ایکس باکس وان پایه و اساس هدف حفاظتی مایکروسافت را گذاشت

امروز، ۲۲ نوامبر ۲۰۲۳، ایکس‌باکس وان دهمین سالگرد خود را جشن می‌گیرد. در زیر به نحوه راه‌اندازی ناگهانی آن به طور غیرمنتظره‌ای الهام‌بخش مایکروسافت برای پذیرش میراث خود می‌شویم.

این یک مشاهده اصلی نیست، اما ایکس باکس وان آینده را پیش بینی کرد. کنسول‌های دیجیتالی استاندارد هستند و هر کنسول مکانی است که مردم نه تنها در آن بازی می‌کنند، بلکه تلویزیون و فیلم را تماشا می‌کنند. با این حال، ایکس‌باکس وان در آینده‌ای که امروز در آن زندگی می‌کنیم منتشر نشد، بلکه در زمانی عرضه شد که صنعت هنوز با تردید به سمت یک آینده دیجیتالی پیش می‌رفت. به زودی، مایکروسافت سیاست خود را تغییر داد که بازی‌های خریداری شده روی دیسک مستقیماً به حساب Xbox شما متصل می‌شوند و شرط ثبت نام آنلاین را حذف کرد. با این حال، شرط بندی ناموفق ایکس باکس وان بر روی آینده یک اثر جانبی عجیب داشت: ایکس باکس شروع به نگاه به گذشته کرد.

در یک پیچ و تاب بسیار طعنه آمیز، قرار بود سازگاری به عقب یکی از ویژگی های راه اندازی ایکس باکس وان باشد، اما زمانی که مایکروسافت سیاست های متمرکز بر وب کنسول را لغو کرد، باید حذف می شد. در سال 2014، این شرکت شروع به توسعه یک شبیه ساز داخلی برای فعال کردن سازگاری با عقب به صورت مخفی کرد. پس از بیش از یک سال کار سخت، از 9 نوامبر 2015، می‌توانید 104 بازی Xbox 360 را بر روی Xbox One خود بازی کنید. طی چند سال آینده، مایکروسافت صدها بازی را به لیست سازگاری باکس‌باکس وان اضافه کرد، از موفقیت‌های آشکاری مانند Halo: Reach گرفته تا بازی‌های کلاسیک مانند Binary Domain.

این برنامه به این معنی بود که اگر می‌خواهید بخش بزرگی از تاریخ بازی را روی یک دستگاه بازی کنید، ایکس‌باکس وان شرط خوبی بود. با آن، می توانید چشم انداز در حال تغییر فرنچایزهای AAA مانند Gears of War یا Call of Duty را کشف کنید. همچنین می‌توانید بازی‌های مستقلی را پیدا کنید، از کلاسیک‌های مبتنی بر Xbox مانند Super Meat Boy تا تجربیات امروزی‌تر مانند Anodyne 2: Return to Dust. در آن زمان این کنسول انتخابی من شد زیرا می خواستم مجموعه ایکس باکس 360 خود را پیش ببرم. بدیهی است که تا زمانی که آن را هک نکنید یا دستکاری نکنید، یک ایکس باکس وان نمی تواند همه کارها را انجام دهد. اگر می خواهید نگاهی دقیق تر به بازی های یکپارچهسازی با سیستمعامل داشته باشید، یا فقط می خواهید بازی هایی را که قبل از سال 2001 منتشر شده اند بازی کنید، باید روی کنسول های فیزیکی دیگر سرمایه گذاری کنید یا از آن الگوبرداری کنید. با این حال، برنامه سازگاری عقب نشان دهنده سرمایه گذاری در گذشته بود که هیچ سازنده کنسول بزرگ دیگری در آن زمان انجام نمی داد. خوشبختانه نسل بعدی این روند را ادامه داد.

