نقد و بررسی بازی Gangs of Sherwood; رابین هود و دوستانش

رابین هود شخصیتی از داستان های عامیانه انگلیسی است که در آثار مختلف به ویژه در صنعت سینما با محوریت او دیده شده است. پس از اینکه ریچارد شیردل به جنگ می رود و برادرش به جای او قدرت را به دست می گیرد، ظلم های زیادی از جمله اخذ مالیات های سنگین بر مردم تحمیل می کند و اینجاست که رابین هود و دوستانش شروع به مبارزه با ظلم و دزدی می کنند. دولت پول را بین فقرا تقسیم می کند. Gangs of Sherwood اثری است که توسط Appeal Studio ساخته شده است که تا چند روز دیگر به طور رسمی منتشر می شود و دیدی رایگان و کمی متفاوت از داستان رابین هود ارائه می دهد.

در واقع داستان بازی از این قرار است که از طریق قدرت یک سنگ جادویی، ناتینگهام داروگه قدرت زیادی به دست آورد و نیروهایش به قدرت های ویژه و ماوراء طبیعی دست یافتند. علاوه بر این، ماشین های نظامی بزرگ ساخته شد و در این بین مالیات سنگینی برای مردم در نظر گرفته شد تا هزینه ها را جبران کند. اینجاست که شخصیت های اصلی بازی که گروهی از سارقان هستند و پایگاهی در جنگل شروود دارند، به نبرد با ارتش داروغ می روند و علاوه بر جمع آوری پول از آنها، باید تجهیزات جنگی و ویژه خود را نیز نابود کنند. نیروها

بیش از هر چیز، داستان Gangs of Sherwood تنها بهانه ای برای ساخت مراحل گیم پلی است و جزئیات و پیچیدگی های زیادی را در آنجا نمی بینیم. بازی دارای چهار شخصیت اصلی است که شخصیت رابین کماندار برگرفته از رابین هود معروف است و سه شخصیت دیگر هر کدام از شخصیت های دیگر این داستان قدیمی الهام گرفته شده اند. بازی در مجموع دارای سه عمل روایی است که هر کدام دارای چندین مرحله و تعدادی ماموریت فرعی است که در ابتدای آن معمولا اطلاعات کلی در مورد داستان آن مرحله می شنویم. این اطلاعات چیزی نیست جز این واقعیت که یک گروه شرور وجود دارند که شخصیت ها باید با آنها مبارزه کنند، اما برداشت متفاوت بازی از داستان رابین هود دنیای متفاوتی را خلق کرده است که ارزش های خاص خود را دارد.

Gangs of Sherwood را می توان هم به صورت فردی و هم با حداکثر سه دوست در قالب همکاری تجربه کرد. مراحل اصلی و داستانی معمولاً ساختار خاصی دارند و در این ها شما از نقطه شروع شروع می کنید و به تدریج با کشتن دشمنان و در نهایت پرش از سکوها و اکثر اوقات با گذر از باس فایت مرحله را کامل می کنید. عنصر اصلی که بازی از طریق آن سعی دارد بازیکن را سرگرم کند، مبارزه با دشمنان و باس ها است و هر یک از چهار شخصیت اصلی سبک مبارزه خود را دارند. به عنوان مثال، رابین از کمان و مارین از شمشیر استفاده می کنند که روش های مبارزه آنها را متفاوت می کند. این تفاوت زمانی به یک نکته مثبت تبدیل می شود که بازی را در قالب Co-Op تجربه کنید، گویی شخصیت ها در مبارزات مکمل یکدیگر هستند و اگر چهار بازیکن به خوبی با هم هماهنگ شوند، همکاری دلپذیری خواهند داشت.

از سوی دیگر، اگر به صورت انفرادی و آفلاین بازی می کنید، برخی از شخصیت ها به وضوح احساس بی اثر بودن را به خصوص در سطوح سختی بالاتر منتقل می کنند. به عنوان مثال، در حالی که رابین به دلیل کمان و توانایی شلیک به دشمنان از راه دور، شخصیت خوبی برای این نوع بازی است، شخصیت های غوغا به خصوص در موقعیت های جنگی شلوغ و زمانی که توسط یک گروه نسبتاً بزرگ محاصره می شوند، با مشکل مواجه می شوند. تعداد دشمنان این موضوع حتی در باس فایت ها نیز صادق است و در حالی که برخی از باس ها می توانند مبارزات واقعاً هیجان انگیزی را انجام دهند، موضوع ذکر شده نشان دهنده ضعف در طراحی سیستم مبارزه برای این نوع شخصیت ها است.

