شخصیت اصلی بازی در تلاش برای کشف راز این دیوار بزرگ به ماجراجویی می پردازد و در این راه تنها همراه او یک ماشین عنکبوتی شکل به نام RoboSpider است که تنها راه حرکت روی رسیده است. در طول مسیر، معادنی وجود دارند که منبع اصلی درآمد ساکنان این دنیا هستند و البته در گیم پلی بازی نیز نقش پررنگی دارند. زیرا با رسیدن به این مین ها باید از RoboSpider خارج شده و آنها را کاوش کنید. ماین ها هرکدام فضای مخصوص به خود را دارند و می توانند منابع مختلفی را در اختیار شما قرار دهند که در ادامه بیشتر به آن ها خواهیم پرداخت. اما قبل از اینکه به آن بپردازم، باید اشاره کنم که Wall World واقعاً یک تجربه روایی نیست. اگرچه بازی با پرسیدن یک سوال مرموز سعی می کند بازیکنان را مشتاق به کشف راز دیوار نگه دارد، اما پس از رسیدن به پایان بازی، سوالی که بیشتر در ذهن شما شکل می گیرد این است که “این؟” خواهد بود! در واقع، اگرچه انتظار نمی رود در این بازی روایت پیچیده ای را شاهد باشیم یا اتفاق خاصی در این راه بیفتد، اما با توجه به اینکه بازی بازیکن را وارد ماجراجویی می کند، دور از انتظار نیست که پایان کمی جذاب تری داشته باشیم. و بازی همچین کاری میکنه اصلا مهم نیست.
انتظار اصلی از یک بازی سرکش ارائه یک گیم پلی جذاب است که می تواند بازیکن را مشتاق تکرار آن را بارها و بارها نگه دارد. خوب، اینجا جایی است که Wall World چیزهای بیشتری برای گفتن دارد. روند بازی به این صورت است که Robospider را روی سطح دیوار نصب می‌کنید و می‌توانید وقتی به معدن رسیدید Robospider را در ورودی متوقف کنید و با لباس مخصوص وارد معدن شوید. در معادن بلوک هایی وجود دارد که ابزار شما برای شکستن آنها یک مته است. پس از شکستن بلوک ها، ابتدا منابعی به صورت ستاره های سفید دریافت می شود که برای ارتقای دائمی در بازی و منوی اصلی آن استفاده می شود و برخی از بلوک ها نیز دارای مواد معدنی با رنگ های مختلف هستند که برای ارتقای موقت مورد نیاز است. در هر نوبت بازی شما همچنین خواهید داشت این سگ ها از طریق جاروبرقی که ظرفیت محدودی دارد جمع آوری می شوند و پس از پر شدن باید به RoboSpider برگردید و آنها را خالی کنید.
یکی از لذت‌بخش‌ترین چالش‌های بازی به دلیل همان طراحی مکانیکی است که برای ایجاد تعادل بین کاوش و دفاع RoboSpider لازم است. در حالی که بازیکن باید سعی کند منابع بیشتری پیدا کند، اما همیشه باید مراقب بازگشت به دستگاه خود و دفاع از آن در برابر دشمنان باشد. سقوط RoboSpider به معنای شکست است و شما باید در نقشه جدیدی که به طور تصادفی طراحی شده است، از نو شروع کنید. در حین کاوش در مین ها می توانید سلاح های جدیدی برای Robospider پیدا کنید و علاوه بر سلاح اصلی که نوعی مسلسل است، از دیگر سلاح ها می توان به راکت انداز و حتی یک سلاح با تیرهای برقی اشاره کرد. به طور کلی، داشتن نوعی تعادل بین مبارزه و اکتشاف به بازی جذابیت خوبی می بخشید. به خصوص که همیشه یک تایمر در بالا وجود دارد، وقتی به صفر رسید، بازی رئیس ظاهر می شود. این ایده تنش و چالش خوبی به بازی می دهد، اما صادقانه بگوییم، طراحی باس فایت های بازی فاقد جذابیت لازم است. باس ها تنوع زیادی ندارند و وقتی مثلا 20 دقیقه برای رویارویی با رئیس دوام بیاورید، اگر شانس خوبی داشته باشید که به تفصیل توضیح خواهم داد، به راحتی موفق خواهید شد آن را شکست دهید و باس های بعدی دیگر نیستند. بیس اول با تفاوت های جزئی دنبال می شود. البته طراحی دشمنان مشترک بازی تنوع خوبی را ارائه می کند و تا حدودی این ضعف را جبران می کند.
