انیمه The Dragon Age: Absolution یک داستان دزدی را در دنیای بازی Dragon Age به تصویر می کشد و طرفداران را برای بازی Dragon Age: Dreadwolf آماده می کند.
مقاله مرتبط:
در سال‌های اخیر شاهد افزایش تولید انیمه‌های بزرگسالان مبتنی بر سری بازی‌های ویدیویی بوده‌ایم که در طی آن شاهد نمونه‌های بسیار موفقی مانند انیمه Castlevania، انیمه Dota: Dragon’s Blood و انیمه Arcane to the Cyberpunk بوده‌ایم: انیمه Edgerunners که امسال منتشر شد. به طور کلی نتفلیکس خانه خوبی برای این آثار محسوب می شود و مدتی است که انیمیشن Dragon Age: Absolution از این سرویس پخش پخش شده است.
Dragon Age: Forgiveness بعد از وقایع Dragon Age: Inquisition و قبل از رویداد Dragon Age: Dreadwolf اتفاق می افتد. او نتایج جبران ناپذیری به جا می گذارد و Twinter Imperium را می دزدد. آیا Dragon Age: Absolution می تواند یکی دیگر از انیمه های اقتباسی بزرگسالان برای نتفلیکس باشد؟
عصر اژدها: تاوان روی میریام متمرکز است که از دست برده تویینتر فرار کرد، اما اکنون باید برای مأموریت دزدی که قبلاً تصمیم داشت هرگز به آن بازگردد، به خانه بازگردد. در طرف دیگر ما Rosaren و Tasia را داریم که سعی در کنترل و استفاده از قدرت آرتیفکت دارند. این انیمیشن شروع خوبی دارد و نوید یک داستان دزدی جالب را با چرخش های زیادی در گذشته شخصیت ها می دهد، اما با وجود اینکه انیمیشن سرعت بالایی دارد، کم کم شاهد اشکالات زیادی هستیم.
استفاده بیش از حد از جوک ها و صحنه های کمدی تاثیر زیادی بر داستان و اتفاقات بازی Dragon Age: Absolution گذاشت.
در کل تاریخچه انیمیشن خیلی طولانی نیست و در توییتر شاهد یک سرقت خواهیم بود. اما مشکل از جایی شروع می شود که سازندگان تصمیم گرفتند به جای تمرکز بیشتر بر تاریخ سرقت یا گذشته میریام، روی روابط عاشقانه شخصیت ها تمرکز کنند و آن را به بخشی دردناک و خسته کننده تبدیل کنند. در واقع هر زمان که از صحنه های اکشن و داستان پرواز لذت می بریم، ناگهان شاهد مکالمه عاشقانه دو شخصیت هستیم که به شدت روی داستان و روند انیمیشن تاثیر می گذارد.
قسمت دیگری که ضربه بزرگی به انیمیشن Dragon Age: Absolution وارد می کند، قسمت کمدی و شوخی های مکرر و آزار دهنده آن است. در حالی که جوک ها برای اقتباس های بازی های ویدیویی متحرک تازگی ندارند، این انیمیشن بدترین ها را نشان می دهد. البته، این مشکل می تواند از دنیای تاریک و تاریک خود عصر اژدها نیز نشات بگیرد، جایی که برخلاف تصور ما، شخصیت هایی را می بینیم که می توانند در هر زمان و هر مکان با آنها شوخی کنند و حتی اگر در مورد مرگ باشند، باز هم این کار را نمی کنند. شوخی نکن، قبول نمیکنن
اولین مشکل این است که از شوخی ها و صحنه های کمدی بیشتر در نقطه بسیار بدی از انیمیشن استفاده می شود که باعث موفقیت در صحنه های اکشن یا جدی می شود. این باعث می شود که من به عنوان یک بیننده کمتر با یک شخصیت و گذشته تاریک او ارتباط برقرار کنم و از طرف دیگر احساس می کنم خود سازندگان تاریخ انیمیشن را نگرفته اند. مشکل دوم زمانی پیش می‌آید که این جوک‌ها عمدتاً فاقد خلاقیت و نکته خنده‌دار هستند که به سختی می‌توانیم لبخند بزنیم.
در نهایت این شوخی ها ضربه ای جدی به شخصیت پردازی اکثر شخصیت های گروه وارد می کند و آنطور که باید نمی توانیم با آنها ارتباط برقرار کنیم و ضربه جبران ناپذیری به انیمیشن وارد می شود. اگر در نهایت شاهد ارتباط این انیمیشن با اتفاقات بازی Dragon Age: Dreadwolf باشیم، این مشکل می تواند بیش از پیش نگران کننده شود. زیرا بخشی از هدف سازندگان افزایش هیجان طرفداران برای قسمت بعدی Dragon Age بود.
