چگونه می توان ذهن انسان را در رایانه بارگذاری کرد

در سال 2016، برنامه ای به نام The Immortalist از بی بی سی پخش شد که در آن یک میلیونر روسی در مورد قصد خود برای همکاری با دانشمندان علوم اعصاب، روباتیک ها و دیگر متخصصان برای ایجاد فناوری که به ما اجازه می دهد ذهن خود را کنترل کنیم صحبت کرد. برای همه زمان ها در آن زمان، او با اطمینان پیش‌بینی کرد که بارگذاری ذهن تا سال 2045 محقق خواهد شد. این زمان ممکن است بعید به نظر برسد، اما ما در حال برداشتن گام‌های کوچکی برای درک بهتر مغز انسان و شاید توانایی تقلید یا بازتولید آن هستیم.

بنابراین چقدر احتمال دارد که نمونه سازی کل مغز و بارگذاری ذهن محقق شود؟ در گزارشی که در سال 2008 منتشر شد، محققان دانشگاه آکسفورد، نمونه سازی کل مغز را به عنوان یک موضوع مهندسی و تحقیقاتی تعریف کردند که هدف مشخصی دارد و با فناوری های موجود قابل دستیابی است.

نمونه سازی کل مغز یکی از راه های ممکن برای شارژ ذهن است. تجزیه و تحلیل دقیق مغز و فعالیت آن به دانشمندان این امکان را می دهد که مغز بیولوژیکی یک فرد و احتمالاً ذهن او را در رایانه بازتولید کنند.

با این حال، دیگران نسبت به مفروضات پشت آن، و به ویژه دو اصل کلیدی آن تردید دارند. نکته اصلی پیشنهاد نمونه سازی کل مغز، جداسازی ذهن از بدن است. این موضوع بحث برانگیز است زیرا بسیاری بر این باورند که مغز به دلیل ارتباطی که با سایر قسمت های بدن و همچنین محیط اطراف خود دارد، به این روش کار می کند.

این ایده که روح انسان پس از مرگ بدن ما می تواند به شکل دیگری ادامه دهد، از دهه 1950 موضوع تکراری در داستان های علمی تخیلی بوده است. سریال های تلویزیونی اخیر مانند “آینه سیاه” و “آپلود” و همچنین برخی بازی ها به ما نشان داده اند. جذابیت این ایده که به “آپلود ذهنی” معروف است. پیشرفت های اخیر در علم و فناوری ما را به زمانی نزدیک می کند که ایده بارگذاری ذهن می تواند از قلمرو علمی تخیلی به واقعیت حرکت کند.

امیدوارکننده ترین روش، تکنیک «اسکن و کپی» است که در آن ساختار مغز حفظ شده دقیقاً با استفاده از تکنیکی مانند میکروسکوپ الکترونی اسکن می شود و داده های مورد نیاز برای تولید یک کپی کاربردی از مغز به دست می آید.

بارگذاری ذهن نیز بر این فرض استوار است که ذهن نتیجه کاری است که مغز انجام می دهد. ذهن و به ویژه آگاهی ما اغلب به عنوان یک پدیده بزرگتر و مرگبارتر از عملکرد مغز بیولوژیکی دیده می شود. این بحث به این معنی است که چالش‌های فلسفی و علمی نمونه‌سازی کل مغز و بارگذاری ذهن به طور فعال در میان دانشگاهیان مورد بحث قرار می‌گیرد، اگرچه عموم مردم از آنها بی‌اطلاع هستند.

آنجلا تورنتون از دانشگاه ناتینگهام آگاهی مردم از مفهوم بارگذاری ذهنی را مورد مطالعه قرار داد و از آنها در مورد مزایا یا خطرات انجام این کار و اینکه آیا علاقه مند به بارگذاری ذهن خود روی رایانه هستند، پرسید. او در طول تحصیل از روش‌های تحقیقاتی مختلفی مانند مصاحبه‌های طولی (مصاحبه با موضوعات مشابه در طول چندین سال) و یک وب‌سایت داستان‌گویی ذهن‌افکن استفاده کرد.