بررسی بازی بر اساس نسخه PC است.
علاوه بر این نوع ارتقاها، یک سری ارتقاء دائمی هم داریم که با همان ستاره های سفیدی که گفتم که با شکستن بلوک های داخل ماین ها به دست می آیند، قابل ارتقا هستند. این کارها را می توانید قبل از ورود به صحنه انجام دهید و به عنوان مثال شامل گزینه هایی مانند افزایش سرعت ربات عنکبوت، افزایش ظرفیت مکش شخصیت اصلی، باز کردن پرتابگر موشک یا قابلیت بالا و پایین پریدن از دیوار است. . این مهارت ها ارزش تکرار بازی را چندین برابر می کند و عنصری موثر در افزایش احتمال موفقیت و رسیدن به پایان بازی است.
به طور کلی، چیزی که تعیین می کند که آیا یک بازی سرکش موفق است یا خیر، این است که آیا این بازی به مخاطب انگیزه می دهد تا با وجود شکست های مکرر آن را تجربه کند یا خیر. پاسخ به این سوال Wall World نه یک بله قاطع است و نه یک نه صریح. مشکل اصلی که مانع از پاسخ مثبت قاطع به این سوال می شود، تأثیر بیش از حد شانس در بازی است که گاهی این تصور را به مخاطب القا می کند که شانس سرنوشت او را تعیین می کند نه خود و مهارت هایش. اما حتی با وجود این ضعف، طراحی کلی گیم پلی، چالش ملایم متعادل کردن اکتشاف در معادن برای به دست آوردن منابع یا مهارت های جدید با دفاع از خود و مبارزه با دشمنان و البته سیستم ارتقاء عالی سطح مهارت، آنقدر خوب است که حتی با وجود چندین شکست، همچنان محرکی برای بازیکن خواهد بود که بازی را بارها و بارها تجربه کند. به طور خلاصه و ساده تر، Wall World یک اثر کامل نیست، اما به اندازه کافی چیزهای خوب دارد که اگر از طرفداران ژانر سرکش هستید، می توانید مدتی با آن سرگرم شوید و پشیمان نشوید. تجربه
به موضوع شانس اشاره کردیم و واقعیت این است که یکی از نقاط ضعف Wall World تکیه شدید آن به شانس است. هر نوبت بازی محیط به صورت تصادفی ایجاد می شود که خود می تواند یک ویژگی مثبت باشد اما مشکل اینجاست که توزیع منابع و ارتقاء ها بسته به شانس شما در هر نوبت بازی بسیار متفاوت است مثلا در یک نوبت ممکن است بتوانید در اولین ماین ارتقاء لازم را دریافت کنید تا بتوانید برج های دفاعی در ورودی مین ها بسازید که بسیار قدرتمند هستند و می توانند کار شما را حتی در هنگام مبارزه با باس ها و در یک دور دیگر حتی پس از بازدید از چهار یا پنج مین و چندین بار رویارویی با دشمنان، نمی‌توانید مهارت‌های خود را ارتقا دهید یا سلاحی قدرتمند بسازید و به همین دلیل به راحتی در مقابل امواج بعدی و قدرتمند دشمنان قرار خواهید گرفت و سرکش موفق خواهید بود. بازی‌های سرکش سعی می‌کنند همه چیز را به سمت مهارت بیشتر سوق دهند و خود بازیکن به مرور زمان قوی‌تر شود، اما در Wall World شانس عنصری است که این مشکل را کاملاً تحت تأثیر قرار می‌دهد و حتی اغراق نیست اگر بگوییم تأثیر بسیار بیشتری از هر چیزی دارد. دیگر در تعیین موفقیت یا شکست.