سیستم مبارزه کلی بازی مبتنی بر یک فرآیند ترکیبی است. سیستمی که در نگاه اول شبیه بازی هایی مانند Devil May Cry است و هر چه مدت طولانی تری بتوانید بدون ضربه به دشمنان ضربه بزنید، امتیاز بالاتر و پاداش بهتری خواهید داشت. علاوه بر این، با کمبوهای طولانی‌تر، قدرت‌های ویژه‌ای برای شخصیت‌ها فعال می‌شود و به عنوان مثال، رابین می‌تواند با شارژ تیرهای خود تعداد زیادی تیر را به سمت دشمنان شلیک کند و با کمبوی طولانی‌تر تعداد آنها افزایش می‌یابد. اما مشکل اصلی Gangs of Sherwood از نظر گیم پلی این است که خیلی سریع تکراری می شود و این بدتر هم می شود وقتی در نظر بگیرید که کمپین اصلی بازی در کل یک تجربه کوتاه است و می توان آن را در 5-6 ساعت کامل کرد. یا حتی زودتر

تکرار تقریباً در همه جنبه های بازی احساس می شود. از روند خود مراحل که از مرحله دوم تکرار می شود و بازیکن حس تجربه همان ساختار مرحله قبل را در محیطی کمی متفاوت دارد تا تکراری بودن مبارزات که به دلیل تنوع کم دشمنان و محدودیت کلی مکانیک رزمی، خیلی سریع خسته کننده و یکنواخت می شود. البته به مرور زمان ویژگی‌های جدیدی برای شخصیت‌ها باز می‌شود و می‌توانید آن‌ها را از پایه آن‌ها بخرید و از آن‌ها استفاده کنید، اما حتی این موارد هم کمک چندانی به بازی نمی‌کند و حتی آنطور که باید متوجه تاثیر آن‌ها نمی‌شویم. ; زیرا قبل از اینکه بخواهید از کمبوهای جدید و متفاوت استفاده کنید، معمولاً نبرد به پایان می رسد. پس از مدتی حالتی به شکل تاج برای شخصیت ها باز می شود که قدرت ضربات را چند برابر می کند و این ویژگی آنقدر سریع شارژ می شود که می توان از فاصله نزدیک از آن استفاده کرد و دشمنان را خیلی سریع از بین برد.

با توجه به موارد ذکر شده، Gangs of Sherwood تجربه چندان جالبی از نظر گیم پلی ارائه نمی دهد. اگر بتوانید بازی را به صورت مشارکتی تجربه کنید، به دلیل ماهیت بازی بین دوستان و تکمیل توانایی های شخصیت ها در کنار هم، تجربه بازی کمی بهتر است، اما در تک نفره همه چیز یکنواخت و تکراری می شود. به سرعت، و برخی از باس فایت های جالب تنها ویژگی هستند. بازی مثبت است. پس از اتمام کمپین بازی، حالت های بقا و باس راش نیز در دسترس هستند. حالت بقا به دلیل یکنواختی گیم پلی بازی چندان جالب نیست، اما قسمت Boss rush بازی ارزش تجربه کردن را دارد.

با وجود تمام ایرادات Gangs of Sherwood، منصفانه نیست که نگوییم تولید کلی اپل از نظر بصری زیبا است. طراحی محیط های قرون وسطایی بازی با نورپردازی چشم نواز، بازی را عالی جلوه می دهد و این موضوع در مورد مناظر سرسبز جنگلی نیز صدق می کند. علاوه بر این، دیالوگ ها قابل قبول هستند و صدای آنها به خوبی انجام شده است.

Gangs of Sherwood به طور کلی یکی از آن بازی هایی است که نمی توان آن را حتی به گروه خاصی از بازیکنان توصیه کرد. در پس ظاهر زیبا، بازی دارای ضعف های اساسی از نظر گیم پلی است و مهمتر از همه یکنواختی سریع آن در تجربه کوتاهی که ارائه می دهد، مشکل اصلی بازی است، شاید اگر روزی شاهد انتشار بازی در سرویس های اشتراکی باشیم، تجربه یک بار Gangs of Sherwood با دوستان ضرری ندارد، اما برای خریدهای جداگانه به شما پیشنهاد می کنم سراغ کارهای بهتر بروید.

بازی بر روی رایانه شخصی بررسی شد و کد آن توسط ناشر برای یک گیمر ارسال شد