وقتی حشرات به حل اسرار قتل کمک می کنند

مگنی با استفاده از تخصص خود برای همه موجودات زنده ای که به نوعی در صحنه های جرم ختم می شوند، از مگس ها گرفته تا کشتی های غرق شده، به چهره ای پیشگام در زمینه رو به رشد پزشکی قانونی آبزیان تبدیل شده است. که علم تحقیقات جنایی را به شواهد موجود در اقیانوس ها گسترش می دهد. آبی بزرگتر می شود.

در سال 2012، قبل از اینکه مگنی یک چهره بین المللی شود، دکترای خود را در رشته زیست شناسی در زادگاهش تورین در شمال ایتالیا به پایان می رساند. یک روز صبح در نوامبر همان سال، رهگذری دختر نوجوانی را در نزدیکی دریاچه براشیانو در 650 کیلومتری جنوب تورین پیدا کرد که روی صورتش دراز کشیده بود. مشخص شد که جسد متعلق به فدریکا مانگیاپلو، 16 ساله، از شهر نزدیک آنگویلارا سابازیا است.

هیچ نشانه‌ای از قتل وجود نداشت، اما کتف دختر دررفته بود، کتش نیمه‌پوش بود و کیف و تلفن همراهش مفقود بود. موها، لباس‌ها و کفش‌هایش خیس بودند، اما این نشانه‌ها لزوماً نشان نمی‌داد که او در دریاچه بوده است، زیرا شب قبل باران باریده بود. کالبد شکافی نشان داد که او دچار ایست قلبی شده و چهار ساعت قبل از اینکه دوچرخه سوار او را پیدا کند فوت کرده است.

در غیاب شواهد قوی بر خلاف آن، مقامات به این نتیجه رسیدند که فدریکا به دلایل طبیعی، احتمالاً صرع، که گمان می‌رود در کودکی از آن رنج می‌برد، درگذشت. اما خانواده فدریکا قاطعانه معتقد بودند که دخترشان سالم است و نمی تواند در چنین شرایط مرموز ناگهانی بمیرد و سعی کردند این پرونده را در رسانه ها زنده نگه دارند.

مگنی مطمئن نبود که بتواند کمک کند، اما قول داد که کمک کند. در مورد فدریکا، این امکان وجود دارد که او را برخلاف میل خود به داخل دریاچه کشیده اند. اگر او در دریاچه بود، چه سرنخ‌هایی می‌توانست داشته باشد؟

دانشمندان حداقل از قرن سیزدهم می‌دانستند که حشرات و دیگر موجودات می‌توانند به حل معمای جنایت کمک کنند. در سال 1247، سونگ تزو، قاضی و پزشکی قانونی مرگ در دادگاه های جنایی، اولین کتابچه راهنمای پزشکی قانونی را با عنوان “اشتباهات شستشو” نوشت. این کتاب داستان یک کشاورز را روایت می کند که در نزدیکی یک مزرعه برنج بر اثر یک جسم تیز کشته شد. روز بعد، بازرسان به مظنونان دستور دادند که داس های خود را زمین بگذارند. مگس ها فقط به سمت یکی از تیغه ها هجوم آوردند و خونی که با چشم انسان قابل مشاهده نبود جذب آنها شد. قاتل در مواجهه با این شواهد اعتراف کرد.

اعتقاد بر این است که اولین استفاده مدرن از حشره شناسی پزشکی قانونی در قرن نوزدهم در فرانسه انجام شده است. در آن زمان، پزشکی قانونی در حال تجزیه و تحلیل بقایای کودکی بود که در یک آپارتمان پیدا شده بود. او با بررسی لارو مگس و شفیره پروانه روی بدن و استفاده از درک خود از چرخه زندگی آنها، به این نتیجه رسید که کودک هشت تا ده ماه قبل از کشف جسد مرده است. بر اساس گزارش وی، ساکنان فعلی آپارتمان تبرئه شدند و پلیس چند ماه پیش زوجی را که در این آپارتمان زندگی می‌کردند در مظان مرگ کودک دستگیر کرد. دادگاه آنها را به قتل محکوم کرد.

با این حال، حتی امروز، در حالی که ادارات پلیس محلی آزمایشگاه‌ها و محققان پزشکی قانونی خود را دارند، حشره‌شناسی پزشکی قانونی تخصصی مبهم باقی مانده است. گیل اندرسون، حشره شناس پزشکی قانونی و یکی از مدیران مرکز تحقیقات پزشکی قانونی در دانشگاه سیمون فریزر در بریتیش کلمبیا، می گوید: «در ایالات متحده، کمتر از 20 نفر توسط هیئت حشره شناسی قانونی آمریکا تأیید شده اند.

از آنجایی که بندپایان می توانند اطلاعات زیادی در مورد چگونگی مرگ یک فرد در اختیار ما قرار دهند، نادیده گرفتن این حوزه پزشکی قانونی مایه تاسف خواهد بود. بلافاصله پس از مرگ، آنزیم ها سلول های در حال مرگ را هضم می کنند و باکتری ها بافت های نرم را مستعمره می کنند. طولی نمی کشد که حشرات یا سایر بندپایان، از جمله مگس های گوشتی و سوسک های مردار، یا گاهی اوقات خرچنگ هایی که لاشه را می خورند یا در آنجا تولید مثل می کنند، آن را اشغال می کنند. تجزیه و تحلیل این فرآیندها در زیر آب بسیار دشوار می شود. در خشکی، اجساد به روش های قابل پیش بینی تجزیه می شوند، اما آب سرد می تواند تجزیه را کند یا متوقف کند و تعیین زمان مرگ را دشوارتر می کند.

به دلایل واضح، تحقیق و جمع آوری شواهد در آب برای محققان دشوارتر از خشکی است. اندرسون می گوید: «شما با غواصان و شوری سروکار دارید. جزر و مد، جریان آب یا سایر نیروها می توانند به سرعت شواهد را از بین ببرند، نابود کنند یا تحریف کنند.» شاید تا حدی به دلیل این چالش‌ها، تعداد کمی از کارشناسان در زمینه پزشکی قانونی آبزیان وجود داشته باشد، که به معنای فقدان تحقیقات و بهترین روش‌های اثبات‌شده حتی برای رویه‌های اساسی مانند حفظ و جمع‌آوری شواهد است.