فیلم Showing Up متفاوت ترین و First Cow بهترین فیلم کارنامه رایکارد است
زندگی لیز در جدیدترین اثر رایکارد، مانند تمام زندگی هایی که در آثار این فیلمساز می گذرد، درگیر موقعیت خاصی نیست و بدون توجه به این، مسیر عادی زندگی این شخصیت خواهد بود. اما این مسیر معمولی با تعارض اندک شامل مفاهیم و ایده های اجتماعی، سیاسی و فلسفی یکپارچه می شود. اولین گاو رایکارد که با ایده ای غلیظ از دنیای سرمایه داری قرن نوزدهم ساخته شده بود و کینگلو و لوکی را تحت کنترل خود داشت، در این داستان نیز با تصویری لاغرتر و با واقعیت زندگی در یک خانه به سراغ قهرمان داستان رایکارد می آید. که صاحبش، به گفته لیز بار، او بسته است و حاضر نیست یک تعمیرکار برای آب گرم بیاورد. رایکارد بسیار هوشمندانه از ایده گاو لرد (اولین گاو) به ویلای جو می رود و شخصیت مدرن آن را در قلب سرمایه داری مدرن قرار می دهد.
تخصص رایکارد استخراج درد عمیق از مردم عادی و زندگی است.
تخصص رایکارد استخراج درد عمیق از مردم عادی و زندگی است. فیلمسازی که شخصیت هایش در حاشیه دید ما زندگی می کنند. شخصیت های مهم رایکارد شخصیت های معمولی و پیش پا افتاده سایر فیلمسازان هستند. مانند وندی، کینگلو و لوکی، جیمی و بث (برخی از زنان)، لیز مورد آزار و غفلت قرار می گیرد. مانند وندی، لیز جایی برای حمام کردن ندارد، مانند برخی از شخصیت های زن، کار او آنطور که باید مورد توجه قرار نمی گیرد. او مانند کینگلو و لوکی به دنبال موقعیتی برای اثبات خود است. در حالی که رایکارد از شخصیت‌هایش دوری می‌کند و آنها را در کارهای قبلی‌اش به تصویر می‌کشد، اینجا هم لیز در گوشه‌ای ایستاده و منتظر است تا رایکارد از دور لنزش را روی زندگی‌اش متمرکز کند. قهرمان سریال به همان اندازه برای ما مبهم است که وندی (وندی و لوسی)، جاش (حرکات شبانه) و جیمی (برخی از زنان) نیز برای ما ناشناخته بودند. اما این مینیمالیسم و این تمثیل در اوج هنر فیلمساز بازتولید می شود. رایکارد با ریتمی آهسته به مخاطب اجازه می دهد تا به آرامی خود را در جهان لیز غرق کند.
همانطور که قبلا گفته شد، نمایش یک فیلم ریکاردی است، با این تفاوت که Showing Up با دیگر آثار این فیلمساز برخورد متفاوتی داشت. گویی رایکارد از سردرگمی شخصیت هایش نیز بس است و تصمیم گرفته است که آنها را مرتب کند. پس از از دست دادن ماشین و سگش، وندی با قطار راهی ناکجاآباد می شود. کینگلو و لوکی، که هنوز موفق نشده‌اند، استخوان‌هایشان را در جایی پیدا می‌کنند. امیلی و دیگر اعضای کاروان پس از روزها سرگردانی در میانبر میک خانه ای پیدا می کنند. جابه‌جایی و نداشتن زندگی منسجم از ویژگی‌های این شخصیت‌ها است، اما لیز از Showing Up هرگز آواره نشد و خانواده‌اش زمانی دور یکدیگر جمع شده بودند. لیز در این داستان خانه ای برای ماندن دارد، شغلی دارد، هدفی روشن دارد و برای چیزی که می داند چیست، تلاش می کند. رایکارد در جدیدترین اثرش به شخصیت مورد علاقه اش به گونه ای دیگر نگاه می کند و لیز را گول نمی زند، او را به بیراهه نمی کشاند و در عوض برای او هدف مشخصی دارد. او حتی در پایان داستان آرام می شود و دوستی خود را از سر می گیرد که هرگز برای هیچ یک از شخصیت های رایکارد اتفاق نیفتاده است.
فیلم Showing Up متفاوت ترین و First Cow بهترین فیلم کارنامه رایکارد است. اولین گاو فیلمی بود که در ترکیبی از ژانرها جریان داشت، یک نئو وسترن که شامل داستان دوستی و سرمایه داری بود. در این فیلم، رایکارد در هم تنیده ای حساب شده و دقیق از دنیای هنر و فیلم تجاری ارائه می دهد، اثری که هم برای مخاطبان جریان اصلی و هم برای مخاطبان جویای فیلم مانند وندی و لوسی جذابیت دارد. اولین گاو در استفاده و پرداخت تمام عناصر دنیای رایکارد مانند احترام به دوستی، طبیعت، سرمایه داری، تنهایی، مینیمال فریم ها و غیره غرش می کند. اما فیلم بازگشتی به دنیای رایکارد است. گویی این فیلمساز علاقه ای به پلان های پیچیده تر و داستان های دشوارتر ندارد.
یکی از تغییرات اساسی در دنیای رایکارد مربوط به هنر است. در فیلم‌های قبل از نمایش، این طبیعت بود که به عنوان یک زیرمتن تأثیرگذار در روایت یا بخشی از طرح بود. با این حال در این فیلم هنر کاملاً جای طبیعت را گرفته است و گویی رایکارد به هنر ادای احترام کرده است. هسته مرکزی فیلم نیز به هنر و زندگی هنری قهرمان داستان وفادار خواهد بود. Showing Up حول اجرا و نصب نمایشگاه مجسمه ها و فیگورهای لیز و نگهداری از یک کبوتر زخمی می چرخد. اینجاست که رایکارد یکی از استعاری ترین داستان های خود را خلق می کند. لذت پر کردن کبوتر جو، جمع شدن خانواده و دوستان لیز، دوستی دوباره بین لیز و جو در حین خلق و نمایش مجموعه‌ای از مجسمه‌های بی‌جان، همگی به نقطه جدیدی در حرفه رایکارد می‌رسند، یعنی هنر جان می‌بخشد.
Showing Up مانند اکثر آثار رایکارد فیلمی زنانه است که در این اثر تغییرات بزرگی در نگرش خود ایجاد می کند و اثری متفاوت نسبت به دیگر آثارش خلق می کند. با این حال، این فیلم مانند آخرین فیلم گاواش نمی تواند به اثری ماندگار تبدیل شود، زیرا دنیایی که او خلق کرده نه چیزی تازه است و نه تجربه جدیدی برای مخاطب.
