این مطالعه در مجله Anthropocene منتشر شد.
یک شهر مرموز قرون وسطایی در آفریقا سیستم شگفت انگیزی برای زنده ماندن از خشکسالی داشت
در حال حاضر اطلاعات کمی در مورد شهر زیمباوه بزرگ وجود دارد. حتی با وجود چنین سیستم آبی هماهنگ شده، همچنان احتمال فروپاشی شهر به دلیل تغییرات آب و هوایی وجود دارد. جهان ما در طول زندگی خود ناهنجاری های آب و هوایی قرون وسطایی و عصر یخبندان کوچک را تجربه کرده است. همه این رویدادها عواملی هستند که می توانند یک شهر در حال رشد را تحت فشار زیادی قرار دهند. البته فشارهای اقتصادی یا سیاسی نیز از دلایلی است که می تواند منجر به نابودی چنین شهری شود.
در دوران اوج زیمبابوه بزرگ (بین قرن 11 و 15)، این شهر محل زندگی نخبگان حاکم، رهبران مذهبی، صنعتگران و بازرگانان بود. این افراد آب چشمه و آب باران را در یک سیستم یکپارچه و منعطف به اشتراک گذاشتند.
به گفته کارشناسان در فصل بارندگی برخی مناطق این شهرستان مرطوب و باتلاقی می شود. شواهد نشان می دهد که این مناطق برای استخراج خشت برای ساخت خانه ها مناسب بوده است. در فصول خشک از برخی معادن به عنوان مخزن برای جمع آوری آب های زیرزمینی و رواناب از تپه های اطراف استفاده می شد.
به طور کلی، قبل از اینکه باستان شناسان بتوانند بگویند چه بر سر اولین شهر آفریقای جنوبی و ساکنان آن آمده است، باید تحقیقات بیشتری انجام شود. ممکن است در ویرانه های این شهر مرموز درسی وجود داشته باشد.