سیستم های پایش کیفیت هوا از حسگرهای خاصی برای شناسایی آلاینده های خاص استفاده می کنند. برخی از لیزرها برای تجزیه و تحلیل چگالی ذرات در یک متر مربع هوا استفاده می کنند، در حالی که برخی دیگر به تصاویر ماهواره ای برای اندازه گیری انرژی منعکس شده یا ساطع شده از زمین متکی هستند.
پایگاههای اطلاعاتی کیفیت هوا خوانشهای سیستمهای نظارت بر کیفیت هوای دولتی، منابع جمعسپاری و ماهوارهای را برای بدست آوردن یک عدد AQI پردازش میکنند. این پایگاههای اطلاعاتی بسته به قابلیت اطمینان و نوع آلودگی اندازهگیری شده، میتوانند دادههایی را با وزنهای متفاوت در نظر بگیرند.
در ادامه بهترین برنامه های پایش کیفیت هوای تهران را ارائه می دهیم. البته برخی از این اپلیکیشن ها میزان آلودگی سایر نقاط کشور را نیز نشان می دهند.
سیستم پایش کیفیت هوای کشور
به عنوان مثال، UNEP با همکاری IQAir، اولین ماشین حساب قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا را راه اندازی کرد که داده های زنده را در سال 2021 ارائه می دهد. ابزاری که خوانش های جهانی سیستم های پایش کیفیت هوا را در 6475 مکان در 117 کشور و منطقه در سراسر جهان ترکیب می کند. این پایگاه داده خوانش PM2.5 را در اولویت قرار می دهد و از هوش مصنوعی برای محاسبه قرار گرفتن مردم در معرض آلودگی هوا در بازه های ساعتی استفاده می کند.
تقاضای کیفیت هوای تهران
آلاینده های مرتبط با سلامت انسان و اثرات زیست محیطی عبارتند از PM10، PM2.5، ازن سطح زمین، دی اکسید نیتروژن و دی اکسید کربن. هر چه غلظت آلاینده ها در هوا بیشتر باشد، شاخص کیفیت هوا (AQI) بالاتر است. لازم به ذکر است که این مقیاس در محدوده 0 تا 500 تعیین می شود. زمانی که AQI عدد 50 یا کمتر را نشان می دهد به این معنی است که میزان آلودگی کمتر خطرناک است در حالی که ارقام بالای 100 ناسالم تلقی می شوند. طبق گزارش UNEP، تنها 38 کشور از 117 کشور و منطقه در جهان دارای میانگین AQI سالم در سال 2021 بودند.