فیلم Super Mario Bros. که در سال 1993 روی پرده سینماها رفت، چیزی که انتظار داشتیم نبود. در حالی که بازی ها روشن، رنگارنگ و سرگرم کننده بودند، Super Mario Bros. یک فیلم دیستوپیایی تاریک و تاریک بود که در آن گومباها دایناسورهای انسان نما با سرهای کوچک شده بودند، یوشی یک دایناسور واقعی بود، و بوسر – در آن زمان پادشاه کوپا – یک دورگه انسان و دایناسور با بازی دنیس هاپر بود. یک داستان احتمالاً غیرمعمول از شیگرو میاموتو خالق ماریو وجود دارد که فیلم را تماشا می‌کند و در پایان لبخند می‌زند و می‌گوید که با آن مشکلی ندارد زیرا هیچ‌کس آن را با بازی‌هایش اشتباه نمی‌گیرد.
محصولات مورد بحث در اینجا به طور مستقل توسط ویراستاران ما انتخاب شده اند. در صورت خرید چیزی که در سایت ما مشخص شده است، GameSpot ممکن است سهمی از درآمد را دریافت کند.
هر آنچه در مورد فیلم Super Mario Bros می دانیم
بازیگرانی مانند جک بلک، ست روگن و چارلی دی به طور گسترده ای مورد استقبال طرفداران قرار گرفته اند، اما پرت توسط همه طرفداران ماریو که می خواهند ببینند چارلز مارتینت، صداپیشه قدیمی ماریو، وقت خود را زیر نور خورشید می گذراند، مورد تمسخر قرار گرفته است تا تماشاگران سینما را خسته کند. از بازی های کمتر و کمتر الهام گرفته کریس پرت در فیلم هایی مانند دنیای ژوراسیک: سلطه گرفته تا برادران سوپر ماریو سابق. جان لگوئیزامو، که عدم تنوع در بازیگران را محکوم کرد. پرت به طرفداران اطمینان داد که صدای ماریو او فقط صدای عادی او نخواهد بود و “بر خلاف هر چیزی که تا به حال شنیده اید” خواهد بود، اما طرفداران تریلر را یافتند که خلاف آن را پیشنهاد می کند.
از آن زمان، نینتندو از نمایشگر بزرگ اجتناب کرده است. هرازگاهی شایعاتی مبنی بر انتخاب فیلم‌های Metroid و Zelda شنیده می‌شد، اما تا زمانی که نینتندو The Super Mario Bros. Movie را به همراه بازیگرانش با عنوان کریس پرت معرفی کرد، چیزی به دست نیاوردیم. بازيگران اين فيلم از سرتاسر اينترنت بازخورد داشتند.