، اما به عنوان انیمیشنی که نام دیزنی را یدک می کشد، اگرچه در جایگاه تدوینگر، سبک انیمیشن اثر هنری قدیمی و ارزان به نظر می رسد. به طور خلاصه، جلوه‌های بصری بیشتر شبیه انیمیشن‌های استودیو مستقل دهه ۲۰۱۰ هستند تا یک انیمیشن اصلی دیزنی. این افت کیفیت نسبت به تیزر، آتش بحث ها را در حوزه آثاری که مستقیماً برای سرویس های پخش ساخته می شوند، دوباره به جریان انداخته است. استودیوها بدون ترس از شکست باکس آفیس، هزینه ها را در هر قسمت از کار کاهش دادند.
در نهایت درباره قوانین رودریک باید گفت که اگر بخواهیم در مورد بازسازی کتاب صحبت کنیم و در انتقال روح شخصیت ها و داستان به پرده سینما سخت گیری نکنیم، با کار کم و بیش بهتری روبرو هستیم. نسبت به قسمت اول، اما این سریال تا اینجای کار هنوز است، نمی تواند مقدمه خوبی برای دنیای Diary of a Wimpy Kid برای طرفداران جدیدتر و جوانتر باشد و وزن ترازو همچنان به نفع این سریال سنگینی می کند. سریال لایو اکشن از آنجایی که انیمیشنی با این حال و هوا همچنان بهترین گزینه برای اقتباس از سریال محسوب می شود، امید است در The Last Straw، استودیو Bardel Entertainment توجه بیشتری به آنچه باعث ماندگاری کاراکترها در این دنیای جذاب و ارائه سریعتر و سریعتر شده باشد، داشته باشد. روایت اجتماعی تر، با جنبه ای جسورتر. Rodrick Rules را خراب نکنید، کاری که چهارمین فیلم لایو اکشن با این مجموعه انجام داد.
با پشت سر گذاشتن اتفاقات خاص این فیلم، دیگر زمانی برای پرداختن به شخصیت هایی مانند هالی و فرگلی باقی نمی ماند و آنها جای خود را به خانواده هفلی می دهند. از آنجایی که Rodrick Rules یک فیلم خانوادگی است و به دلیل طولانی بودن و سرعت آن زمان کافی برای پوشش دادن تمام بخش های مهم دفتر خاطرات گرگ وجود ندارد، این تغییر تمرکز به Heffley ها یک حرکت هوشمندانه است. علاوه بر رودریک، بینندگان اکنون درباره والدین گرگ، فرانک و سوزان، اطلاعات بیشتری کسب می کنند. البته گذر از این اولین شناخت و این برخورد کامل با این دو شخصیت به خصوص پدر گرگ در انیمیشن بعدی The Last Straw در حال انجام است.
او ریشه برخی از رفتارهای رودریک مانند تلاش او برای خیانت به مادرش برای بدست آوردن پول بیشتر یا بدخلقی دائمی اش با گرگ را به خلق و خوی سرکش یک نوجوان ربط داد، اما نادیده نگیریم که خود گرگ نیز در این امر نقش داشته است. با برخی از رفتارهای او خیلی بهتر می شود، این به این رابطه کمکی نمی کند و اگر بخواهید تصویر بزرگ را ببینید، این رابطه از هر دو طرف مسموم است.
داستان Rodrick Rules از آنجا شروع می شود که والدین گرگ تصمیم می گیرند برای جشن سالگرد ازدواج خود یک سفر کوتاه داشته باشند، به این معنی که گرگ به مدت دو روز با برادر بزرگترش رودریک در خانه تنها خواهد بود. فکر اینکه دو روز با برادر نوجوانش تنها باشد برای گرگ وحشتناک است. رابطه بین گرگ و رودریک را نمی توان با کلمات خوب و صمیمی توصیف کرد و بر گرگ پوشیده نیست که رودریک تمایلی به درگیری با برادر کوچکترش ندارد. با این حال، به نظر می رسد این وضعیت روابط این دو برادر را تغییر خواهد داد. رودریک از گرگ می خواهد که به او کمک کند تا یک مهمانی بزرگی را که قصد دارد در خانه برگزار کند، در حالی که والدینشان دور هستند، برنامه ریزی کند.
در میان شخصیت های فرعی، بیشترین تغییر از منبع اقتباس در شخصیت پدربزرگ است. اگرچه حضور او در داستان این اپیزود هنوز آنچنان نیست، اما همین حضور ضعیف حالا با داستان فرعی آمیخته شده است که ضمن عمق بخشیدن به شخصیت های پدر و پدربزرگ گرگ، در مسیری قرار می گیرد. پیام اصلی فیلم است و افزوده ای به یاد ماندنی و تاثیرگذار محسوب می شود. دو پسر از سه پسر پدربزرگ، عمو و پدر گرگ، مدت‌هاست که ارتباط خود را با یکدیگر قطع کرده‌اند و این هشداری برای گرگ و رودریک می‌شود که اگر در حال حاضر رابطه‌شان را تغییر ندهند، می‌توانند آینده‌ای مشابه داشته باشند. این علامت خطر در لحظات پایانی فیلم در کانون توجه قرار می‌گیرد و به سخنانی از گرگ هفلی منجر می‌شود که نزدیک‌ترین چیزی است که تا به حال به عذرخواهی از او می‌شنویم.
در بسیاری از موارد، ممکن است احساس کنیم که گرگ از همان ابتدا صرفاً به خاطر رفتار رودریک مجازات می شود، اما شایان ذکر است که گرگ هفلی شخصیتی است که اغلب با مسائل ناشی از رفتار خودش دست و پنجه نرم می کند.
اما در این فیلم، شخصیت ها، عمدتا گرگ، کمتر اشتباه می کنند و داستان سرایی به گونه ای است که گویی برخی از مشکلات پیش آمده تنها یک تصادف بوده و هیچ تقصیری از خود آنها نبوده است. در بسیاری از موارد، این موضوع باعث می شود که احساس کنیم گرگ در تمام مدت فقط به خاطر رفتار رودریک مجازات می شود. شایان ذکر است که گرگ هفلی شخصیتی است که در بسیاری از موارد با مسائل ناشی از رفتار خودش دست و پنجه نرم می کند و برخورد این فیلم با او شخصیت واقعی او را کمرنگ می کند.
تحریریه مجله بازی یک گیمر