شاید استفاده از بازیگرانی مانند کیت بلانشت و کوین هارت روی کاغذ انتخاب های جذاب و جالبی بود، اما این انتخاب ها نه تنها کمکی به فیلم نکرد، بلکه مشکلاتی را نیز به همراه داشت. اولین نکته این است که بازیگران چندان مناسب نیستند. اولاً سن بازیگران واقعاً با نقش های انتخاب شده تناسب ندارد و اگرچه هدف کلی فیلم نشان دادن نسخه قدیمی لیلیت است، اما اصلاً کارساز نیست. در مورد دیگر شخصیت‌های فیلم هم همین‌طور است، و انتخاب بازیگران جوان‌تر ایده بهتری بود.
درست است که انتخاب نام‌های بزرگ می‌تواند بسیار مهم باشد، اما وقتی حتی بهترین بازیگر را برای یک فیلم انتخاب می‌کنیم و به نتیجه نمی‌رسد، در نهایت منابع زیادی را هدر داده‌ایم. چنین اتفاقی در Borderlands رخ داد و این فیلم حداقل با انتخاب عاقلانه چند بازیگر می توانست جلوی بسیاری از اتفاقات را بگیرد. این را می توان برای آریانا گرین بلت نیز ذکر کرد که اگرچه به نظر می رسد مناسب سن باشد، اما می توانست انتخاب بهتری برای نقش تینا باشد.
البته در بسیاری از فیلم ها از کمربند سبز برای نقش یک دختر جوان با خصوصیات مشابه استفاده می شود که نشان می دهد سازندگان در انتخاب خود چندان خلاق نیستند. متاسفانه این مشکل بسیار رایج است و نمی توان کتمان کرد که حتی اگر گرین بلت استعداد بالایی داشته باشد، این مشکل می تواند برای آینده کاری او خطرناک باشد. البته مشکلات انتخاب بازیگران و عدم تناسب آنها برای نقش تنها مشکلات فیلم نیست و بسیاری از مشکلات نیز به خاطر فیلمنامه و دیالوگ های آنهاست.