از زمان عرضه ایکس باکس وان، هر شرکت دیگری به طور موثری سازگاری با عقب را کنار گذاشته است. در حالی که Wii برای هر نسلی از بازی‌های قبل از آن یک پورتال بی‌نقص بود، Switch محدودکننده است و تنها پورت‌های عناوین Wii U و تعداد انگشت شماری از بازی‌های کلاسیک مورد تایید اشتراک را ارائه می‌دهد. PS5 می تواند بازی های PS4 را بازی کند، اما نه بازی های قدیمی را بدون خرید اشتراک یا خرید جدید. از سوی دیگر، Xbox Series X|S می‌تواند حداقل برخی از بازی‌های دیگر مدل‌های Xbox را اجرا کند. حتی برخی از بازی‌ها عملکرد بهتری نسبت به شبیه‌سازی Xbox One دارند.

اکنون، ارزش آن را دارد که رویکرد ایکس باکس در زمینه سازگاری با عقب را بیش از حد تحسین کنیم. مهمتر از همه، این یک تجارت زیرکانه بیش از هر چیز دیگری بود. سازگاری با Backwards به Game Pass کمک کرد تا بازی‌هایی را از کل مجموعه مایکروسافت مانند سه‌گانه اصلی Gears of War و Blinx شامل شود. قابل ذکر است، این برنامه شامل هزاران بازی میزبانی شده به عنوان بخشی از Xbox Live Indie نیست، که همه آنها با بسته شدن سرویس در 7 اکتبر 2017 ناپدید شدند. علاوه بر این، از 2155 بازی منتشر شده برای Xbox 360، تنها 655 بازی ظاهر شدند. مسیری برای سازگاری با عقب – اگرچه برخی از شکاف های باقی مانده پورت های Xbox One بودند. داستانی که ایکس باکس تاکید کرده ماهیت شرکتی دارد و به نفع موفقیت های ایکس باکس 360 یا ایکس باکس اصلی است.

حتی با این استانداردها، بازی های تایید شده دارای کاستی های آشکار هستند. اگر می‌خواهید به عنوان مثال، یکی از سه بازی Armored Core منتشر شده بر روی 360 را بازی کنید، باید یک مدل اصلی از 360 خریداری کنید. اگرچه این فرنچایز دارای یک عنوان جدید مورد تحسین منتقدان است، باید فورک کنید. اگر نمی خواهید از آن تقلید کنید، پول و فضای قفسه را برای بررسی هر یک از ورودی های قبلی بردارید. هیچ برنامه اعلام شده ای برای وارد کردن بازی های بیشتر به سازگاری با عقب وجود ندارد، به این معنی که بازی های کلاسیک جزئی مانند The Chronicles of Riddick: Assault on Dark Athena و Condemned 2: Bloodshot برای میلیون ها نفر سخت تر است. انصافاً، این به این دلیل است که بسیاری از ناشران و توسعه دهندگان دیگر وجود ندارند یا بازی های خاصی به مسائل حقوقی پیرامون موسیقی دارای مجوز مرتبط هستند.

همچنین شایان ذکر است که برنامه سازگاری با نسخه ایکس باکس به رکوردهای دیجیتال متکی است. سرورهای ایکس باکس دیسک بازی ایکس باکس 360 شما را می خوانند، نه برای پخش آن، بلکه برای اینکه ثابت کنند آن را دارید و بارگیری را از سرورهای مایکروسافت آغاز کنند. اگر مایکروسافت تصمیم بگیرد این برنامه را در نسل بعدی کنسول‌ها متوقف کند، اگر قبلاً آنها را دانلود نکرده باشید، نمی‌توانید بازی‌های سازگار با نسخه قبلی را بازی کنید.

حفاظت واقعی هرگز از طریق تجارت بزرگ حاصل نمی شود، زیرا بایگانی و حفظ آثار فرهنگی هرگز واقعاً سودآور نیست. برنامه سازگاری با ایکس باکس وان به جای یک تلاش موثر برای حفظ و نگهداری، توقفی بود. با این حال، این بدان معنا نیست که بی ارزش است: ایکس باکس وان و سری هایی که آنها با نسخه های جدید بازی می کنند. برای من، و تصور می‌کنم دیگران، احساس کاوش، کنجکاوی، درباره بازی‌های قدیمی‌تری را که فرصت امتحان کردنشان را نداشتم، به وجود آورد. در محیطی مانند این، که در آن تازگی تقریباً همیشه برتر است، این توانایی نگاه کردن به گذشته بیش از طراوت است.