Guardians of the Galaxy Vol. 3 | پایان خوش برای نگهبانان کهکشان؟

Guardians of the Galaxy Vol. 3 قرار است به عنوان فینال Guardians of the Galaxy خدمت کند، اما آیا در ماموریت خود موفق خواهد شد؟

از همان ابتدا، سری نگهبانان کهکشان به عنوان یک پدیده در دنیای سینمایی مارول شناخته می شد. گروهی از اعضای کمتر شناخته شده دنیای کمیک مارول که به سرعت با فیلم نگهبانان کهکشان در سال ۲۰۱۴ به محبوبیت دست یافتند. فیلم‌های این مجموعه بیشتر به خاطر کمدی منحصر به فرد جیمز گان شناخته می‌شوند تا استفاده از آهنگ‌های کلاسیک، و حالا بعد از 9 سال این فیلم‌ها به پایان سفر خود نزدیک می‌شوند، اما گان چقدر توانسته است پایانی مناسب برای این گروه دوست داشتنی فراهم کند. ?

رویدادهای Guardians of the Galaxy Vol. 3 با پیتر کویل شروع می شود که هنوز برای از دست دادن گامورا عزادار است، اما او و سایر اعضای نگهبانان کهکشان باید برای نجات و دفاع از جان یکی از بهترین دوستان خود بجنگند و اگر شکست بخورند، می تواند به معنای پایان زندگی باشد. کار. آنها باشید از همان ابتدا، فیلم به عنوان آخرین ماموریت برای نگهبانان کهکشان در نظر گرفته شد و بیشتر فیلم بر روی گذشته تاریک Rocket Raccoon تمرکز دارد.

بررسی های دیگر ممکن است بخش هایی از داستان فیلم را فاش کند.

فیلم از همان ابتدا با مشکلات پیتر کویل شروع می شود که هنوز نمی تواند با مرگ گامورا کنار بیاید، اما خیلی زود داستان اصلی خود را آغاز می کند که چیزی جز آخرین ماموریت نگهبانان کهکشان برای نجات او نیست. زندگی بهترین دوست این فیلم در ابتدا شخصیت آدام وارلاک را معرفی می کند. شخصیتی که از اولین قسمت این سریال بارها به آن اشاره شده و در نهایت چشمان ما به زیبایی این شخصیت باز شد و او واقعاً به Rocket Raccoon آسیب رساند اما آیا ارزش صبر کردن را داشت؟ در ادامه به این سوال پاسخ خواهیم داد.

ظاهر گذشته Rocket Raccoon بخش مهمی از رویدادهای Guardians of the Galaxy Vol. 3 را تشکیل می دهد

همانند دو قسمت قبل، باز هم شاهد المان هایی مانند صحنه های کمدی و پخش آهنگ های کلاسیک هستیم، اما بار صحنه های احساسی نسبت به قسمت های قبلی بیشتر شده است. وضعیت بد آنها به قیمت جان یکی از اعضایشان تمام می شود و بدیهی است که کاهش صحنه های کمدی چیزی است که فیلم به آن نیاز دارد. گان تا حد زیادی تصمیم گرفته از صحنه‌های کمدی دوری کند و در بیشتر موارد توانسته تعادل خوبی برقرار کند، اما گاهی اوقات به نظر می‌رسد که خود شخصیت‌ها موقعیت راکون راکت را نادیده می‌گیرند و کمی افراط می‌بینیم.

البته این مشکل زیاد آزاردهنده نیست و به ندرت دیده می شود اما در هر صورت همیشه صحنه هایی از این دست وجود دارد. اما از آنجایی که Rocket Raccoon در اوایل فیلم به شدت توسط آدام وارلاک آسیب دیده است، چگونه Gunn قرار است جایگزین بیشتر فیلم شود؟ به هر حال او یک شخصیت محبوب است و نقش مهمی در موفقیت قسمت های قبلی داشت، اما گان این کار را هوشمندانه در اینجا با اضافه کردن صحنه هایی از گذشته Rocket Raccoon برای کسب چند امتیاز انجام داد.

اولین هدف در اینجا بدون شک عملکرد گذشته راکت است که ما در واقع چیزی در مورد آن نمی دانستیم. گذشته ای که هرگز دوست نداشت درباره آن صحبت کند و اکنون به گذشته تلخ و تاریک راکت پی برده ایم. البته در اینجا بدون شک می‌توان فهمید که ممکن است گان حتی قصد تمسخر از وضعیت حیوانات آزمایشگاهی را داشته باشد که در کار او بسیار موفق است و کمتر فیلمی وجود دارد که به این موضوعات بپردازد.

