آیا می توان فرار از زندان، راز قتل های وحشتناک و سرقت های بانکی را نیز “آهسته” گفت؟ آخر این هفته به سراغ آثاری می‌رویم که پاسخ مثبتی به این سوال دارند.
ما عموماً فیلمی را «هیجان‌انگیز» می‌نامیم که می‌خواهد مخاطب را از طریق مجموعه‌ای از عناصر روایی و سبکی هیجان‌زده کند. فیلم‌های هیجان‌انگیز عموما دارای سرعتی سریع و صحنه‌های تعلیقی جذاب هستند. در بسیاری از موارد راوی یک داستان پلیسی است، ممکن است تنظیمات اکشن داشته باشد یا به نشانه های ژانر وحشت متمایل شود. بسیاری از آثار سینمای جریان اصلی با استفاده از برخی یا همه این عناصر بدون داشتن زیبایی شناسی متمایز، مخاطب را سرگرم می کنند.
اما آثاری هستند که مسیر دیگری را طی می کنند و نتیجه بسیار جالبی می گیرند. فیلم هایی که حساسیت های جدی نسبت به نظام زیبایی شناختی خود دارند. اما راوی‌ها داستان‌های سرگرم‌کننده‌ای هستند که می‌توانستند به شیوه‌ای بسیار ظریف‌تر مدیریت شوند. این فیلم ها فراتر از پوسته داستان خود هستند و مخاطبان خسته را به وجد می آورند. هیجان این آثار «آهسته» نتیجه برخورد متمایز با ایده های آشناست. در این شماره از مجموعه مقالات «این آخر هفته کدام فیلم را ببینید؟» به سه نمونه از این آثار نگاه کردم: مردی فرار کرد (مردی فرار کرد) به کارگردانی رابرت برسون، رفتار (درمان) به کارگردانی کیوشی کوروساوا و جنایتکاران (The Delinquents) به کارگردانی رودریگو مورنو.
فیلم مردی فرار کرد
فیلم A Man Got Away
- کارگردان: ملاقات چهره به چهره
- بازیگران: فرانسوا لتریه، شارل لو کلانچ
- سال انتشار: 1956
خلاصه داستان: یکی از اعضای مقاومت فرانسه در زندان نازی ها زندانی می شود و روزهای خود را صرف طراحی یک نقشه دقیق برای فرار می کند.
فیلم برسون آشنایی زدایی را از نام خود آغاز می کند. یکی از بزرگترین اسپویلرهای تاریخ سینما! با تماشای تریلر در مورد تلاش زندانی برای فرار، طبیعتا ذهن ما درگیر موفقیت یا عدم موفقیت آنها در رسیدن به هدف می شود و تعلیق بسیاری از صحنه ها از این زاویه شکل می گیرد. برسون اما هوشمندانه از مرحله نامگذاری تکلیف مخاطب را به وضوح مشخص می کند. این فیلم در مورد یک زندانی محکوم به اعدام است که در پایان داستان از زندان فرار می کند! بر این اساس، مشکل فیلم حل معمای «چی» داستان نیست، بلکه رعایت کیفیت و «چگونگی» وقایع است.
«مرد فراری» به ندرت دیالوگ دارد، به عنوان یک هیجان انگیز از ژانر «فرار از زندان»، از اتفاقات دراماتیک و پر سر و صدا داستان دوری می کند و در عوض «فرایند» دقیق و طاقت فرسا فرار از زندان را با تمرکز و آرامش نشان می دهد. بازآفرینی می کند. در طول این روند، بیان مصمم سینمایی برسون به ما اجازه نمی دهد که چشم از تصویر برداریم.
فیلم شفا
در حال پردازش فیلم
- کارگردان: کیوشی کوروساوا
- بازیگران: کوجی یاکوشو، آنا ناکاگاوا، ماساتو هاگیوارا
- سال انتشار: 1997
خلاصه داستان: کارآگاه تاکابه قتل های مشابهی را که در شرایط عجیبی رخ داده است، بررسی می کند. علیرغم اینکه قتل ها یکسان به نظر می رسند، او نمی تواند ارتباط درستی بین آنها پیدا کند و به همین دلیل گیج می شود…
دانستن سینمای کیوشی کوروساوا یکی از بهترین لطف هایی است که می توانید برای خودتان انجام دهید! در میان فیلمسازان بزرگ زنده دنیا، کیوشی کوروساوا احتمالاً دست کم گرفته شده ترین است. اما تماشای تنها یکی از فیلم های او می تواند هر اهل سینما را متقاعد کند که با سینمای خاص طرف هستیم. این فیلم می تواند “درمان” باشد.
