سپس محققان آزمایشهایی را برای اندازهگیری میزان تطابق سفر قهرمان با داستانهای زندگی مردم با ایجاد مقیاس 21 موردی سفر قهرمان (HJS) و تمرکز بر تداوم داستانهای زندگی مردم، انجام دادند. به عنوان مثال، برای آزمایش پذیرش افراد نسبت به تغییر برای مؤلفه تحول، HJS از آنها میخواهد به جای اینکه صریحاً از آنها بپرسد که آیا تا به حال تغییر قابل توجهی در شرایط زندگی خود تجربه کردهاند یا خیر، میزان قرار گرفتن در معرض تازگی خود را ارزیابی کنند.
نویسندگان مطالعه بیش از 1200 داستان فردی را از منابع مختلف مانند مصاحبه های حضوری و آنلاین جمع آوری کردند. تجزیه و تحلیل آنها نشان داد که افرادی که داستان زندگی آنها بیشتر از 7 عنصر سفر قهرمانشان را شامل می شود، سطوح بالاتری از معنا و رضایت (احساس یک فرد خوب با زندگی خوب بودن) و سطوح پایین تری از افسردگی را گزارش کردند.
محققان در بخشی از مقاله خود می نویسند: «افرادی که از سفر قهرمان برای گفتن داستان خود استفاده می کنند، برای نمایش معنادار ابهام زندگی مجهزتر به نظر می رسند». این افراد قهرمان تجربیات اخیر، اهداف بلندپروازانه تر و دوستان حامی بیشتری را نسبت به سایر شرکت کنندگان گزارش کردند.
بر اساس نتایج بهدستآمده، نویسندگان مطالعه یک مداخله بازیابی با اعلانها طراحی کردند تا شرکتکنندگان بیشتری را تشویق کنند تا زندگی خود را از دریچه یافتن قهرمانان ببینند. تبلیغات به گونه ای سازماندهی شده بودند که هفت عنصر بر روی یکدیگر ساخته شده و مردم داستان خود را بیان می کنند.
از شرکت کنندگان در مطالعه سؤالاتی پرسیده شد: “چه تغییری در محیط یا تجربه جدید سفر شما را به آنچه امروز است تبدیل کرد؟” از این افراد جملاتی داده شد که با عباراتی مانند «سفر من به لطف… به آنچه امروز هست تبدیل شد» داده شد.
راجرز و تیمش دریافتند که مداخله آنها به شرکت کنندگان کمک کرد تا زندگی خود را به عنوان یک سفر قهرمان تصور کنند، که به نوبه خود احساس معنای زندگی آنها را افزایش داد. این تیم تحقیقاتی در مقاله خود می نویسد: «به نظر می رسد شرکت کنندگان در مداخله بهبودی نسبت به چالش های زندگی انعطاف پذیرتر هستند، هم از نظر نحوه برخورد با مشکلات و هم از نظر تاکتیک هایی که برای حل آنها استفاده می کنند.
نویسندگان خاطرنشان میکنند که مداخله بازیابی سفر قهرمان پتانسیل افزایش رفتارهای مثبت و منفی را دارد. این مداخله می تواند به دیدگاه های خوش بینانه تر، مکانیسم های مقابله ای سالم و اقدامات نوع دوستانه منجر شود. همچنین می تواند افراد را به سمت خودشیفتگی بیشتر یا اختصاص دادن به اهداف اشتباه سوق دهد.
محققان پیشنهاد می کنند که مطالعات بیشتر باید بررسی کنند که چگونه دیدن خود به عنوان یک قهرمان سفر ممکن است بر رفتارهای خاص تر تأثیر بگذارد. آنها گفتند که تمام مطالعات موجود در ایالات متحده انجام شده است، جایی که داستان سرایی در آن رایج است، بنابراین نتایج ممکن است در جاهای دیگر متفاوت باشد.
نتایج این مطالعه در مجله شخصیت و روانشناسی اجتماعی منتشر شد.