چه فیلم هایی را در این آخر هفته تماشا کنیم: از زن زیبا تا آهنگ

دو سفر جاده ای پرمخاطره، یک کمدی رمانتیک با بازی جولیا رابرتز و لاولس از کارگردان سازنده The Road.

مجموعه مقالات قطار “این آخر هفته چه فیلمی ببینیم؟” رسانه یک گیمر به ایستگاه 292 رسیده است. در این مقاله مقدماتی فیلم با دو اثر با درجه R مواجه می شوید. با این حال، دو فیلم دیگر در اصل برای مخاطبان بزرگسال ساخته شده اند و در مورد تغییر نگاه یک فرد به جهان پس از گذراندن سفرهای سخت و جدی است.

چهار اثر منتخب در فهرست بازیگران خود اسامی آشنا برای اکثر مخاطبان دارند. در Lawless بازیگران مشهوری را خواهید دید که دقیقا بر اساس نقش های قبلی شان انتخاب شده اند. از طرفی فیلم Tracks شامل اجرای تکان دهنده ای از میا واسیکوفسکا برای کسانی که آن را فقط با فیلم آلیس در سرزمین عجایب دیدند تیم برتون تشخیص می دهند.

زن زیبا (1990)

شاید یکی از آن مدل فیلم هایی باشد که کم و بیش در دنیای امروزی هالیوود ساخته می شود یا حتی اگر ساخته شده باشد، حس و حال فیلم های چند دهه پیش را نداشته باشد. زن زیبا مانند بسیاری از آثار دیگر گری مارشالاو ژانر خود را به خوبی می شناسد. دقیقاً می داند که می خواهد چه کاری انجام دهد و هرگز قصد ندارد چیزی بیش از یک کمدی عاشقانه سرگرم کننده شود.

هیچ کس قرار نیست به این نوع سینما برود تا لزوماً درس زندگی بگیرد. هدف از تماشای چنین فیلمی می تواند لبخند زدن و لذت بردن از انواع نماهای عاشقانه باشد که در بسیاری از داستان ها دو نفر را خوشحال کرده است. Pretty Woman که برای مخاطبان بزرگسال در نظر گرفته شده است، داستان یک مرد و یک زن را با موقعیت های اجتماعی بسیار متفاوت به تصویر می کشد. احتمالاً متأسفانه از آنها انتظار می رود که فقط به چشم ابزار به یکدیگر نگاه کنند. اما بعد از چند روز احساس می کنند چیزی در آنها تغییر کرده است.

Meek’s Cut (2010)

حتی بسیاری از تماشاگرانی که فیلم های جاده ای زیادی دیده اند با فیلم های جاده ای غیر مدرن آشنا نیستند. زیرا برای بسیاری از ما سینمای جاده بیشتر با ماشین ها و جاده های آسفالت شده تعریف می شود. اما در Meek’s Cutoff به قرن 19 سفر می کنیم و گروهی از مسافران را می بینیم که پس از مدتی متوجه می شوند که کاملاً از مسیر اصلی منحرف شده اند و ممکن است فاصله زیادی با مرگ نداشته باشند. سپس با فردی که با آنها متفاوت است آشنا می شوند.

حماقت مردم در رفتار نژادپرستانه و برتر دیدن خود، در ابتدا باعث می شود که با آن رفتار درستی نداشته باشند. اما پس از مدتی متوجه می شوند که احتمالا او تنها کسی است که می تواند آنها را از این باخت نجات دهد.

جدا از داستان اصلی و مفاهیم آن، این فیلم میشل ویلیامز و پل دینو دارد در بازیگران؛ دو تن از بازیگرانی که هرگز وقت خود را برای تماشای بازی های فریبنده خود تلف نکردند.

بی قانون (2012)

سیل جنایاتی که مدام در حال رشد هستند و پول های کثیف که بیشتر و بیشتر بو می دهند. بی قانون توسط جان هیلکات ساخته شد؛ مردی که اقتباسی درخشان از کتاب تکان دهنده کورمک مک کارتی به نام «جاده» با بازی فیلم پسا آخرالزمانی «جاده» ارائه کرد و اکنون ظاهراً در حال کار روی کتاب دیگری از همان نویسنده بزرگ به نام «مریدین خون» است.

Lawless بازیگران درخشانی دارد که هر کدام گزینه های بسیار خوبی برای نقش های خود هستند. تاآقای هاردی، شایا لباف، جسیکا چستین، گای پیرس و گری اولدمن هنرمندانی هستند که در مرکز هرج و مرج، خطر و خونریزی در فیلم بی قانون قرار دارند. شیمی بین آنها در سکانس های مختلف عالی است و مخاطب را بیشتر مشتاق می کند تا رفتار آنها را با یکدیگر تماشا کند، زیرا داستان به سمت تاریکی می رود. در واقع، Lawless یکی از آن درام های جنایی بود که بینندگان بیشتر از منتقدان آن را دوست داشتند.

آهنگ ها (2013)

حتی افرادی که اصلاً نمی‌خواهند سفری پرخطر را آغاز کنند، اغلب داستان‌هایی از افراد دیگری پیدا می‌کنند که این کار را انجام می‌دهند. انسان دوست ندارد در یک مکان بماند و دوست دارد در این دنیا حرکت کند. سفرهایی که به معنای واقعی کلمه ما را از منطقه آسایش ذهنی خود خارج می کنند برای ما شگفت انگیز هستند. چه خودمان به آنجا قدم بزنیم و چه از افراد دیگری که در آنجا قدم می‌زنند بشنویم.

Tracks بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده است. میا واسیکوفسکا، بازیگر فیلم‌های آهنگ‌ها و آلیس در سرزمین عجایب، در اینجا نقش زنی را بازی می‌کند که می‌خواهد مسیری ترسناک 3200 کیلومتری را طی کند. نه با ماشین، بلکه پیاده و گاهی با شتر. شکی نیست که چنین سفری خود مسافر را متحول می کند. اما داستان آنقدر تاثیرگذار و جالب به نظر می رسد که این قابلیت را دارد که حال و هوای مخاطب را تغییر دهد.