از آنجایی که فاصله بین این دو بازی بسیار طولانی است، انیمیشن Dragon Age: Absolution قرار است نقش مهمی در افزایش هیجان و انتظار ما برای Dragon Age: Dreadwolf ایفا کند. با این حال، اگر می خواستید پس از تماشای انیمیشن Arkin یا بعد از تماشای Cyberpunk: Edgerunners، League of Legends را تجربه کنید، شاهد هجوم بینندگان برای تجربه Cyberpunk 2077 بودیم، اما انیمیشن عصر اژدها دقیقا برعکس این دو اثر است.
این انیمیشن قرار نیست ما را برای بازی بعدی Dragon Age هیجان زده کند یا حتی یک فرد ناشناس را وادار کند که فردا که انیمیشن به پایان می رسد، قسمتی از بازی Dragon Age را ببیند. شاید در نگاه اول اتفاق بزرگی به نظر نرسد، اما وقتی عملکرد موفق آثاری مانند انیمیشن Arcane یا انیمه Cyberpunk: Edgerunners را مشاهده می‌کنیم، متوجه می‌شویم که کیفیت و اجرای موفق چنین دوره‌ای می‌تواند بر موفقیت و افزایش محبوبیت تأثیر بگذارد. از یک بازی
Dragon Age: Absolution پتانسیل زیادی داشت، اما سازندگان از آن به خوبی استفاده نکردند و ناامیدی بزرگی بود.
بنابراین واقعیت این است که نمی‌توان فقط یک محصول را برای یک گروه خاص نام برد و امروزه می‌توان تأثیر یک انیمیشن را در موفقیت یک بازی مشاهده کرد.بنابراین بخشی از هدف چنین اقتباسی به طور کامل با خطاهای بازی از بین رفت. سازندگان، و این سوال واقعا ناامید کننده است. Dragon Age پتانسیل بالایی داشت که نه تنها طرفداران Dragon Age را به هیجان آورد، بلکه افراد جدیدی را نیز به دنیای بازی جذب کرد.
اما انیمیشن در عمل روح بازی Dragon Age را ندارد و اگر در ابتدا نامی از Dragon Age قرار نمی گرفت، حتی می توانست آن را یک انیمیشن مستقل به حساب آورد و حتی همین امر می توانست باعث موفقیت بیشتر آن شود. . . در هر صورت انیمیشن The Dragon Age: Absolution می توانست داستان مستقل تری را با وفاداری بیشتر روایت کند. زیرا این مشکل را در انیمه Cyberpunk: Edgerunners دیدیم که بدون نیاز به اتصال کامل به بازی اصلی، شاهد روایت داستان مستقل بسیار جالبی بودیم.
همچنین اگر داستان انیمیشن Dragon Age: Forgiveness در ابتدا قرار بود داستان بازی Dragon Age 4 باشد و از آنجایی که Bioware نقش مهمی در توسعه این انیمیشن داشته است، می توان کمی نگران این بازی بود زیرا خوب در نهایت انیمیشن نمی تواند صحنه های اکشن بسیار جذابی را ارائه دهد و آخرین دارایی که اژدهای درون قصر است به میخ پایانی تابوت تبدیل می شود. اگرچه سبک هنری Dragon Age: Absolution بسیار شبیه به Dota: Dragon’s Blood است، اما ظاهراً طراحی اژدها کاملاً سه بعدی و متفاوت است.
طراحی اژدها در انیمیشن شباهت زیادی به انیمیشن Dragon’s Dogma دارد و به بدترین و غیرطبیعی ترین شکل ممکن به تصویر کشیده شده است و ما فکر می کنیم این شخصیت واقعاً متعلق به انیمیشن نیست. با این حال، انیمیشن Dragon Age: Absolution پتانسیل نسبتا خوبی برای ادامه دارد و اگر فصل دوم هم وجود داشته باشد، امیدواریم سازندگان تا حد زیادی از اشتباهات خود در فصل اول درس گرفته باشند. با این حال، تجربه خلاف این را ثابت کرده است.
در هر صورت Dragon Age: Absolution اثری است که می تواند کمتر از سه ساعت بیننده را سرگرم کند اما حرف خاصی برای گفتن ندارد و تبدیل به یکی دیگر از انیمه های موفق بازی های ویدیویی نخواهد شد. در هر صورت، دنیای Dragon Age پتانسیل بالایی برای ساخت اقتباسی بسیار بهتر و جذاب‌تر از این انیمیشن دارد و شاید در آینده شاهد اقتباس بهتر Dragon Age: Absolution از این مجموعه باشیم.