پاسخ به این سوال که “انسان از چه زمانی کشتی رانی را آغاز کرد؟” قایق ها در طول تاریخ عموماً از چوب ساخته می شدند. چوب ماده ای نیست که اغلب بتواند در برابر آسیب های ناشی از گذشت زمان مصون بماند. در واقع، باید تأکید کرد که امکان ندارد چوب حتی چند ده هزار سال دوام آورد. صدها هزار سال را نگوییم. با کنار هم گذاشتن پیشنهادات ذکر شده، می توان نتیجه گرفت که عملاً امیدی به شناسایی یا کشف اولین قایق های ساخته دست بشر با قابلیت عبور از اقیانوس وجود ندارد.
امروزه جزایر دریای اژه یکی از زیباترین مکان های دنیا هستند. این جزایر از صدها جزیره کوچک تشکیل شده و به صورت مجمع الجزایری در دریای اژه بین ترکیه، یونان و کرت پراکنده شده اند. شاید در اخبار و برخی گزارش ها نام این جزایر را شنیده باشید که به اختلافات سیاسی یونان و ترکیه بر سر برخی از این جزایر اشاره دارد. این جزایر برای مدت بسیار طولانی مسکونی بوده اند و آثار باستانی شناسایی شده در آن به طور بالقوه به 476000 سال قبل باز می گردد.
علاوه بر این، ابزارهای باستانی یافت شده در لسبوس، میلوس و ناکسوس با سبک آشئولی مرتبط هستند و تصور میشود که حدود 1.76 میلیون سال پیش ساخته شده باشند. این سبک و این دوران به نوبه خود با انسان راست قامت در سراسر آفریقا و آسیا مرتبط است. تعدادی از این ابزارها در ترکیه، یونان و کرت یافت شده اند که قدمت آنها به 1.2 میلیون سال پیش باز می گردد. بنابراین، ظهور آنها در مجمع الجزایر مجاور تا حدودی منطقی است.
اکتشافات اخیر نشان می دهد که انسان های باستان باید راهی برای عبور از آب های بزرگ و رسیدن به این جزایر پیدا می کردند. در واقع، اگر اتکا به پلهای زمینی برای مهاجرت انسان ضروری نبود، به جرات میتوان گفت که نحوه حرکت انسانهای باستان به جزایر دریای اژه احتمالاً پیامدها و تأثیراتی بر نحوه گسترش نیاکان ما و انسانهای امروزی در سراسر جهان داشته است.
در حال حاضر به جای بقایای قایق های چوبی از دوران باستان، آرشیو ارزشمندی از آثار و استخوان های آن زمان در اختیار داریم. از جمله این بقایا می توان به ابزارهای سنگی مقاوم در برابر پدیده هایی مانند پوسیدگی به عنوان نمونه مهم اشاره کرد. آنها ابزارهای تحلیلی هستند که به ما اجازه میدهند تا چگونگی تغییر جهان در طول هزاران سال یا بیشتر را بازسازی کنیم. گروهی از محققان به رهبری جورج فرانتینوسزمین شناس از دانشگاه پاتراس در یونان، توانستند تجزیه و تحلیل جدیدی بر اساس این بقایای باستانی انجام دهند.
مطالعات قبلی نشان داده است که انسان های باستانی در عصر یخبندان با پای پیاده به این جزایر سفر می کردند. هنگامی که جهان در مقیاسی مشابه عصر یخبندان یخ می زند، سطح دریاها کاهش می یابد و انسان ها می توانند گذرگاه هایی ایجاد کنند. اگرچه این گذرگاه ها در عصر یخبندان کارایی خود را حفظ می کنند، اما در زمان های معتدل تر از زیر آب عبور می کنند.