کنگو گومی در سال 578 پس از میلاد، حدود یک قرن پس از سقوط امپراتوری بزرگ روم، تأسیس شد. در آن زمان، هند اولین قدم ها را برای تبدیل شدن به یکی از شلوغ ترین و پرجمعیت ترین مراکز تجاری خود برمی داشت.
در قرن ششم پس از میلاد، اکثریت مردم ژاپن از شینتو پیروی می کردند که مذهبی ارواح و خدایان عجیب بود. با توسعه روابط تجاری بین ژاپن و سایر کشورهای آسیایی، بودیسم از هند به چین و از چین به ژاپن رسید و به مرور زمان محبوبیت و مقبولیت بیشتری در بین مردم این کشور پیدا کرد.
ظهور اولیه شاهزاده بودایی شوتوکو تایشی از دوره آسوکا، او تصمیم گرفت اولین معبد بودایی را در ژاپن با این نام بسازد اسکتینو-جی (Shitennō-ji)، اما او در این راه با مشکل بزرگی مواجه شد: برای تحقق بخشیدن به رویای خود، به میدایکوها، معماران و نجارانی نیاز داشت که در ساخت معابد بودایی تخصص داشتند.
در یک کشور غالباً شینتو، هیچکس تجربه و دانش ساخت معابد را نداشت، بنابراین شوتوکو تایشی از سه صنعتگر ماهر از بندر باکجه کره که کشوری کاملاً بودایی محسوب می شد دعوت کرد تا برای ساختن معبد به ژاپن بروند. . یکی از این سه معمار ماهر شیگمیتسو کنگو او از فرصت اقامت در ژاپن استفاده کرد و کنگو گومی را در اوزاکا تأسیس کرد.
پروژه ساخت و ساز Shitennu Ji در سال 578 پس از میلاد آغاز شد و پانزده سال بعد در سال 593 پس از میلاد تکمیل شد. از آن زمان کنگو گومی مسئولیت حفظ و مرمت معابد ژاپنی را بر عهده داشته است.
بنیانگذار کنگو گومی یک معمار ماهر کره ای بود
در طول قرون بعدی، کنگو-گومی، به عنوان یکی از متخصص ترین ارگان ها در معماری بودایی، معابد بسیاری را در شهرهای مختلف ژاپن ساخت و از طریق پروژه های طراحی، ساخت و بازسازی زیارتگاه ها و اماکن مذهبی به شهرت زیادی دست یافت.
از آنجایی که مردم ژاپن از کار این شرکت قدردانی می کردند و به آنها احترام می گذاشتند، کنگو گومی مجبور بود خواسته یا ناخواسته به برخی اصول سختگیرانه تجاری پایبند باشد.
سفر کنگو گومی سفری بسیار بالا و پایین بوده است و این شرکت از چالش های سخت بسیاری بیرون آمده است. دوره هیان (1185-794) با ناآرامی های سیاسی و درگیری های داخلی بین نیرومندان همراه بود که منجر به بی ثباتی کلی در کشور شد و صنعت ساختمان را به شدت تحت تأثیر قرار داد.
در دوره کاماکورا (1185-1333)، ژاپن تغییرات اجتماعی و اقتصادی جدیدی را تجربه کرد و شاهد ظهور طبقه سامورایی بود. کنگو گومی مجبور شده است بسیاری از خدمات خود را برای پاسخگویی به نیازهای رو به رشد و متنوع فرهنگی جامعه جدید اصلاح کند.
در طول جنگ جهانی دوم، گومی کنگو از ساخت معابد به ساختن قلعه تغییر جهت داد
در طول جنگ جهانی دوم، دولت ژاپن محدودیت‌های بیشتری را بر آیین بودا اعمال کرد، که باعث شد کنگو گومی کار خود را از ساخت معابد به ساخت قلعه تغییر دهد. علاوه بر این، بلایای طبیعی مانند زلزله و آتش سوزی از رویدادهای رایجی بود که موجودیت پروژه ها و زیرساخت های شرکت را تهدید می کرد.
در مواجهه با این چالش‌ها، کنگوگومی نه تنها باید به سرعت و سازنده پاسخ می‌داد، بلکه فناوری‌های نوآورانه‌ای را برای انعطاف‌پذیری بیشتر در برابر بلایای آینده توسعه می‌داد. از سوی دیگر، نوسانات اقتصادی و تغییرات تقاضای بازار، شرکت را ملزم به پیروی از استراتژی‌های انعطاف‌پذیر و سازگار برای حفظ جریان مستمر بازار کرد. در واقع، سازگاری Kongo Gumi به این شرکت کمک کرد تا بر موانع غلبه کند و مصمم تر شود تا میراث اجداد خود را از نسلی به نسل دیگر به پیش ببرد.
مدیریت کسب و کار خانوادگی
خانواده کنگو در طول سالیان متمادی از قوانین خاصی پیروی کرده اند و مسئولیت انتقال این قوانین به نسل های آینده بر عهده رهبران این شرکت است.
در ژاپن باستان، رئیس خانواده به طور خودکار رئیس تجارت خانوادگی در نظر گرفته می شد. واگذاری ریاست شرکت به پسر بزرگتر کمی شبیه بازی رولت روسی است. اگرچه خطر ورشکستگی یا شکست یک شرکت کم است، اما تضمین نمی شود.
در حوزه مدیریت سازمانی، ژاپن هنوز فرهنگ بسیار پوپولیستی دارد و با وجود نرخ بسیار پایین زاد و ولد در میان خانواده ها، تعداد فرزندان دختری که کسب و کار خانوادگی را به ارث می برند بسیار کم است. اگرچه زنان تاجر بسیار موفقی در تاریخ کسب و کار این کشور وجود داشته اند، اما در قرن بیست و یکم، هنوز پذیرش پسر برای اداره مشاغل سنتی بسیار رایج است.
یوشی کنگو، اولین و تنها رهبر زن کنگو-گومی، اصلاحات متعددی را در این شرکت ارائه کرد.
با این توضیحات، برگردیم به شرکت کنگوگومی: در این شرکت، صلاحیت ها و مهارت های نجاری و معماری و صداقت و شایستگی پسران شرط انتخاب رهبر جدید بود و در صورت نبود مرد. وارث برای به دست گرفتن مدیریت شرکت، خانواده واجد شرایط ترین داماد را برای اداره شرکت انتخاب کردند.
یکی از نقاط عطف این شرکت زمانی بود که سی و هفتمین رهبر کنگو گومی، هارویچی کنگواو در دوران رکود بزرگ (1930-1931) خودکشی کرد. دلیل آن این بود که هارویچی قادر به تأمین مخارج خانواده و صنعتگرانی بود که در آن دوران سخت اقتصادی زیر نظر او کار می کردند. از آنجایی که در آن زمان رهبر مناسبی برای اداره شرکت وجود نداشت، یوشی کنگو همسر هارویچی اولین و تنها رهبر زن کنگو گومی شد.