این سبک از پیشرفت پازل به After Us کمک می کند تا حرکت رو به جلوی داستان خود را حفظ کند. شما به ندرت ذهن خود را در مورد اینکه کجا بروید یا دقیقاً چه کاری را برای مدت طولانی انجام دهید درگیر می کنید. و حتی اگر با یک معما به یک مانع برخورد کنید، After Us به دنبال باز شدن بسیار خطی خود بسیار باز است. به زودی در بازی، راه رو به جلو منشعب می شود و به شما این امکان را می دهد که کجا می خواهید بروید. سیستم سفر سریع، بازگشت به این شعبه ها را در هر زمان که بخواهید آسان می کند، به این معنی که می توانید مسیری را که در آن هستید در هر زمانی که برای شما مشکلی ایجاد کرد، متوقف کنید و بعداً برگردید. همچنین فشار بر فینالیست‌ها را کاهش می‌دهد، زیرا می‌توانید در هر زمان برای جمع‌آوری کلکسیون‌هایی که از دست داده‌اید – که به زیبایی روی نقشه‌تان علامت‌گذاری شده‌اند، بازگردید، خواه واقعاً وقتی از آنها عبور کرده‌اید آنها را دیده باشید.
ستاره نمایش اما، جلوه های بصری هستند. طبیعت انتزاعی فضاهایی که گایا به کاوش می‌پردازد، تأثیر بشریت بر طبیعت را به این شیوه هولناک و در عین حال وهم‌آور زیبا به تصویر می‌کشد. آسمان‌های آلوده با رعد و برق وحشیانه می‌ترکد، ساختمان‌های در حال فرو ریختن را روشن می‌کند و حوضچه‌های نفت حساس که حریصانه با پیچک‌های گرسنه به گایا می‌رسند، او ناامید است که آخرین بقایای نور ناچیز را در دنیایی رو به افزایش، تاریک‌تر، مصرف کند. یک اتاق تاریک مملو از پرهای فرشته است، ده ها قفس خالی که بالای سرشان آویزان شده اند، اشاره ای به آخرین روزهای ناامید پرندگانی دارند که زمانی آسمان را پر می کردند – آسمان هایی که اکنون دید شما را با دود چسبناک تیره می کنند. عجیب‌تر از همه مجسمه‌های بی‌جانی هستند که در تمام سطوح بازی پر شده‌اند، گویی همه بشریت به طور همزمان در سپیده‌دم پایان جهان متحجر شده‌اند.
در After Us، شما در نقش گایا، یک روح جوان که وظیفه دارد جان آخرین موجودات روی زمین را ردیابی و نجات دهد، بازی می کنید. اینها شامل حیواناتی مانند سگ فوق الذکر، آخرین سگی است که از گرسنگی مرده است، و مواجهه با دیگران منجر به بسیاری از لحظات تاریک ظلم انسانی می شود – برای مثال آخرین عقاب در قفس و کنده شده و آخرین نهنگ که به زوبین کشیده می شود. یک خط داستانی موازی در حال حاضر وجود دارد که خیلی جالب نیست، زیرا ارتباط با گایا که عمدتاً ساکت است، دشوار است، که نشانه های کوچکی از احساسات را در طول صحنه های خاص نشان می دهد، اما به نظر می رسد که تا حد زیادی دنیایی را که او را احاطه کرده است منفعلانه می بیند. داستان گذشته این زمین، که در جستجوی جان حیوانات گمشده و کلکسیون‌های اختیاری آن را کشف می‌کنید، بسیار جذاب‌تر است و به عنوان یک ستون داستانی محکم برای پلتفرمر عمل می‌کند.
می‌توانید مجسمه‌هایی از کودکان در حال دویدن را پیدا کنید، اینچ‌ها از دست‌های دراز شده والدینشان، درست قبل از اینکه دوباره به هم بپیوندند. شما می توانید بقایای متحجر شده افرادی را بیابید که در میدانی روشن از نور درخشان جمع شده اند و فقط به یکدیگر چنگ زده اند و امید را انتخاب می کنند حتی در حالی که جهان در اطراف آنها می سوزد. به همان اندازه که After Us در ابتدا انسانیت را محکوم می کند و آنها را به عنوان خواران، عوامل مصرف و طمع می اندازد، بازی در نهایت به این نتیجه می رسد که آنها قربانی غرور خود هستند و بسیاری از مردم دنبال پیشرفت را با شادی اشتباه می گیرند.
