هندسه بی نهایت: نماد کشتی کروز دریاها، شهری بالای آب

در سال 1996، معماران دو شرکت، رویال کارائیب (رویال کارائیب) و ویلسون باتلر (ویلسون باتلر) ماموریت جدیدی را برای خود تعیین کردند: “تامین محیطی برای بهترین تعطیلات خانوادگی روی کره زمین.” در طول 28 سال گذشته، این دو شرکت 24 کشتی تفریحی غول پیکر را راه اندازی کرده اند که هر کدام به عنوان پیشروترین مصنوع شناور جهان در زمان خود شناخته می شوند.

در اواسط دهه 2010، صنعت سفرهای دریایی به سرعت در حال رشد بود و خطوط اصلی کروز به دنبال ایجاد تجربیات مختلف و نوآوری های بیشتر برای جذب مسافران بودند. در این راستا، در سال 2016، Royal Caribbean ایده جدیدی را ارائه کرد که اجرای آن مرزهای نوآوری در کل صنعت را به چالش می کشد:

راه اندازی پروژه ای برای ساخت یک کشتی تفریحی جدید که نه تنها از نظر اندازه، بلکه از نظر فناوری، امکانات رفاهی و پایداری محیطی منحصر به فرد خواهد بود.

برای اجرای طرح خود، گروه رویال کارائیب چندین هدف کلیدی را اولویت بندی کرد:

اول، استفاده بهینه از فضای کشتی برای ساخت بخش های متعدد با کاربری های مختلف که همزمان به صورت یکپارچه و هماهنگ عمل می کنند. اولویت دوم سازندگان کاهش چشمگیر اثرات مضر زیست محیطی بود و برای این منظور استفاده از فناوری های سبز، سیستم های بهینه سازی مصرف انرژی و کاهش انتشار کربن در تمامی مراحل طراحی مد نظر قرار گرفت.

علاوه بر این، برای ارائه یک تجربه منحصر به فرد، کشتی جدید باید تمام نیازهای مسافران از جمله سرگرمی، آرامش و ماجراجویی را برآورده می کرد. بنابراین شرکت ها مجبور بودند هر منطقه را به گونه ای طراحی کنند که فضایی چند منظوره، مدرن و هوشمند باشد.

از این رو شرکت فنلاندی Meyer Turku یکی از بزرگترین و قابل اعتمادترین کشتی سازان جهان به عنوان پیمانکار اصلی ساخت و طراحی بدنه و بدنه کشتی انتخاب شد. این شرکت که پیش از این با رویال کارائیب در ساخت دو کشتی کلاس Oasis همکاری داشت و تجربه قابل توجهی در ساخت کشتی های کروز دارد، طراحی بدنه، سیستم های مکانیکی و یکپارچگی ساختاری کشتی را بر عهده داشت.

شرکت سوئدی Tillberg Design به عنوان دومین شریک پروژه، متعهد به ایجاد فضایی منحصر به فرد و الهام بخش با استفاده از آخرین فناوری ها و مواد تولید شده است. تیلبورگ دیزاین باید بر این اولویت تمرکز می کرد که فضای داخلی کشتی نه تنها باید مجلل و مجلل باشد، بلکه کارآمد و نوآورانه باشد.

در نهایت قدیمی ترین شریک رویال کارائیب، شرکت آمریکایی ویلسون باتلر که به طراحی فضاهای عمومی و فرهنگی معروف است، به عنوان شریک سوم با هدف ایجاد فضایی که حس شناور بودن شهر روی آب را برای مسافران تداعی می کند، وارد پروژه شد. علاوه بر این شرکا، ضمن ساخت کشتی با توجه به نیاز هر بخش، از تیم های دیگری از کشورهای مختلف جهان دعوت به همکاری شد.

اسکات باتلرویلسون باتلر، مدیر و موسس این شرکت در سال 2023 در مورد طراحی این کشتی گفت:

طراحی یک کشتی تفاوت چندانی با طراحی ساختمان روی زمین ندارد. کار ما مانند طراحی ساختمانی است که مدام می لرزد. در واقع، طراحی فوق العاده کشتی درست مانند طرح شهر اجرا می شود.

چیزی که Icon of the Seas را شبیه شهری روی آب می‌کند، «محله‌ها» یا مناطق برنامه‌ریزی‌شده به نام‌های Aquadome، Thrill Island، Chill Island، Surfside، Hideway و Central Park هستند که در بخش‌های بعدی نگاهی به آن‌ها خواهیم داشت.

ساخت Icon of the Seas به طور رسمی در اوایل سال 2019 آغاز شد. فاز اول، طبق معمول در ساخت هر کشتی بزرگ، شامل بررسی جزئیات و انجام آزمایش‌های اولیه بود.

در این مرحله، طراحان به دقت بر روی شکل بدن، پیشرانه و سیستم های قدرت و همچنین پایداری محیطی تمرکز کردند. شبیه سازی دینامیک سیالات پیشرفته (CFD) نیز برای اطمینان از راندمان بالا و کاهش کشش بدنه در آب انجام شد.

در اکتبر 2019، میر با برش ورق های فولادی مورد استفاده در بدنه کشتی، پروژه را طبق سنت در بین کشتی سازان افتتاح کرد.

شش موتور آیکون توسط شرکت فنلاندی Wärtsilä مجهز به سیستم پیشرانه دوگانه برای استفاده از نفت سنگین و گاز طبیعی مایع (LNG) به عنوان سوخت است.

سیستم رانش LNG نسبت به سوخت معمولی اکسید نیتروژن بسیار کمتری تولید می کند که گام بزرگی به سوی دریاهای پاک تر است. بر این اساس دو مخزن به طول 307 متر و ظرفیت 27 تن برای سوخت LNG به کشتی منتقل شد.

سیستم سوخت کشتی مجهز به “مخزن های فشار قوی” و “مبدل های حرارتی” بود که امکان ذخیره سازی و استفاده بهینه از LNG را فراهم می کرد. این سیستم همچنین به واحد مدیریت احتراق متصل است که به طور مداوم کیفیت سوخت و راندمان احتراق را تنظیم می کند و با کنترل دقیق مخلوط هوا و سوخت از تشکیل گازهای اکسید نیتروژن مضر جلوگیری می کند.