نقد و بررسی فیلم «بزهکاران». آزادی و اسارت

The Delinquents یک کمدی دزدی سیاه است که داستان خود را در قالب و دنیایی خاص روایت می کند. در نقد و بررسی این فیلم در کنار یک گیمر باشید.

The Delinquents که برای اولین بار در بخش پیش نمایش جشنواره فیلم کن به نمایش درآمد، در آخرین لحظه به عنوان نماینده آرژانتین برای اسکار 2024 معرفی شد. این فیلم در جشنواره کن مورد توجه منتقدان قرار گرفت. جوایز سال بسیاری از آنها. بزهکاران فیلمی متفاوت و عجیب است که فیلمساز برای روایت خود آن را دید خاصی از جهان می داند. درست است که فیلم در نگاه اول به عنوان اثری از زیرژانر دزدی معرفی می شود، اما گویی این قالب تنها به عنوان پوششی برای ارائه کیهان فیلمساز مورد استفاده قرار گرفته است.

The Delinquents با اینکه سرعت کمی دارد و ممکن است در جاهایی مخاطب تجاری را آزار دهد، اما هیچ گاه تعلیق خود را از دست نمی دهد و درگیری های درونی اش باعث خوشحالی مخاطب می شود. بازخاران فیلمی با ژانرهای هنری، تجاری و جهانی فلسفی و اجتماعی است. جمع شدن عناصر ناهمسو جذابیت خاصی دارد که فیلمساز توانسته از پس آن برآید و تصویری متفاوت به آثار دزدیده شده ببخشد. تصاویر بازیگری، نورپردازی و طبیعت نیز در نوع خود بی نظیر هستند و درام را به عنوان یک فرم جذاب پیش می برند.

داستان فیلم متعاقبا فاش خواهد شد

فیلم با یک ایده ساده شروع می شود، یک خط نسبتاً تکراری اما با نتیجه ای متفاوت. موران یک کارمند بانک است که تصمیم می گیرد مقدار زیادی دلار بدزدد و به مدت سه سال و نیم به زندان برود. موران حساب کرد که اگر 20 سال دیگر در بانک کار کند حقوق و مستمری او با این پول دزدیده شده نمی شود. بنابراین او سه سال و نیم زندان را با 20 سال زندگی حرفه ای معاوضه می کند! گابریل گارسیا مارکز در جایی می‌گوید: «هر آنچه باید گفته شود، گفته شده است و اکنون شیوه بیان آن است که می‌تواند به ایجاد تفاوت‌های بزرگ در دنیای هنر و ادبیات منجر شود. » Delinquents دقیقا در مرکز این جمله از مارکس قرار دارد. فیلم ایده گفته شده و تکرار شده را به شیوه ای متفاوت بیان خواهد کرد.

Delinquents تقریباً 180 دقیقه یا 3 ساعت طول می کشد. فیلم نیم ساعت اول خود را به روایت خود اختصاص می دهد و به نظر نمی رسد وارد درام شود. اما این مقدمه که متعلق به زندگی موران و کار او در بانک است، دلیل تصمیم او را به خوبی نشان می دهد. موران در چرخه بیکاری گرفتار شده و از کار خود لذت نمی برد. اگرچه پوچ بودن زندگی این شخصیت در نیم ساعت اول فیلم برای مخاطب خسته کننده است، اما به انسجام فیلم کمک زیادی می کند و مبنای منطقی را برای دیگر اتفاقاتی که در پیرنگ رخ می دهد فراهم خواهد کرد.

در واقع بخش قابل توجهی از جهان بینی فیلم در همان ابتدای کار نهفته است. مردی که از زندگی حرفه‌ای‌اش خسته شده و دیگر نمی‌تواند راهی را که به او دیکته شده است ادامه دهد. موران پول را می دزدد و از آنجا فیلم به درام می رود. او در نهایت به پلیس می رود و The Delinquents پس از 30 دقیقه وارد تعلیق و درگیری داخلی می شود. پس از این اتفاق، رومن نیز وارد درام می شود و فیلمساز دو دنیای نسبتا مشابه را برای هر دو طراحی می کند. فیلم پس از سرقت وارد جهان می شود و شخصیت های این داستان همگی در تصمیمی که موران می گیرد نقش دارند.