از سوی دیگر، پازل ها لذت بخش هستند. در بیشتر موارد، آنها بیش از حد پیچیده نیستند و از تله افتادن در کسالت جلوگیری می کنند. تقریباً همه پازل‌ها حول محور پلتفرمینگ ساخته شده‌اند، اما آنچه شما وظیفه دارید تغییر دهید تا محیط‌های مختلف را منعکس کنید و چالش‌های متنوعی را ایجاد کنید. برای لحظه‌ای، باید نحوه دسترسی به جعبه‌های اتصال را برای روشن کردن تلویزیون بیابید، سپس بین کانال‌ها جابه‌جا شوید تا زمانی که کانالی را پیدا کنید که شما را به پلتفرم بعدی برای دسترسی از راه دور منتقل می‌کند. روز بعد، به آرامی از میان یک سری قفس پرنده بالا می روید که هر بار که گایا از حیرت آور منطقه اثر خود بر روی آنها استفاده می کند، باز و بسته می شود و شما را مجبور می کند با دقت سرعت حرکت و پرش خود را با سرعت حملات خود زمان بندی کنید. After Us همچنین به طور مرتب پازل‌های خود را در همان سطح، گاهی اوقات چندین بار، ایجاد می‌کند و با نیاز به اجرای سخت‌تر، پیچیدگی و چالش‌هایی را ایجاد می‌کند. می دانم که شاید باید تلویزیون را وصل کنم و آن را به کانال هواپیما تغییر دهم تا پیشرفت کنم – این مشکلی است که قبلاً حل کردم – اما اکنون باید بفهمم که چگونه می توانم به سه جعبه اتصال دست یابم تا تلویزیون را روشن کنم. نه یکی همین مشکل است، بنابراین می‌دانم که در پرش باید چه کار کنم، اما اکنون کمی سخت‌تر است.
After Us گاهی اوقات انگشتان پاهایش را در مبارزات و پازل ها فرو می برد، که از دومی بیشتر از اولی لذت بردم. مبارزه بسیار ساده و غیر دعوت کننده است. همانطور که گایا در سراسر جهان سفر می کند، با آخرین بقایای بشریت، بلعنده های پوشیده از روغن روبرو می شود. آنها به دنبال گایا راهپیمایی می کنند و با قلاب هایی که به راحتی قابل طفره رفتن هستند به سمت او هجوم می آورند. اگر آنها موفق به گرفتن آن شوند، فرار از چنگال یک اتفاق سریع ساده است. آنها تهدید کمی برای گایا چابک به شمار می‌روند که می‌تواند به راحتی آنها را با توپی از انرژی خالص زندگی آرام کند. هنگامی که دشمنان محافظت شده ظاهر می شوند، مبارزه کمی پیچیده تر می شود – در یک پیچ و تاب سرگرم کننده، آنها از صفحه نمایش تلویزیون برای جلوگیری از سلاح، زندگی شما و محافظت از زندگی وابسته به نفت خود استفاده می کنند. در این مبارزات، شما باید به جای انفجار بی رویه، حملات گایا را زمان بندی کنید. اما شکست دادن این دشمنان نیز آسان می‌شود، مخصوصاً با استفاده منظم از حیرت‌انگیز منطقه افکت شارژ سریع Gaia. نبردهای بلعنده بسیار ساده و یکسان هستند که لذت بخش نیستند.
