انفجار ابرنواختر یکی از قوی ترین پدیده های جهان است. برد و بزرگی این انفجار به قدری زیاد است که می تواند موج ضربه ای با سرعت باورنکردنی میلیون ها کیلومتر در ساعت ایجاد کند. موادی که در اثر این انفجار منتشر می شود، مبنای شکل گیری ستارگان و سیارات است.
یک انفجار ابرنواختری می تواند یک ابر غبار مات ایجاد کند
ابرنواختر 1604 که به عنوان ابرنواختر کپلر نیز شناخته می شود، در 9 اکتبر 1604 در آسمان شب ظاهر شد. نام این ابرنواختر از ستاره شناس یوهان کپلر گرفته شده است که آن را مطالعه کرده و کتابی در مورد آن منتشر کرده است.
انفجار ابرنواختر مقدار زیادی انرژی آزاد می کند
انرژی آزاد شده در انفجارهای ابرنواختر می تواند معادل کل انرژی آزاد شده در طول حیات خورشید باشد. با توجه به این انفجارهای عظیم و قدرت آنها، مقدار انرژی آزاد شده توسط یک ابرنواختر می تواند به 500 اکتیلیون ژول برسد.
بقایای یک انفجار ابرنواختر می تواند به یک ستاره نوترونی یا یک سیاهچاله تبدیل شود
ابرنواختر یک پدیده نجومی درخشان است. در مدت کوتاهی انرژی آزاد شده از این انفجار کیهانی در سراسر جهان پخش می شود. با قدرتی باورنکردنی، این ابرنواختر موجی از امواج گرانشی عظیم ساطع می کند. امواج گرانشی نوساناتی در بافت فضازمان هستند که با سرعت نور حرکت می کنند و انرژی را از اجسام در اعماق فضا به اجسام دیگر منتقل می کنند. این امواج حاوی اطلاعات ارزشمندی هستند.
انفجار ابرنواختری قوی تر، ابرنواختر نامیده می شود.
ابرنواختر یک رویداد انفجاری است که به طور خلاصه کل کهکشان را روشن می کند. نور حاصل از چنین انفجاری می تواند به عنوان یک چراغ راهنما استفاده شود و اطلاعاتی در مورد کهکشان میزبان ارائه کند. به این ترتیب ستاره شناسان می توانند فاصله تا کهکشان میزبان را محاسبه کرده و سایر مشخصات آن مانند جرم و اندازه را تخمین بزنند.
در طی یک انفجار ابرنواختری، سنگین ترین عناصر لازم برای زندگی تولید می شود و پرتوهای گامای پر انرژی ساطع می شوند. این رویداد به انفجار پرتو گاما معروف است. انفجار پرتو گاما طیف و وسعت متفاوتی دارد و منجر به تولید امواج ضربه ای بی سابقه می شود.
یک انفجار ابرنواختر می تواند موج گرانشی ایجاد کند
انفجار ابرنواختر آنقدر قوی است که می تواند ابر غبار غلیظی تولید کند. وسعت این ابر گرد و غبار به حدی است که می تواند مانند یک دیوار جلوی نور ستاره ها را بگیرد.
درخشندگی ابرنواختر برای اندازه گیری فاصله تا کهکشان میزبان استفاده می شود
ابرنواختر 1604 یا کپلر
از آنجایی که ابرنواختر از نظر مکان و زمان، پدیده ای نادر و غیرقابل پیش بینی است که هر 50 یا 100 سال یک بار در کهکشان رخ می دهد، دانشمندان راه های جدید و ابتکاری برای بهره برداری از آن ابداع کرده اند.
یک ابرنواختر می تواند یک انفجار پرتو گاما ایجاد کند
انرژی آزاد شده در طول یک ابرنواختر بسیار زیاد است، با این حال، یک ابرنواختر یک پدیده قدرتمندتر از یک ابرنواختر معمولی است. این انفجار شدید و نادر زمانی رخ می دهد که ستاره های نوترونی بسیار مغناطیسی به نام مگنتارها درگیر شوند. تلاطم این ستاره ها انرژی آزاد شده را تقویت می کند. خروجی چنین پدیده ای یک فوران فوق العاده است که محیط اطراف را به روش های غیرقابل پیش بینی تغییر می دهد.
مرگ ستارگان پرجرم می تواند باعث انفجاری خارق العاده شود. این ابرنواخترها معمولاً مقدار زیادی ماده و انرژی در سراسر جهان آزاد می کنند. اثر ستاره ناپدید شده گاهی ادامه می یابد و به یک ستاره نوترونی یا سیاهچاله تبدیل می شود. این اجرام از عجیب ترین و قدرتمندترین پدیده های طبیعی هستند.