ارائه کتاب سینما 1 (حرکت – تصویر). نوشته ژیل دلوز

دلوز دوستی بسیار نزدیکی با فیلسوف مشهور دیگری به نام میشل فوکو داشت. به پیشنهاد فوکو، دلوز در سال 1969 به عنوان استادیار دانشگاه پاریس 8 یا وینسنس منصوب شد و تا زمان بازنشستگی در سال 1987 در آنجا تدریس کرد. در سال 1995، زمانی که 70 سال داشت و از بیماری ریوی خود رنج می برد، به گفته اعضای خانواده اش، یک بار در آنجا تدریس کرد. خود را از پنجره آپارتمانش به بیرون پرت کرد تا مرگ این فیلسوف بزرگ مانند نثرش نگران کننده بماند و به سرنوشت زندگی اش پایان دهد.

دلوز در این کتاب به حرکت-تصویر و انواع ادراک آن می پردازد که عناوین کتاب را نیز در بر می گیرد. این کتاب دارای 12 فصل است که عناوین آن به شرح زیر است:

فصل نهم: اکشن – تصویر: شکل عالی

اگر به این فیلسوف معروف علاقه دارید، از خواندن این کتاب شک نکنید. اگر می خواهید از منظر فلسفی به ماهیت سینما بیندیشید، این کتاب بهترین انتخاب برای شماست.

کتاب سینما 1 “حرکت – تصویر” جلد اول از مجموعه دو جلدی ژیل دلوز، فیلسوف مشهور فرانسوی است که به بررسی مفاهیمی مانند تصویر متحرک و حرکت به عنوان جوهره سینما می پردازد.

فصل 7: تأثیر – تصویر: کیفیت ها، قدرت ها، فضاها از همه نوع

فصل 10: اقدام – تصویر: فرم کوچک

فوکو در دهه 1980 گفت: قرن آینده ممکن است قرن دلوز باشد. مازیار اسلامی در مقدمه کتاب به زیبایی اشاره می کند که فوکو قرن ویروس های کشنده، قرن سرمایه داری آشکارا شیزوفرنی و قرن پیروزی مجاز بر واقعیت را ندیده و این جمله را می گوید. اگر او آن را می دید، قاطعانه این «شاید» را رد می کرد.

بخوانید  WWDC 2023 و ویژن پرو؛ آیا وارد دنیای بعد از آیفون می شوید؟

فصل هشتم: از احساس تا عمل: تکانه – تصویر

فصل پنجم: ادراک – تصویر

فصل 1: پایان نامه های حرکت از دیدگاه برگسون

فصل چهارم: حرکت – تصویر و سه نوع آن

ژیل دلوز، فیلسوف مشهور فرانسوی

فصل سوم: ویرایش

فصل دوم: قاب بندی و نمای: قاب بندی و برش

اما کتاب سینما – حرکت در نگاهی عمیق «حرکت» را جوهره سینما می داند و آن را از آغاز تاریخ سینما تحلیل می کند. به نظر دلوز، سینما با «تصویری که حرکتی به آن اضافه شود» تماشاگر را مواجه نمی کند. برعکس، سینما تصویر حرکت را به صورت مستقل و مستقیم به ما ارائه می دهد. حتی فاصله بین دو نما نیز بخشی از تصویر است و به چشم اجازه می دهد تا تاثیر و تأثیر حرکت را درک کند. دلوز فکر می کند که حرکت قبل از ورود به سینمای مدرن نقش اساسی دارد. اما با ورود به دنیای مدرن، عنصر زمان مورد توجه فیلم ها قرار می گیرد و جلد دوم کتاب او را تشکیل می دهد.

بخشی از کتاب:

ژیل دلوز در دانشگاه پاریس 8

دلوز در این کتاب به سراغ فیلمسازان مهم تاریخ سینما و عناصر کلیدی هر یک از آنها از دیدگاه خودش می رود. او از روش القای احساسات از طریق استفاده از نمای نزدیک در آثار آیزنشتاین و گریفیث می گوید. او از فضاسازی منحصر به فرد و معنوی روبر برسون صحبت می کند. او قدرت تکرار در تصویر را از ویژگی های اساسی آثار لوئیس بونوئل می داند و در پایان کتاب، کارکرد ژانر وسترن را در آثار هاوارد هاکس تداعی می کند. در پایان، او پایان حرکت-تصویر را به نوعی در آغاز دوران نئورئالیسم ایتالیا و موج نو فرانسه می بیند که مقدمات پیدایش سینمای مدرن و مسئله زمان را فراهم می کند. .

ژیل دلوز فیلسوف مشهور فرانسوی است که علاوه بر گرایش های پژوهشی در زمینه فلسفه غرب، متافلسفه و متافیزیک، در زمینه سینما و موسیقی نیز به پژوهش پرداخته است. دلوز کتابی دو جلدی در زمینه سینما دارد که جلد اول آن «حرکت-تصویر» و جلد دوم آن «تصویر-تمپس» نام دارد. انتشارات گیلگمش جلد اول این کتاب را با نام حرکت – تصویر با ترجمه مازیار اسلامی منتشر کرد. دلوز به داشتن نثر پیچیده معروف است و طبیعتاً ترجمه آثار او به زبان دیگر بسیار دشوار خواهد بود. اما می توانم به شما قول بدهم که مازیار اسلامی واقعا به درک مفاهیم این کتاب به زبان فارسی کمک کرد.

فصل دوازدهم: بحران اقدام – تصویر

فصل یازدهم: اجسام یا دگرگونی اشکال

برگسون که با طرح پرسش از «نو» به جای پرسش از «ابدیت» (چگونه تولید و پیدایش چیزی جدید ممکن است)، فلسفه را متحول کرده بود، این را بهتر از هرکسی می دانست. مثلاً می گفت در ابتدا نمی توان تازه بودن زندگی را آشکار کرد. چون در آغاز زندگی محکوم به تقلید از ماده است… آیا در سینما اینطور نیست؟ آیا سینما در ابتدا مجبور به تقلید از ادراک طبیعی نبود؟ و بالاخره سینما در ابتدا چه جایگاهی داشت؟ از یک طرف، زاویه دید ثابت بود و بنابراین صحنه در موقعیت و کاملاً ساکن بود. از طرفی دستگاه تصویربرداری با دستگاه پروجکشن فیلم یکپارچه شده بود و زمان انتزاعی یکسان و یکسانی داشت. تحول سینما، یعنی روند تسخیر جوهره سینما یا تازگی آن، که باید از ویرایش می گذشت. با حرکت دوربین و آرام کردن زاویه دید. دوربینی که از فرآیند نمایش جدا شده است. بینایی دیگر یک مقوله مکانی نبود، بلکه یک مقوله زمانی بود و عناصر تشکیل دهنده بینایی دیگر ساکن نبودند، بلکه متحرک بودند.

فصل ششم: چاپ – تصویر: چهره و نمای نزدیک

تحریریه مجله بازی یک گیمر