بررسی بازی High on Life

برخی از عناصر و جنبه های یک بازی حساس تر از بقیه هستند. به عنوان مثال، محتوای طنز یکی از عناصر و ساختار پیچیده است. استفاده درست از آن می تواند لحظات مفرح و خنده داری ایجاد کند یا حتی تابوهای تلخ جامعه را به تصویر بکشد که کمدی تاریک را خلق می کند. اما اگر از این عنصر بیش از حد استفاده شود، حتی با وجود موضوعات جالب، می تواند تأثیر منفی داشته باشد. این در حالی است که در صورت عدم کیفیت، استفاده از آن، حتی اگر کم باشد، می تواند به محتوای اضافی و خسته کننده محصول مورد نظر تبدیل شود.

استفاده از کمدی در داستان High on Life

باس های بازی هر کدام طراحی منحصر به فردی دارند و چالش متفاوتی را ارائه می دهند

از نظر بصری، High on Life تجربه قابل قبولی را ارائه می دهد. اگرچه برخی از محیط ها و توجه به جزئیات بافت به خوبی محیط های دیگر نیست، اما به طور کلی برای بازی مستقل قابل قبول است و اثرات انفجار، آتش و یا نابودی دشمنان نیز به خوبی انجام می شود. از نظر جزئیات و دقت نباید انتظار خاصی از طراحی کاراکتر داشته باشید و تعدادی کاراکتر پیش فرض برای قهرمان داستان وجود دارد که می توانید از بین آنها برای شخصیت خود انتخاب کنید. شاید دشمنان لایف چندان متنوع نباشند، اما باس‌های بازی هر کدام طراحی منحصربه‌فردی دارند و چالش‌های متفاوتی را ارائه می‌کنند. از نظر فنی، بازی هیچ مشکل خاصی مانند باگ و افت فریم ندارد و می توانید تجربه ای روان داشته باشید.

با یکی از سلاح‌های High on Life ضربه‌ای را وارد کنید

موسیقی در حین مبارزات یا گشت و گذار در دنیای بازی تجربه خوبی را ارائه می دهد و با فضا و فضای بازی همخوانی دارد و علاوه بر این خود صداپیشگی نیز جذاب است و صداپیشگان هر شخصیت و اسلحه به خوبی با شخصیت آن ها تناسب دارد. در نهایت انتخاب دیالوگ ها و تاثیر منفی آن بر داستان و روایت، به دلیل شوخی هایی که برخی از آنها جذابیتی ندارند، تاثیر زیادی بر تجربه کلی بازیکن گذاشت. در نتیجه، تجربه 8 تا 10 ساعته شما تقریباً از وسط ساختار خسته کننده ای به خود می گیرد و دنیای High on Life محتوای کافی برای سرگرم کردن شما از طریق آنها ندارد.

بخوانید  تمام پوسته ها و لوازم آرایشی Apex Legends Final Fantasy 7

گروه سازنده سعی کردند در روایت داستان با شوخی و کمدی لذت و جذابیت را به نمایش بگذارند که هم موفق و هم ناموفق است.

High on Life از آن دسته بازی هایی است که عناصر سرگرم کننده اش زیر سایه نگاتیوها مدفون شده اند. با بررسی این بازی با یک گیمر همراه باشید.

نقد و بررسی بازی بر اساس نسخه کامپیوتری نوشته شده است

سلاح های بازی علاوه بر داشتن طرح های متنوع و امکان نابودی دشمنان به روش های مختلف، در بازی های پلتفرمینگ و پلتفرمینگ نیز نقش دارند. پلتفرم ها به خوبی طراحی شده اند و با دریافت هر سلاح جدید، پلتفرمی مربوط به آن سلاح را مشاهده خواهید کرد تا بتوانید نحوه استفاده از آن را یاد بگیرید. با این حال، دستیابی به سلاح‌های جدیدتر به معنای ناوبری بهتر و کامل‌تر در محیط‌های بازی است، به عبارت دیگر High on Life دارای عناصر مترویدوینی است تا مخاطبان بدون در نظر گرفتن وظایف اصلی، بتوانند به سفر و کاوش در محیط‌های بازی بپردازند.

