اما پس از آن همه چیز پیچیده می شود. مراحل (که در بازی به عنوان “محاکمه” شناخته می شوند) به مجموعه ای از “مراحل” تقسیم می شوند که بر اساس توانایی ها و عناصر گیم پلی جدید ساخته شده اند. سطوح به سازه های بلند و با ابهت تبدیل می شوند که ارتفاع و عمق آن عوامل مهمی هستند. اسبابک هایی مانند فن ها، تردمیل ها و سوئیچ هایی ظاهر می شوند که برای فعال شدن به جریانی از ترافیک انسانی نیاز دارند و باید یاد بگیرید که چگونه به طور موثر توده ها را جمع آوری کنید. ناگهان شما این قدرت را دارید که انسان ها را وادار کنید از روی موانع بپرند، در هوا شناور شوند یا به گروه های جداگانه تقسیم شوند. شما چیزهایی را یاد می گیرید که انسان ها ذاتاً می توانند بدون راهنمایی شما انجام دهند: صعود. شنا كردن. برای هل دادن اجسام سنگین اما متحرک با هم گروه شوید. یک جناح رقیب، که تنها به عنوان “دیگران” شناخته می شود، ظاهر می شود. سلاح ها به نظر می رسد. و با این حال، از طریق همه اینها، شما مبارزه می کنید، استقامت می کنید، و بشریت را برای هدفی ناشناخته اما به ظاهر عالی به سوی نور هدایت می کنید.
با این حال، سادگی بصری و کنترلی گاهی اوقات مشکلاتی را ایجاد می کند. به طور خاص، عناصر platforming می توانند کمی خسته کننده باشند. گاهی اوقات تشخیص اینکه آواتار سگ شما چقدر عمیق و در چه موقعیتی قرار دارد بسیار دشوار است، که منجر به موارد زیادی می شود که در آن خود را در حال سقوط از یک صخره می بینید. (شما در واقع نمی توانید بمیرید، اما هنوز هم زمانی که نیاز به حرکت و واکنش سریع دارید، می تواند آزاردهنده باشد.) حدس زدن اینکه کدام دکل ها را می توانید یا نمی توانید بدون کمک کوچک مقیاس کنید، نیز می تواند کمی مشکل باشد. اگر به اندازه کافی خوش شانس هستید که بازی را به صورت سه بعدی استریوسکوپی با VR بازی کنید، مطمئنم که این مشکل بسیار کمتر است.
فیزیک همچنین در چندین پازل بشریت نقش دارد: پریدن، شناور کردن، هل دادن و حرکت به صورت گروهی از جمله مکانیک هایی هستند که از ابتدای بازی به شما آموزش داده می شود. اما گاهی اوقات اتفاقات غیرقابل پیش بینی رخ می دهد. گروه‌های بزرگ گاهی اوقات می‌توانند تعدادی از افراد را از محدوده‌های تعیین‌شده‌تان خارج کنند و باعث ایجاد انبوهی از مشکلات غیرمنتظره شوند زیرا با خطرات برخورد می‌کنند، اجسام را جابه‌جا می‌کنند و سوئیچ‌هایی را که شما قصد نداشتید حرکت می‌دهند. این معمولاً هنگام استفاده از ویژگی سریع به جلو رخ می دهد، که شما از آن استفاده زیادی خواهید کرد. ناامید کننده است که باید یک مرحله را از نو شروع کنید زیرا چند انسان ولگرد از “گله” خود بیرون رانده شدند و باعث دردسر شدند.
بعضی روزها از خواب بیدار می شوید، لباس می پوشید و به محل کار یا مدرسه می روید. بعضی روزها در آن می خوابید و از یک روز مرخصی که به سختی به دست آورده اید لذت می برید. و در برخی روزها آگاهی شما از خواب به عنوان یک شیبا اینو کوچک اثیری بیرون می‌آید، و گوی‌های درخشان مرموز از شما می‌خواهند که جریانی به ظاهر بی‌پایان از روح‌های انسانی را از طریق ساختارهای هندسی پیچ در پیچ به سمت مربع درخشانی از نور هدایت کنید. میدونی چیزای عادیه
شما فقط می توانید ویدیو را برای آنچه نیاز دارید جستجو کنید، اما پیمایش در پخش فقط با استفاده از کنترلر پلی استیشن عالی نیست. نوعی از عملکرد عقب نیز برای مواقعی که به اشتباه دستور اشتباهی را تنظیم می‌کنید یا ورودی جهت را خراب می‌کنید و دقایقی از راه‌اندازی را تلف می‌کنید، خوب است. نیاز به راه اندازی مجدد چندین آزمون و خطا می تواند تشدید کننده باشد.