هدف دوم بدون شک حضور شخصیت راکت در طول فیلم است. اگرچه این حضور عمدتاً صحنه های فلاش بک درباره گذشته این شخصیت است، اما از طرفی باعث می شود که او و تصمیماتش را بهتر درک کنیم و همچنین به بسیاری از سوالات در مورد او پاسخ می دهد و همچنین این صحنه ها کمک زیادی به صحنه های احساسی و تاثیرگذار این شخصیت کرده است. فیلم بخش دیگری از این هدف بدون شک معرفی شخصیت شیطانی و منفی High Evolutionary است که در واقع Rocket Raccoon و بسیاری از شرکت ها را ایجاد کرده است.

گان تلاش زیادی کرده تا شخصیت تکاملی کامل را به عنوان یک شخصیت ترسناک و قدرتمند به تصویر بکشد که تقریباً از انجام هیچ کاری نمی ترسد و موفق می شود، اما اینجا یک مشکل وجود دارد. در نهایت، شخصیت تکامل کامل نمی تواند به سطح شخصیتی مانند ایگو در قسمت دوم نزدیک شود و اگرچه گان در این راه از همان عناصر استفاده کرد، اما نتیجه دیگر مانند قبل نیست و یکی از دلایل می تواند این باشد که ما قبلاً این مدل را دیده ایم و در اینجا فقط به طور متفاوتی نشان داده شده است. در هر صورت، این شخصیت در گذشته راکت راکون حضور و تصویر بهتری دارد و متأسفانه اتفاقات فیلم در روزگار کنونی آن عظمت، تأثیرگذاری و ترسناکی را که قسمت فلاش بک فیلم دارد، ندارد.

اما این مشکل فقط به شخصیت منفی فیلم مربوط می شود؟ پاسخ منفی است. فرآیند Guardians of the Galaxy Vol. 3 تقریباً شبیه چیزی است که قبلاً در قسمت‌های قبلی دیده‌ایم و اگرچه اولین گام فیلم با قدرت شروع می‌شود و تا قسمت دوم ادامه می‌یابد، اما در پرده سوم شاهد تکرار همان الگوهای فیلم‌های گان هستیم. اگر به فیلم های اخیر مارول و غیرمارول گان توجه کنیم، می توانیم طرح مبارزه نهایی فیلم را حتی بدون تماشای کل فیلم پیش بینی کنیم.

Guardians of the Galaxy Vol. 3 در دو عمل اول عملکرد ضعیفی دارد اما در پرده سوم شاهد تکرار الگوهای جیمز گان هستیم.

البته این موضوع به خودی خود مشکل بزرگی نخواهد بود، اما اگر گان بخواهد به این الگو ادامه دهد، ممکن است در آینده با مشکلاتی مواجه شود. در اکت سوم و مبارزه نهایی شاهد حضور حمله گروهی نیروهای دشمن هستیم که مانند فیلم Suicide Squad و سریال Pacemaker در اینجا نیز شاهد نوع خاصی از موجودات هستیم. باز هم، بسیاری از اعضای گروه تحت تأثیر قرار می گیرند و در نهایت به هر طریق ممکن از این وضعیت خارج می شوند.

اما پرده سوم در مجموع نقطه ضعف فیلم نیست و فقط نسبت به دو پرده اول و در مقایسه با دو قسمت اول در سطح پایین تری قرار دارد. اما پایان فیلم حداقل برای من احساسات متعددی ایجاد کرد. اولین احساس من این است که این بود؟ آیا این پایان نگهبانان کهکشان است؟ دلیل سوال من در واقع از اینجا ناشی می شود که احساس می کنم گان به نوعی تمام درها را پشت سر خود بست و تمام پل های پشت سر خود را خراب نکرد و در واقع به او اجازه بازگشت راه نداد. شاید فیلم Guardians of the Galaxy Vol. ما 4 را نمی بینیم، اما پایان فیلم به گونه ای نیست که بگوییم انجام قسمت چهارم غیرممکن است.

از طرفی سرنوشت شخصیت ها می تواند احساسات مضاعف ایجاد کند. اول اینکه نسبت به دو قسمت اول، بار احساسی فیلم به نظر من کمتر است. مرگ و قربانی گروت اصلی در قسمت اول و مرگ و قربانی شدن یاندو در قسمت دوم وزن عاطفی بسیار بیشتری نسبت به صحنه ارباب ستاره دارد. تصمیم Star-Lord برای اکثر افراد بسیار احمقانه به نظر می رسد، و کاری که او انجام می دهد باعث نمی شود ما احساس کنیم که او برای نجات دوستانش خود را در معرض خطر قرار می دهد.