دزدی در فیلم بزهکاران به عنوان استعاره ای از تلاش برای رهایی از بردگی، یکنواختی و پوچی زندگی تعبیر می شود. تصمیم موران برای تغییر زندگی حرفه ای خود نمادی از عدم اطاعت از نظام اجتماعی و اقتصادی حاکم بر کشور است. این بی اعتمادی باعث تحولات اساسی در زندگی کارکنان این بانک می شود. مدیر بانک و نماینده بیمه به تلافی این شورش افراد زیادی را اخراج کرد و رومن را تحت فشار قرار داد. سیبستم به او فشار می آورد، رومن عصبانی می شود و قصد دارد پول را تحویل دهد. این بار، سیستم موجود، ذهن کارمندان را تسخیر می کند و به نظر می رسد می خواهد از همه انتقام بگیرد.

دزدی در مجرمان به عنوان استعاره ای از تلاش برای رهایی از بردگی، یکنواختی و پوچی زندگی تعبیر می شود.

بعد از این دزدی همه چیز فرو می ریزد و زندگی خسته کننده رومن تغییر می کند. به نظر می رسد او نیمی از موران شده است و فیلمساز زندگی موازی را برای آنها متصور است. در پایان پرده اول، فیلم وارد روایت دیگری می شود و این بار به زندگی او می پردازد. در این قسمت رومن با یک دختر هیپی آشنا می شود و خانه اش را ترک می کند. زنی که ارتباطی مفهومی بین زندگی رومن و موران برقرار می کند. بعد از دو روز طبیعت گردی، وقتی رومن از باتلاق می گذرد و به بالای صخره ها می رسد، این زن را می بیند که انگار آنجا بهشت ​​است و نورما پاداش عصیان رومن علیه دنیای سفره و اسارت است. . جالب اینجاست که رومن پس از سرقت پول از بانک با همان زن آشنا می شود و به او قول ازدواج می دهد.

دنیای سریال برای شخصیت های اصلی فیلم به دنیایی موازی تبدیل می شود و همگی مشکلات مشابهی را تجربه می کنند. رومن و موران هر دو زمان خود را با نورما می گذرانند، شخصیتی که آنها را با تجربه جدیدی در زندگی آشنا می کند. تجربه ای که پیش از این به دلیل زندگی یکنواخت یک کارمند در دسترس آنها نبود. فیلم با این سکانس ها زندگی شهری و روستایی را با هم مقایسه می کند و اسارت و آزادی را تداعی می کند. زمان می گذرد و نورما از زندگی هر دو ناپدید می شود. همه چیز به روال قبلی باز می گردد، رومن در خانه اش زندگی می کند و موران به زودی از زندان آزاد می شود. آنها به نقطه شروع زندگی خود باز می گردند و همچنان سرگردان و بلاتکلیف هستند.

The Delinquents داستان آدم‌های سردرگمی است که جایی برای رفتن ندارند و حتی اگر به دنبال راهی برای رهایی از این سردرگمی باشند، شکست همیشه در انتظارشان خواهد بود. پوچی جوهره زندگی شخصیت‌های این فیلم است، آنها برای “هیجان زیادی درباره هیچ” زندگی می‌کنند و کار زیادی می‌کنند تا شاید بتوانند 15 روز در سال مرخصی بگیرند. گویی ناراحتی و سرگردانی با هویت و روان رومن و موران عجین شده است و حتی پس از اجرای نقشه خود باز هم نمی توانند دنیای بهتری بسازند و همچنان در پوچی و ناراحتی سرگردانند.

The Delinquents یک کمدی سیاه است که در زیرژانر دزدی اتفاق می افتد. این فیلم با طنز سرمایه داری به بررسی نظام بانکی، آزادی، دوستی و عشق می پردازد و روایت های مختلفی را در این مضامین به تصویر می کشد. بازکاران در نهایت تبدیل به اثری متعلق به دنیای اگزیستانسیالیست ها می شود، از پوچی و بیهودگی می گوید و با سرعتی نسبتا کند این افکار را آرام آرام به مخاطب خود منتقل می کند.