اجازه بدهید در ابتدای این مقاله یک اعتراف مهم داشته باشم. وقتی اولین کنسول شخصی خود را گرفتم، تقریباً شروع انتشار PS2 بود. در آن زمان من به تازگی موفق شده بودم یک PS1 برای خودم تهیه کنم. در ضمن یه سی دی دوتا بازی از دوستم گرفتم که یکیش DOOM II بود که اونقدر سخت بود که بیشتر از یکی دو مرحله نتونستم بازی کنم. بعدها متوجه شدم که این بازی ها به طور رسمی برای کنسول های خانگی معرفی نشده اند و با نرم افزار مبدل برای PS1 منتشر شده اند. اعتراف بزرگ من این بود که تا چند سال پیش همه بازی های DOOM را تجربه نکردم، اما در این پنج یا شش سال، آنها را بارها و بارها، در هر سطح سختی که فکر کنید و از هر سطحی که فکر کنید، تجربه کرده ام. از زاویه ای که به آنها نگاه می کنید در بازی من آنها را پشت سر گذاشتم.
انجام یک بازی زمانی که 23 یا 24 سال بزرگتر بودم تجربه جالبی بود. حالا که نیم دهه از آن سال ها می گذرد، من با پختگی بیشتری به بازی ها نگاه می کنم و طبیعتاً خود بازی ها جزئیات بیشتری برای تحلیل دارند. با این حال، وقتی نیم دهه پیش DOOM، DOOM II، DOOM 64 و DOOM 3 را بازی کردم، از جذابیت این بازی ها بعد از این همه سال شگفت زده شدم و در حالی که به راحتی می توانید عناصر مختلف را در تصویر متمایز از یکدیگر ببینید. ، ما همچنان می توانیم روح و جان خود را از طریق … تجربه آنها راضی کنیم.
وقتی در این دوران مدرن به سراغ بازی های شوتر قدیمی مانند DOOM می روید، به خصوص اگر تا به حال آن را امتحان نکرده باشید، قطعا در کنترل بازی با مشکل مواجه خواهید شد. شما فقط می توانید ماوس را در جهت افقی حرکت دهید نه در جهت عمودی. اگر دشمن در مقابل شما و در ارتفاعی بالاتر یا پایین تر از شما قرار داشته باشد، بازی به طور خودکار یک تیر به سمت او شلیک می کند، این به تنهایی می تواند برای شما عجیب باشد و نیازی به ذکر نیست که بازی اکولایزر آلمانی حتی ندارد. یک پرش با این حال همچنان می توانید از تجربه این بازی لذت ببرید.
حالا بیایید به داستان اصلی برگردیم و مسیری را که سریال DOOM تا امروز طی کرده است ببینیم. وقتی می خواهید یک بازی ویدیویی را به مخاطبان خود معرفی کنید، به خصوص بازی ای که قبلاً تولید نشده است، چگونه شروع می کنید؟ به عنوان یک گیمر، شروع یک بازی ویدیویی برای من بسیار مهم است. اولین برداشت یا احساسی که در ابتدای هر بازی به دست می آورید می تواند تعیین کند که آیا همچنان آن بازی را دوست دارید یا خیر. زمانی که جان رومر و جان کارمک اولین نسخه DOOM را ساختند، احتمالاً نمی دانستند که چه اثر تأثیرگذاری در تاریخ بازی های ویدیویی خلق می کنند.
چگونه آنها تصمیم گرفتند که چگونه DOOM را شروع کنند؟ در ابتدا چه چیزی باید به بازیکن نشان داده می شد؟ اگر کارشان موفق باشد چطور می توانند با همین خلاقیت در بازی های آینده پیش بروند؟ اینها تنها تعدادی از میلیون‌ها سؤالی است که می‌توان درباره راه‌اندازی سری DOOM پرسید. من 5 یا 6 سال پیش برای اولین بار این بازی ها را امتحان کردم و وقتی برای نوشتن این مقاله به سراغ بازی های قدیمی DOOM برگشتم، متوجه شدم که حتی بازی های معروفی مانند DOOM نیز برای پاسخ به این سوالات مشکلات زیادی داشتند، اما آنها موفق شدند برخی از بهترین و صحیح ترین پاسخ ها را برای این سؤالات پیدا کنید و با گذشت زمان، این پاسخ ها در هر بازی به پاسخ کامل تری تبدیل شده اند.