فیزیکدانان در ژوئن 2001 اعلام کردند که نوترینوهای گم شده را در خورشید کشف کرده اند. این نوترینوها در واقع ذرات زیر اتمی بدون بار و عملا بدون جرم هستند. این کشف به جستجوی سی ساله برای یافتن بسته های کوچک انرژی پایان داد، اما نشان داد که این ذرات مقداری جرم نیز دارند.
واکنش های هسته ای در هسته خورشید، فرآیندی که توسط آن خورشید می تابد، میلیاردها نوترینو تولید می کند که تخمین زده می شود نیمی از آنها 150 میلیون کیلومتر تا زمین سفر کنند. با این حال، آزمایشهایی که در اواخر دهه 1960 انجام شد، تعداد کمی از این ذرات ارواح را شناسایی کرد. بعدها، این معما به عنوان مشکل نوترینوی خورشیدی مطرح شد.
آزمایشهایی که توسط رصدخانه نوترینو سادبری کانادا در سال 2001 انجام شد، نشان داد که نوترینوهای از دست رفته در مسیر خود به زمین در واقع به دو نوع نوترینو تبدیل میشوند که تشخیص آنها را دشوار میکند. این تبدیل مستلزم آن است که جرم نوترینوها صدها هزار بار کمتر از جرم دومین ذره سبک، الکترون باشد.