کلکسیون های اختیاری به آرامی چگونگی پیدایش جهان را نشان می دهند، اما تشخیص آن اگر دقت کنید کار سختی نیست. اقیانوس‌های خشک‌شده، جنگل‌های با خاک یکسان شده، و شهرهایی که در زباله‌ها غوطه‌ور شده‌اند، همگی از تمدنی سخن می‌گویند که بدون توجه به نسل‌های آینده ادامه یافت و ادامه یافت. با این حال، داستان‌سرایی تصویری After Us انسانیت را به طور کامل محکوم نمی‌کند و از تکه‌های کوتاهی از عشق و امید در میان آوار تمدن استفاده می‌کند تا رنگی از تراژدی را به نابودی بیافزاید. غم انگیزی در همه آن وجود دارد، با احساس دنیای انتزاعی که یادآور تجربیاتی مانند کابوس های کوچک و درون است.
دویدن و پریدن ابزار اصلی گایا برای پیمایش در جهان است، و این اقدامات با دیگر لوازم سکویی مانند شناور کردن، له کردن ریل، دویدن روی دیوار و دویدن تکمیل می‌شوند. او برای کنترل برخی از بخش‌های پلتفرم کمی بیش از حد شناور و شل است – چند باری وجود داشت که زمان‌بندی ناامیدکننده‌ای بد باعث می‌شد به طور تصادفی از روی یک قطعه شناور آزادراه بپرم و تا حد مرگ شیرجه بزنم یا یک پله خیلی دور بزنم و از بالا سر بخورم. از یک آسمان خراش اغلب این شکست نتیجه کنترل هایی بود که علیه من کار می کردند، نه اشتباهات خودم. خوشبختانه، سیستم ایست بازرسی در After Us نسبتاً بخشنده است، بنابراین حتی آزاردهنده‌ترین مرگ‌ها فقط شکست‌های جزئی هستند.
هیچ چیز مانند رسیدن به لاشه پوسیده سگی که از گرسنگی مرده است، شما را وادار نمی کند که در یک بازی خرید کنید. این اولین لحظه از چندین لحظه احساسی در After Us است. لباس سورئال این پلتفرمر سه بعدی به طور منظم بیمارگونه است، اما دنیایی دیستوپیایی ایجاد می کند که به اندازه کافی جذاب برای کاوش، اگر فقط برای ارضای یک کنجکاوی ذاتی باشد – چگونه زمین به این شکل پایان یافت و کسی رفت؟ مبارزات ساده و مکانیک های پلتفرمینگ خوب، اما نه عالی، کمی تجربه را به هم می زند، اما داستان زیست محیطی باورنکردنی After Us از دنیایی محکوم به فنا که بیش از آنکه جبران کند، به امید ضعیف چسبیده است.
طراحی دنیای سورئال دنیای دیستوپیایی After Us بازی را به همراه دارد و شما را تشویق می‌کند حتی زمانی که پلتفرم‌های پویا و پازل‌های خلاقانه جای خود را به مبارزات خسته‌کننده می‌دهند، به راه خود ادامه دهید. گایا قهرمان قانع‌کننده‌ای نیست، اما داستان‌هایی که او فاش می‌کند – خواه در مورد آخرین حیوانات زمین باشد یا بلعنده‌هایی که آنها را کشتند – این را جبران می‌کند و از شما دعوت می‌کند تا عمیق‌تر در تاریکی فرو بروید. دنیای در حال مرگ After Us و کشف کنید. دقیقاً چگونه همه چیز از بین رفت
مکانیک پلتفرم در مواردی که تکانه‌محور بیشتری دارند، مانند دویدن از کناره‌های سازه‌های فولادی فرسوده برای رسیدن به بالای یک برج سیگنال که به آرامی فرو می‌ریزد، یا پریدن بین خطوط برق در حالی که صاعقه در اطراف شما می‌پرد و اجازه می‌دهید جلسه توجیهی جهش بعدی مورد نیازتان را روشن کند، عالی هستند. ساختن. حرکت گایا وقتی از شما می‌خواهد سرعت را کم کنید و روی دقت تمرکز کنید، کار را سخت می‌کند، اما حس هیجان‌انگیز سرعتی که او می‌تواند به دست آورد، لحظات سرگرم‌کننده‌ای را در لحظات متمرکزتر ایجاد می‌کند. اکشن بازی.