برخلاف جوکر 2019، زمانی که جنون معمولی روی پرده ظاهر شد، همه از آن انتقاد کردند. تماشاگران می خواستند جوکر یک جوکر باشد. منتقد همچنین می خواست بداند تاد فیلیپس دقیقاً به دنبال چه چیزی است! جنون عمومی تمام ذهنیت جمعیت را از بین برده بود، زیرا او منتظر بود دوباره چیزی را که چند سال پیش در کیفش آورده بود ببیند و به نوعی احساسات فروخورده خود را اصلاح کند. جوکر با خواکین فینیکس باقی مانده است، تنها جوکر آلمانی که می تواند تماشاگران را تشویق کند. در قسمت اول جوکر، تاد فیلیپس به موضوع قدرت و هرج و مرج پرداخت و از این منظر به ایده ارتش جوکر پرداخت. جوکر تاد فیلیپس پیشگام جنبش اعتراضی بود که به سیستمی که تمام قدرت را دارد اعتراض کرد.
در قسمت اول جوکر، تاد فیلیپس به موضوع قدرت و هرج و مرج پرداخت و از این منظر به ایده ارتش جوکر پرداخت.
حالا این فیلم را در شرایطی می بینیم که قسمت اول آن نامزد 11 جایزه اسکار شد و نزدیک به یک میلیارد دلار فروخت. همین اتفاق باعث شد تاد فیلیپس و خواکین فینیکس این موفقیت را تکرار کنند، اگرچه هیچوقت دنبالهای از جوکر وجود نخواهد داشت. مایه تاسف است که جنون دنباله دار به جوکر رسیده است. سالگرد زمانی که دنبالهای برای جوکر در دست ساخت اعلام شد، مخاطبان هیجانزده از میزان کامل این خبر اطلاعی نداشتند، اما وقتی متوجه شدند که Common Madness یک موزیکال است، به تدریج از هیجان دور شدند. اگرچه برادران وارنر متوجه شدند که مخاطبان جوکر علاقه ای به ژانر موزیکال ندارند، اما ترجیح دادند به دنبال جهان خودشان باشند و جوکر جدیدی از دنیای دی سی را تجربه کنند. جوکر از معدود فیلم هایی است که متعلق به کارگردانش نیست و خواسته های او در ژانر روایت و داستان اهمیتی ندارد، تنها چیزی که اهمیت دارد نیازها و خواسته های مخاطب است. مخاطب بدون برآورده شدن نیازهایش از جنون مشترک برمی گردد و به همین دلیل این قسمت شکست می خورد! یک اثر هنری پس از ساخت دیگر متعلق به سازنده اش نیست و این ضرب المثل بیشتر در مورد فیلم هایی مانند جوکر صدق می کند، زیرا جوکر خالق قهرمانی است که بسیاری از آنها زندگی کرده اند.
در سال 2019 تماشاگران برای دیدن خود در نقش جوکر به سینما رفتند و خوشحال بیرون آمدند و همه را تشویق به تماشای آن کردند. اما وقتی تماشاگران در سال 2024 به سینما رفتند، دیگر جوکر را ندیدند، خودش را ندیدند، دلشان برای او تنگ شد، دلشان برای اعتراض تنگ شد، دلشان برای هرج و مرج علیه رژیم موجود تنگ شد و در نهایت دلشان برای شجاعت تنگ شد. چیزی که او هرگز در خود لمس نکرد و فقط در سایه های روانی جوکر ناپدید شدن جوکر دلیل شکست دیوانگی رایج بود. تاد فیلیپس مجبور نبود آنچه را که خلق کرده است رها کند، زیرا او یک خالق در سطح جهانی و قهرمانی بود که مخاطبان در دنیای واقعی نمی توانستند به او دسترسی پیدا کنند. تاد فیلیپس خواستههای طبقهای سرگشته را برآورده کرد که در جستجوی یک ناجی بودند، مخاطبی که سینما را مکانی برای تحقق رویاهای خود میدید. مکانی برای گفتگو با کسانی که قدرت را در دست دارند و بوی بد می دهند.
داستان فیلم متعاقبا فاش خواهد شد