این شاهکار جذاب کوروساوا، مانند دو فیلم دیگر این فهرست، با ایده‌ای آشنا آغاز می‌شود: یک کارآگاه (با بازی کوجی یاکوشو، که اخیراً جایزه بهترین بازیگر مرد را در جشنواره کن برای روزهای بزرگ ویم وندرس دریافت کرد)، درباره قتل‌ها. مرموز، تحقیق اگرچه وجود یک الگوی ثابت در هر صحنه جرم شبیه به کار یک قاتل زنجیره ای است، اما عجیب بودن قضیه وجود قاتلان مختلف است که چیزی از انگیزه های خود به یاد نمی آورند.
این جمله که “شما هرگز چنین فیلمی ندیده اید” ممکن است در مورد آثار کمتری درست و صادقانه باشد. اما «درمان» یکی از آن آثار نادر است. چه فیلم را به عنوان یک فیلم ترسناک یا یک مهیج روانشناختی در نظر بگیرید. کوروساوا موفق شد یک کابوس صوتی بصری آهسته ایجاد کند. فیلمی که با ظریف ترین چیدمان ها هسته وجودت را می لرزاند و جذابیت بی نظیرش را تنها با تماشای خود فیلم می توان به طور کامل درک کرد.
فیلم بزهکاران
فیلم درباره جنایتکاران
- کارگردان: رودریگو مورنو
- بازیگران: دانیل الیاس، استبان بیلیاردی، مارگاریتا مولفینو
- سال انتشار: 2023
خلاصه داستان: یک کارمند بانک به اندازه‌ای از محل کارش پول می‌دزدد که نیازی به کار کردن تا آخر عمر نداشته باشد. سپس اعتراف می کند و خود را به پلیس تحویل می دهد.
فیلم‌های Heist الگوی نسبتاً ثابتی دارند. مجموعه ای از شخصیت ها را به طور مستقل می شناسیم، این افراد گرد هم می آیند تا یک ماموریت بزرگ را انجام دهند، آمادگی آن ها را برای انجام عملیات می بینیم، خود عملیات در قالب یک یا چند تنظیمات به تفصیل انجام می شود و در نهایت، ما در مواجهه با نتیجه یا عواقب سرقت مرکزی بزرگ. کار جدید رودریگو مورنوی آرژانتینی نیز یک فیلم دزدی است. اما این همه این فرضیه ها را به یکباره رد می کند!
«جنایتکاران» نوعی طنز درونی دارد. این طنز جنبه های مختلفی دارد. بازی فیلمساز با انتظارات تماشاگر بخشی از این امر است و فیلم به طور کلی صحنه های کمیک کاملی دارد. اما از سوی دیگر، کل ایده شخصیت اصلی برنامه ریزی دزدی که در واقع سه سال و نیم طول می کشد تا به نتیجه برسد خنده دار است و آنچه که فیلم با معرفی یک داستان فرعی عاشقانه به آن تبدیل می شود خنده دار است. آخری با یکی از آشناترین ایده های داستان های عاشقانه بازی می کند. ولی دیگه توضیح نمیدم چون اگه بری خود فیلم رو ببینی سورپرایز رضایت بخشی رو تجربه میکنی!
به عنوان یک فیلم دزدی آهسته سوخته، «جنایتکاران» یکی از بهترین فیلم‌های سال 2023 است. برخی از خلاقانه‌ترین ایده‌های بصری سال گذشته را به نمایش می‌گذارد و تا اواسط فصل به فضایی کاملاً سینمایی دست پیدا می‌کند. البته برای پیگیری مدت سه ساعت آن باید صبور باشید. اما از آن دسته فیلم هایی است که از صمیم قلب به صبر مخاطب پاسخ می دهد.