گشت و گذار در بازی هایی که از عناصر مترویدوینی استفاده می کنند زمانی لذت بخش و ارزشمند است که اشیاء ساخته شده خوبی در دنیای بازی وجود داشته باشد یا قسمت های جدیدی را در محیط ها ببینیم که از طریق آنها با شخصیت های جدید برای دریافت پاداش آشنا می شوید.ماموریت های جانبی جدید. High on Life فاقد همه این‌ها است و استفاده از سلاح‌های جدید به سادگی به شما امکان می‌دهد صندوقچه‌هایی حاوی پول نقد یا وسایل کلکسیونی برای خرید ارتقاء سلاح، لباس قهرمان داستان و اقلام تزئینی پیدا کنید. شما می توانید تمام این صندوق ها را در طول ماموریت های اصلی به دست آورید و کاوش بیشتر در دنیای بازی به دلیل نداشتن محتوای مناسب و مرتبط، ارزشی ندارد و بازیکن را به این کار متقاعد نمی کند.

بخوانید  بازیگر نقش دینا در فصل دوم سریال The Last of Us معرفی شد.

در High on Life دشمنان را با تفنگ ساچمه ای بکشید

تمامی سلاح های بازی High on Life

استفاده نامناسب از عناصر Metroidvinia و خلأ دنیای بازی یکی از مواردی است که High on Life از آن رنج می برد.

محیط جنگلی بازی High on Life

داستان بازی با یک مقدمه بسیار جالب آغاز می شود. جایی که قهرمان داستان با کامپیوترش بازی می کند و از همان ابتدا طنز بازی و شوخی ها توجه مخاطب را به خود جلب می کند. سپس یک گروه بیگانه به نام G3 Cartel به شما حمله کردند که از انسان ها به عنوان مواد مخدر استفاده می کنید. در همان ابتدا بازیکن یک سلاح زنده را کشف می کند و با استفاده از سلاح مربوطه به سرزمین بیگانگان می روید. کل داستان بازی محتوای کلیشه ای است. سرزمین انسان ها مورد هجوم بیگانگان قرار گرفته است و فردی بی نام ناگهان تبدیل به یک قهرمان می شود و انسان ها را نجات می دهد.

در جریان رویداد Xbox و Bethesda Games بود که بازی High on Life با انتشار تریلر معرفی شد. محصولی که فرآیند توسعه کامل آن در سال 2019 آغاز شد و مفهوم اولیه آن توسط جاستین رولند خلق شد شخصی که بیشتر به عنوان نویسنده، کارگردان و یکی از سازندگان انیمیشن محبوب ریک و مورتی شناخته می شود. سپس استودیوی Squanch Games مراحل ساخت بازی را آغاز کرد و هم اکنون توسط این استودیو مستقل در اختیار کاربران قرار گرفته است. موضوع و هدف اصلی High on Life ارائه یک تجربه کمدی و شوتر اول شخص است تا کاربران بتوانند تجربه ای کاملا متفاوت از سایر بازی های ویدیویی داشته باشند.

البته استفاده از کلیشه هرگز برای داستان بازی بد نیست، اما نحوه بیان آن باید به گونه ای باشد که مخاطب را سرگرم کند. گروه سازنده سعی کردند این لذت و جذابیت را در روایت داستان با شوخی و کمدی نشان دهند که هم موفق است و هم ناموفق. شوخی های بازی در ابتدا تماشاگران را سرگرم می کرد و جلوه جالبی به بازی می داد و در آن زمان بود که شوخی های بازی و دیالوگ های بین کاربران از حد خود فراتر رفت و به نقطه ضعف تبدیل شد. در نتیجه High on Life نتوانست داستانی سرگرم کننده ارائه دهد و فقدان مواردی مانند شخصیت پردازی و حفره های گیم پلی ما را با محصولی خسته کننده در این زمینه مواجه کرد.

High on Life یک تیراندازی اول شخص است که در آن بازیکنان باید 6 نفر از اعضای رده بالای کارتل G3 را بکشند و در نهایت به بالای کارتل برسند. در گیم پلی بازی تیراندازی اول شخص اولین و مهمترین عامل تیراندازی بازی است، شوتر High on Life تجربه خوبی را ارائه می دهد و شاید فکر کنید که یک بازی کمدی و بازی های فانتزی مانند High on Life ممکن است سرگرم کننده نباشد. ، سیستم تیراندازی دقیق، اما کشتن دشمنان با هر یک از پنج سلاح اصلی شما سرگرم کننده است. بدن باعث آسیب های مختلف می شود. به عنوان مثال، اگر به پاهای بیگانگان شلیک کنید، دیرتر از شلیک به سر یا سینه و گردن آنها کشته می شوند. شما همچنین یک چاقو دارید که می توانید حملات غوغایی را انجام دهید و گاهی اوقات یک انیمیشن برای حرکت تمام کننده شما با چاقو نشان داده می شود.

تحریریه مجله بازی یک گیمر