با تمام سؤالات و شگفتی ها، ممکن است هرگز نتوانیم سیاره فراخورشیدی را پیدا کنیم که دقیقاً شبیه زمین باشد. اول از همه، ما هنوز اطلاعات زیادی در مورد جو و ترکیب شیمیایی سیارات مشابه زمین نداریم. از 100 سیاره زمین مانند، تنها سه سیاره دقیقاً جرمی برابر با زمین دارند و همان مقدار نور و گرمای زمین را از سیاره مادر خود دریافت می کنند. سه عدد بسیار کمی است، اما حتی با بهبود روش‌های تشخیص فعلی در یافتن سیارات داغ‌تر و پرجرم‌تر، رصد سیارات مشابه زمین با اندازه متوسط دشوارتر است.
با این حال، روش‌ها دائماً در حال بهبود هستند و ممکن است برای یافتن سیاره‌ای شبیه به زمین که به دور ستاره‌های دیگر می‌چرخد، نیازی به صبر طولانی نباشد. اما اگر چنین سیاره ای کشف شود، گام بعدی چیست؟
حداقل فعلا ایده رفتن به سیارات زمین مانند را از ذهن خود دور کنید
حداقل فعلا ایده رفتن به سیارات زمین مانند را از ذهن خود دور کنید. در حال حاضر هیچ برنامه ای برای رفتن به زمین دوم وجود ندارد و بدون سرعتی بیشتر از سرعت نور، راه طولانی در پیش خواهیم داشت. حتی سریعترین فضاپیمایی که تا کنون ساخته شده است در بهترین حالت هزار سال طول می کشد تا به نزدیکترین منظومه ستاره ای پروکسیما قنطورس برسد. این سیستم میزبان سیاره ای به اندازه زمین است که ممکن است معیارهای ما را برآورده کند.
بسیاری از فیلم های علمی تخیلی به ما می گویند که باید زمین را تخلیه کنیم. اما این چالش فراتر از این فیلم هاست. جمعیت انسان سالانه بیش از 70 میلیون نفر در حال افزایش است. حتی اگر زمان سفر را نادیده بگیریم، برای مدیریت این افزایش جمعیت به 2000 فضاپیمای SpaceX در روز نیاز داریم. اما کاهش فشار جمعیت از طریق مهاجرت بین ستاره ای یک وعده پوچ است.
از طرفی ساختن زیستگاه دشوار است. ما حتی نمی دانیم چگونه این کار را در مدار پایین زمین، ماه یا مریخ انجام دهیم. ما هنوز راه درازی برای زندگی پایدار در سرزمین خارجی داریم. وقتی درباره زمین دوم بحث می کنیم، مهمترین بخش داستان این است که آیا می توانیم به چنین سیاره ای سفر کنیم و در آن زندگی کنیم. به زبان ساده، ما نمی توانیم. پس وقتی نمی توانیم به آنجا برویم چه فایده ای دارد که به دنبال آن بگردیم؟
ما جستجو می کنیم زیرا میل به دانستن داریم. به یاد داشته باشید، یافتن سیاره ای شبیه به زمین، هدف نهایی علم سیارات فراخورشیدی نیست. در واقع هدف از جست و جوی سیارات دیگر، شناخت چگونگی شکل گیری آنها، تأثیر شرایط بر خصوصیات فیزیکی آنها و تفاوت ها و شباهت های آنها با سایر سیارات منظومه شمسی است.
از نظر انسانی و احساسی، امیدواریم نقطه آبی کم رنگ دیگری را در اعماق فضا پیدا کنیم. بدانیم که در نقطه‌ای، جایی در فضا، شرایطی ایجاد شده است که بتوانیم همان موقعیتی را که روی زمین تجربه می‌کنیم، تکرار کنیم، یا حداقل از آن لذت ببریم. مسلماً تنها کسب چنین دانشی تغییری عمیق در نحوه نگرش ما به جهان و جایگاه ما در آن ایجاد می کند. چنین کشفی ما را متوجه می کند که زمین ما استثنایی نیست.
کشف یک زمین دیگر نیز ممکن است به پاسخ به مهمترین سوال بشریت کمک کند: چگونه به جایی که امروز هستیم رسیدیم؟ برای هزاران سال، این پرسش الهام‌بخش گمانه‌زنی، اسطوره‌شناسی، دین و فلسفه بوده است. اگر دنیای قابل سکونت دیگری پیدا کنیم، می توانیم جرأت کنیم در را به روی سوال بزرگ بعدی باز کنیم: آیا ما تنها هستیم؟