ننگلو کارمادیرینه‌شناس دانشگاه هاروارد که فسیل‌های اردویسین و کامبرین را مطالعه می‌کند، دلیل به اصطلاح “انفجار کامبرین” را درک می‌کند و همچنین تاثیر سوگیری بر تخمین‌های تنوع زیستی را تصدیق می‌کند. اما به گفته نانگلو، شواهد خوبی از انفجار کامبرین وجود دارد.
صرف نظر از اینکه پایگاه های داده نسبت به گروه ها یا مناطق خاص تعصب دارند، روند کلی افزایش پیچیدگی در جانوران مشاهده می شود. نانگو می گوید، اینطور نیست که دو گونه از نظر تنوع برابر باشند، اما گونه های A و B از نظر ساختار بدن، نحوه رشد و نقش اکولوژیکی آنها، و نحوه زندگی و رهبری آنها به طور قابل توجهی متفاوت هستند. این ادعا را می توان مستقیماً از سنگ ها یافت.
دلایل این تنوع زیستی کاملاً مشخص نیست، اما دانشمندان چند فرضیه دارند. در دوران پرکامبرین، ابرقاره رودینیا به چندین بخش از جمله گندوانا (امریکای جنوبی، آفریقا، استرالیا، هند و نیوزلند کنونی) و لاورنتینا (بخش بزرگی از آمریکای شمالی) تقسیم شد. در طول این مدت، سطح اکسیژن در اقیانوس ها افزایش یافت و سهم بیشتری از دریاهای استوایی و کم عمق وجود داشت. به این ترتیب شرایط عالی برای تکامل گونه های جدید و بعداً فسیل شده فراهم شد. فرضیه مشابهی برای فروپاشی ابرقاره‌های پانوتیا و پانگه آ وجود دارد، و محققان پیوندی بین فروپاشی قاره‌ها و تنوع زیستی در دوران فانوزوئیک (541 میلیون سال پیش تا کنون) یافته‌اند.