این واقعیت که گان تصمیم گرفت برای پایان کسی را نکشد، تصمیم بدی نیست و اتفاقاً باعث می شود کمی تازگی داشته باشیم. اما سوال اینجاست که آیا ریسک پذیرفتن گان کاهش یافته است یا همان طور که قبلاً گفتم، آیا او تمایلی به بستن همه راه های بازگشت خود نداشت؟ یا فقط تصمیم گرفت کار متفاوتی انجام دهد. هر یک از این گزینه ها می تواند واقعی باشد، به خصوص که گان اساساً بسیاری از الگوهای خود را در فیلم هایش تکرار می کند، و امیدوارم در سوپرمن از آن الگوها دور شود و کاری متفاوت انجام دهد.

در هر صورت، گان درهای زیادی را برای ادامه داستان شخصیت های بسیاری مانند استار لرد و آخوندک باز گذاشته است و این امکان وجود دارد که در آینده شاهد داستان های کوتاه و مستقلی از هر یک از شخصیت ها باشیم. البته این هم واضح است که The Guardians of the Galaxy Holiday Special تاثیر چندانی بر قسمت 3 ندارد. در هر صورت، بحث خواهر و برادر بودن پیتر کویل و مانتیس در طول فیلم اهمیت چندانی ندارد و آنچه را که انتظار داریم در فیلم نتوانیم پیدا کنیم و مشاهده کنیم.

اما وقتی صحبت از شخصیت ها می شود، Rocket Raccoon درخشش کمتری نسبت به قسمت های قبلی دارد که طبیعی است، اما ستاره فیلم قطعاً Star Lord است. کریس پرت بازی بسیار پخته‌تر و قدرتمندتری را در طول فیلم ارائه می‌کند و ترکیب شیمیایی او با نبیولای کارن گیلان، برجسته‌ترین نقش اوست. عجیب نیست که گان چندین بار از بازی پرت تمجید کرده است و در واقع شاهد پیشرفت او در طول فیلم هستیم و بازی او نقطه درخشانی در تمام اتفاقات فیلم است.

آدام وارلاک قسمت ناامید کننده Guardians of the Galaxy Vol. 3 است

البته این تقریباً در مورد تمام شخصیت‌های اصلی فیلم صدق می‌کند و دیو باوتیستا و کارن گیلان تا پام کلمنتیف توانستند بدرخشند و بهتر از قسمت قبل عمل کنند. به خصوص باتیستا در ایفای نقش های کمدی ماهرتر شده است و کلمنتیف شریک خوبی برای او به حساب می آید. اما وقتی صحبت از گامورا به میان می‌آید، یک نکته وجود دارد و آن این است که ظاهرا گان فقط تصمیم گرفت او را در فیلم داشته باشد و به همین دلیل، بازی زوئی سالدانیا تا حد زیادی تحت الشعاع این تصمیم قرار گرفته است.

با این حال، گان تصمیم می گیرد تا در Guardians of the Galaxy Vol. 3 از تمامی اعضای Guardians of the Galaxy استفاده خواهد کرد، اما اگر گامورا در فیلم نبود، حداقل می توانستیم جلوه های فیلم Avengers: Endgame را بهتر درک کنیم. اما قسمت ناامید کننده فیلم، حداقل از دید من، شخصیت آدام وارلاک است. بعد از دو فیلمی که انتظار حضور این شخصیت را داشتم، وارلاک آن چیزی نیست که انتظار داشتم و در واقع نبود این شخصیت در اتفاقات فیلم اهمیتی ندارد.

متأسفانه دلیل زیادی برای حضور آدام وارلاک وجود ندارد و اگر او در قسمت قبلی حضور داشت، حداقل می توانستیم انتظار حضور پررنگ تر او را در فیلم های انتقام جویان داشته باشیم، اما حتی اگر گان سال ها درباره حضور وارلاک صحبت کرده بود، به نظر می رسد. او واقعاً برنامه ای برای او نداشت. در هر صورت، آدام وارلاک واقعاً می‌توانست ستاره فیلم باشد، اما حتی آینده او چندان روشن نیست و حتی انتخاب ویل پولتر سؤالات زیادی را در مورد مناسب بودن او برای این نقش ایجاد می‌کند.

Guardians of the Galaxy Vol. 3 ممکن است در نهایت یک پایان خوب برای Guardians of the Galaxy باشد، اما یک پایان عالی نیست. فیلم نکات مثبتی دارد و حتی گاهی بهتر از دو قسمت قبلی کار می کند، اما در مجموع، به خصوص در قسمت سوم، نمی تواند با کیفیت و ویژگی قسمت های قبلی مطابقت داشته باشد. این عمدتا به دلیل الگوهای تکراری جیمز گان در این فیلم است که باعث می شود فیلم کمی تکراری شود. اما در هر صورت این فیلم یکی از بهترین فیلم های مارول در دوران پس از پایان بازی است.