فیلم Insidious: Red Door کارگردان/ستاره پاتریک ویلسون می‌خواست با آسیب‌های سریال کنار بیاید.

Insidious: The Red Door – پنجمین فیلم از این مجموعه طولانی مدت ترسناک – نقطه عطف جدیدی را برای ستاره پاتریک ویلسون ایجاد کرد: این اولین فیلم او بر صندلی کارگردانی است. از بسیاری جهات، این وضعیت به ویژه برای ویلسون یک موقعیت ایده آل است.

او در دو فیلم اول Insidious بازی کرد، هر دو توسط کارگردان جیمز وان، که همچنین با ویلسون در دو فیلم اول Conjuring و همچنین دو فیلم Aquaman همکاری کرد. داشتن یکی از بهترین فیلمسازان فعال در شماره گیری سریع احتمالاً زمانی مفید خواهد بود که اولین کنسرت کارگردانی خود را در صفحه نمایش بزرگ برگزار می کنید.

اما بیشتر از آن، ما در مورد سریالی صحبت می کنیم که ویلسون در آن احساس می کند در خانه خود است، با بازیگران و گروهی که او برای همیشه شناخته شده است و می خواستند به او کمک کنند تا به چشم انداز خود برسد. و این یک فرنچایز با پیروان ثابت است. اگر بتوانید آن را بدست آورید کار خوبی است و می توانید سطح راحتی ویلسون را با تماشای فیلم احساس کنید.

اما کارگردان اول نه تنها از حضور در آنجا خوشحال بود. او می خواست یک فیلم جدید Insidious بسازد که مستقیماً به حوادث آسیب زا آن دو فیلم اول می پردازد و به خصوص فیلم دوم که در آن جاش لمبرت (شخصیت ویلسون) توسط روح یک قاتل زنجیره ای تسخیر می شود و تلاش می کند خانواده اش را به قتل برساند. . Insidious Chapter 2 در حالی به پایان رسید که جاش و پسرش دالتون هیپنوتیزم شدند و مجبور شدند تمام ماجراهای جن زده خود را با آن همه ارواح وحشتناک فراموش کنند. اما این پایان داستان نیست – همانطور که در دنیای واقعی، ترومای سرکوب شده اغلب برمی گردد تا ما را گاز بگیرد.

ویلسون به GameSpot گفت: “من واقعاً می‌خواستم بسته‌بندی فیلم دوم را باز کنم و با آسیب‌های روحی روبرو شوم. این تنها راهی بود که می‌دانستم چگونه فیلمی بسازم که به آن علاقه داشتم و احساس می‌کردم قدرت انجام آن را دارم.” “خوشبختانه من با افرادی احاطه شده‌ام که مدت‌ها همکار هستند و می‌دانستند که به من اعتماد خواهند کرد و برای پرسش‌ها و کمک‌ها حضور خواهند داشت و البته من از آنها استفاده می‌کردم.

“چون فکر می کنم مهم است. این بسیار مشارکتی است – این یک ورزش تیمی است. بنابراین بله، واقعاً این یک هدیه واقعی بود که اولین نفر را بیرون از دروازه داشته باشم تا چنین فرنچایز موفقی باشم، چنین مخاطبی یکپارچه، اما توانایی خلاقانه برای فشار دادن کمی به پاکت و ساختن نوع متفاوتی از فیلم، اما همچنان با احترام به میراث، بنابراین این چیزی است که می‌خواستم به آن بپردازم.

با توجه به ماهیت خالی از سکنه فیلم‌های Insidious، باید از او می‌پرسیدیم که آیا در طول یکی از این فیلم‌ها یا فیلم‌های Conjuring چیزی را تجربه کرده است که ممکن است به‌عنوان ماوراء طبیعی یا ترسناک تلقی شود. اما ویلسون گفت نه.

“اول از همه این فیلم‌ها، قطعاً دو فیلم اول، ما با بودجه‌ای کم کار کردیم، و شما آنقدر تحت فشار هستید که زمان زیادی برای فکر کردن به اتفاق دیگری مانند اتفاق ترسناک وجود ندارد.” ویلسون گفت. “و مطمئناً در این فیلم، می دانید، من سعی می کنم تماشاگران را بترسانم. سعی نمی کنم خودم را بترسانم. بنابراین سعی می کنم چیزی خلق کنم که به نظرم جالب باشد یا ترسناک یا متفاوت باشد. واقعا هیچ اتفاقی برای من نمی افتد، نه.

با توجه به تاریخچه غنی او با فرنچایز Insidious، تصمیم گرفتیم با بازی ویلسون در نقش Mate, Marry, Murder کمی سرگرم شویم – گیم اسپات نسخه خانواده پسند و متشکل از آن بازی ناخالصی که همه شما درباره آن شنیده اید – با سه شرور Insidious. : رژ لب. دیو چهره، عروس سیاهپوش و مردی که نمی تواند نفس بکشد از فیلم سوم قبلی که ویلسون در آن نبود.

ویلسون به شوخی گفت: “من احتمالاً دارم با شیطان رژ لب جفت می‌کنم، زیرا او مرد باحالی است، جو بیشارا. او دوست خوبی برای من است. بنابراین فکر می‌کنم خوب است که مقدار مشخصی تاریکی در زندگی خود داشته باشید.” به هر حال، بیشارا فقط مردی با آرایش وحشتناک شیطان نیست – او آهنگساز مشهوری است که موسیقی فیلم را ساخته است.

ویلسون در مورد آنتاگونیست اصلی سریال ادامه داد: ازدواج کن، من با عروس نمی روم چون فکر می کنم عروس را می کشم. “من حدس می‌زنم با آن فرد سوت‌زن ازدواج کنم، فقط به این دلیل که هرگز با او کار نکرده‌ام، بنابراین شاید این ازدواج با یک روح سوت‌زن شبح‌آور باشد، هر که باشد.”

در پاسخ به شوخی گفتم که دیو خش خش “از دوتای دیگر بدتر نیست، نه؟” اما ویلسون مخالفت کرد.

“اوه، منظورم این است که می تواند، البته. اما این شرطی است که وقتی ازدواج می کنی، دوست من.”

Insidious: The Red Door در تاریخ 7 ژوئیه در سینماها اکران می شود.