Wall World دارای گرافیک پیکسلی است و انصافاً سازندگان در طراحی بصری آن به خوبی کار کرده اند. این موضوع را می توان به ویژه هنگام حرکت در اطراف سطح دیوار با توجه به جزئیات پس زمینه یا تغییرات شرایط آب و هوایی، از باران و برف گرفته تا محیط های جوی کویری، و زمانی که دوربین در حین نبردها و منطقه وسیع تری زوم می کند، مشاهده کرد. از محیط کلی می توان طرح های چشم نواز و زیبایی را در پس زمینه میدان جنگ مشاهده کرد. به طور کلی بازی در شرایط خوبی قرار دارد و همیشه می تواند در پس زمینه شگفتی های جالبی را برای شما رقم بزند. موسیقی و صداگذاری در سطح قابل قبولی هستند، و در حالی که ما ندیدیم که بسیاری از قطعات درجه یک در ذهنمان باقی بماند، نمی‌توانیم آنها را ایراد بگیریم.
آثاری در ژانرهای سرکش و سرکش در سال‌های اخیر موفقیت زیادی کسب کرده‌اند. بازی هایی مانند Hades در این سبک تجربیات بسیار لذت بخش و جذابی را به همه ما هدیه داد و البته انتظارات ما را از این سبک بازی ها بالا برد. چندی پیش بازی Wall World در سبک roguelite منتشر شد و در نگاه اول ایده جالبی برای یک بازی Roguelite خوب دارد. اما این بازی در عمل چقدر موفق و با کیفیت است؟
Wall World داستانی ساده و سرراست دارد. ما با گروهی از مردم طرف هستیم که زندگیشان به دیواری بسیار بلند و به ظاهر بی پایان گره خورده است. سال هاست که انسان ها در نقاط مختلف این دیوار زندگی می کنند و شخصیت اصلی بازی یکی از همین افراد است. اما پدربزرگ این شخصیت به او گفت که این دیوار بی پایان نیست و مردم توانسته اند به لبه آن برسند. با این حال، هیچ مدرک عملی برای اثبات این ادعا وجود ندارد و بسیاری از افراد هنوز برای رسیدن به انتهای این دیوار عمودی دست به ماجراجویی زده اند. آیا این افراد موفق شدند یا سرنوشتشان مرگ بود؟ این سوالی است که بازی سعی دارد با طراحی خود به تجربه Wall World اضافه کند.
Wall World مانند یک تجربه سرکش بسیار سرگرم کننده است. اما آیا این بازی واقعاً کیفیتی هم دارد؟ بررسی بازی را دنبال کنید.
البته بازی تنها به کاوش در مین و حرکت در سطح دیوار خلاصه نمی شود و در این بین به یک تهدید نیز نیاز داریم; اینجا پای است Xyraxes بازی باز می شود. Xyraxes در واقع دشمنان مختلفی هستند و هدف آنها از بین بردن افرادی است که روی سطح دیوار حرکت می کنند. این دشمنان در امواج مختلف به شما حمله می کنند و در بین امواج شما را برای مدتی متوقف می کنند تا بتوانید منابع را از مین ها جمع آوری کنید. نکته مهم بین این دو این است که اگر هنگام حمله Xyraxes در داخل معدن باشید، RoboSpider شما هیچ قدرت دفاعی نخواهد داشت و دشمنان می توانند آسیب زیادی به آن وارد کنند. زیرا این وسیله تنها زمانی فعال است که در داخل باشید و می توانید از سلاح های آن برای هدف قرار دادن دشمنان استفاده کنید.
اما با وجود چنین ضعفی یکی از مواردی که بازیکن را برای تجربه چندباره بازی با انگیزه نگه می دارد پیشرفت های بسیار خوب طراحی شده در بازی است.وقتی داخل RoboSpider هستید می توانید جنبه های مختلف این دستگاه مانند سرعت حرکت را بهبود ببخشید. یا قدرت سلاح های او، مهارت های خود شخصیت بازی مانند سرعت حرکت او در داخل مین ها یا قدرت مته او که به مواد معدنی شما بستگی دارد. نکته طراحی سیستم ارتقاء خوب این است که طیف گسترده ارتقاء ها و منابع محدود یک چالش ذهنی ملایم در تصمیم گیری برای ارتقای اول ایجاد می کند و این خود ممکن است به چندین بار دستکاری نیاز داشته باشد. استراتژی مناسب . البته در اینجا شانس کمی دخیل است و مثلاً می توانید خیلی زود با آیتم های ارزشمند به مین ها برسید و سریعتر توانایی های قوی تری را ارتقا دهید.
تحریریه مجله بازی یک گیمر