این فرضیه Humanity است، یک بازی پازل فضایی جدید از توسعه دهنده Tha و ناشر Enhance Games. گیمرهایی که با کتابخانه Enhance Games از عناوینی مانند Rez و Tetris Effect آشنا هستند، احتمالاً ایده ای از انتظار دارند: یک تجربه هنری با حالات آرامش بخش، جلوه های بصری مینیمالیستی و در عین حال خیره کننده، گیم پلی بصری، موسیقی تجربی، و جریانی از مثبت بودن و گرما. . بشریت همه این جعبه‌ها را به راحتی بررسی می‌کند، در حالی که همچنان خود را به عنوان یک بازی معمایی منحصر به فرد و جذاب تثبیت می‌کند که هم به موارد دلخواه قدیمی بازمی‌گردد و هم نوآوری‌های جدید هیجان‌انگیزی را اضافه می‌کند.
اگرچه همه چیز بسیار ساده شروع می شود. روشی که Humanity به صورت تدریجی می‌سازد و به شما امکان دسترسی به مکانیک‌ها و مفاهیم جدید گیم‌پلی را می‌دهد، بسیار رضایت‌بخش است: پاداش شما برای غلبه بر یک مصیبت دشوار چیزی جدید و هیجان‌انگیز برای تجربه و چالش است. کنترل‌ها ساده و شهودی هستند، و تصاویر اولیه درک آنچه را که در یک نگاه در حال رخ دادن است آسان می‌کند – زمانی که هزاران انسان به سطح می‌روند، نعمتی است. انسانیت یک بازی آسان برای همه برای درک و بازی است، و این عالی است.
با این حال، در کل انسانیت یک ماجراجویی معمایی جذاب، جذاب و دعوت کننده از نژادی است که این روزها بسیار نادر به نظر می رسد. گیم پلی همیشه در حال تغییر، پیش فرض منحصر به فرد، و چشم انداز سمعی و بصری جذاب، آن را تبدیل به یک بازی می کند که به راحتی برای مدت زمان طولانی درگیر آن می شود. حتی بهتر از آن، هنگامی که بازی اصلی را به پایان رساندید، می توانید در سطوح مختلف ایجاد شده توسط کاربر که مردم در سراسر جهان در حال ایجاد آن هستند شیرجه بزنید – یا دست خود را در ایجاد آن امتحان کنید. خلقت چیزی است که بشریت در آن برتری دارد.
به عنوان یک سگ-مم ناشناس، شما وظیفه هدایت جریان انسان هایی را دارید که از یک پورتال مرموز “به سوی نور” بیرون می آیند – یک مربع مشخص شده روی زمین. شما این کار را با قرار دادن کنترل های جهت دار در فضاهایی که جریان انسان در آن راه می رود انجام می دهید. اگر مجبورند برای جلوگیری از افتادن در گودال به چپ بپیچند، شما پارس می‌کنید و نشانگری می‌گذارید که به آنها می‌گوید به چپ بپیچند. ساده! این کمی شبیه Lemmings است، اما شاید به Dreamcast کلاسیک Chu Chu Rocket نزدیک‌تر باشد.
به‌عنوان بخشی از ویژگی‌های دسترس‌پذیری Humanity، هر پازل شامل یک ویدیوی اختیاری است که راه‌حل درست را نشان می‌دهد (اما نه همیشه نحوه دریافت Goldys). به‌عنوان کسی که خودم را در معماهای فضایی مهارت خاصی نمی‌دانم، از اعتراف به استفاده از این ویژگی در مواقعی که احساس می‌کردم کاملاً و ناامیدانه گیج شده‌ام، خجالت نمی‌کشم. اما این یک روش بی‌ظرافت و تا حدودی طاقت‌فرسا برای کمک به مردم است. یک سیستم اشاره می‌توانست یک افزوده خوشایند باشد. من اغلب احساس می‌کردم گاهی اوقات تنها چیزی که نیاز داشتم این بود که به جای اینکه کل راه‌حل را برای من توضیح داده شود، کمی تلنگر در مسیر درست انجام دهم.
بسیاری از مراحل شامل یک آواتار انسانی غول پیکر و طلایی به نام گلدی است که نشان دهنده آرزوها، رویاها و خواسته های مردم است. گلدی را نیز باید لمس کرد و در جریان انسانیت جذب کرد و به سمت خروجی هدایت کرد. بله، معمولاً می‌توانید آزمایشی را بدون تمام گلدی‌ها تکمیل کنید، اما نه همیشه. و شما به تعدادی Goldys نیاز دارید تا نه تنها یک دسته از گزینه های جدید جالب و باز کردن قفل های زیبایی را دریافت کنید، بلکه برای باز کردن قفل آزمایشی نهایی هر سکانس نیز نیاز دارید. زیرا انسانیت بدون رویاها و آرزوهایش چیست؟ فقط یک راهپیمایی بی پایان و بی معنی.