در سال 1994، کاپیتان جیمز تی کرک به کارگردانی ویلیام شاتنر در فیلم Star Trek: Generations، اولین فیلمی که بازیگران Star Trek: The Next Generation روی پرده بزرگ نمایش داده شد، به پایان رسید. از زمانی که آن فیلم منتشر شد، شاتنر چند ایده مختلف برای بازگرداندن کرک مطرح کرد. او حتی مجموعه‌ای از رمان‌های غیرمتعارف Star Trek را نوشت که در آن کرک دوباره زنده شد. اکنون شاتنر در سن 93 سالگی آخرین فرصت را دارد تا کرک را با استفاده از فناوری پیری احیا کند تا سه دهه جوان‌تر به نظر برسد.
شاتنر در گفتگو با مطبوعات کانادایی گفت: «این یک ایده جذاب است. “تقریبا غیرممکن است. اما اگر نقش بزرگی بود و به این خوبی نوشته شده بود و دلیلی برای حضور وجود داشت، نه فقط برای ظاهر شدن، بلکه اگر دلیل واقعی برای ظاهر شدن شخصیت وجود داشت، می‌توانم آن را در نظر بگیرم.”
پیشنهاد شاتنر مبنی بر حفظ بدن و مغز کرک در فصل 3 Star Trek: Picard تایید شد. اما حتی با استانداردهای Star Trek، ایده شاتنر برای بازگشت کرک هنوز بسیار دیوانه کننده است.
شاتنر گفت: «ما مغز کاپیتان کرک را اینجا منجمد کرده ایم. “یک خط داستانی وجود دارد. “بیایید ببینیم آیا می توانیم مقداری از آن را برگردانیم، کمی نمک، کمی فلفل (در موهای او). اوه، به آن نگاه کنید. اینجا کاپیتان کرک است!”
ایندیانا جونز و Dial of Destiny به طور قانع کننده ای هریسون فورد را برای افتتاحیه طولانی فیلم، پیر کردند. اما هزینه گزاف این روند یکی از دلایلی بود که Dial of Destiny نتوانست در گیشه شکست بخورد. حتی اگر ایده شاتنر رو به جلو حرکت کند، ممکن است با مسائل هزینه مشابهی مواجه شود.